- 31 Ağustos 2017
- 2.764
- 3.874
- 83
- Konu Sahibi sevimlikelebek80
-
- #61
Ben hic baska evliliklerle kiyaslamadim ailemi. Sanirim gercekten kafamda bitirmistim. Evlenirken istememe bile cagirmadim babami amcam geldi. Annemle babamin yan yana olma fikri bile kalbimde buzlar estiriyodu. Cok cektirdi gercekten. Bazen dusunuyorum en guzel caglarimi bunalimlarla gecirdim. Annemle kavga edip bize cephe alirdi. Gecenin bir yarilari uykudan kaldirilirdim kalk sahit ol diye. Kardeslerim cok bi sikinti gormediler ama ben iliklerime kadar hissettim sanki ben evliydim de o hayati yasiyormus gibiydim. Igreniyordum tek kelimeyle. Onaylamadigi bir evlilik yaptim dugunume misafir gibi geldi ve oturdu simdi ise hamileyim. Hos onu da dedigimde bir tebrik bir hayirli olsun bile cikmadi agzindan. Ben esimle babami yanyana bile getirmiyorum basbasa asla birakmiyorum. Oyle dolduruyo ki yani gercegi bilsende adama inanirsin. Bana suan komik geliyor ama cidden buyuuuk bir asama kaydetmek gerekiyor. Babasi olmayan arkadaslarim uzuldugunde uzulmeyin bazen olupta yokmus gibi hayat yasayanlar var diyorum. Gercekten de oyle. Bir kere ihtiyacim olsa arasam bayram eder elime dustu diye. O kadar ki cok cektirdi diyebilirim. Size tavsiyem dogrularinizi yanlislarinizi olcun. Gercekten olcun ama. Mesela esiniz yapsa ne yaparsiniz?? Siz yapsaniz esiniz ne yapar?? Yada cocuklariniz ne dusunur?? O huzurlu hayati yasayinca bambaska oluyo hersey. Herzaman bu hayata bi kez geliyoruz o da baskasi icin omur tuketmemek gerekir diye dusunuyorum ve bu benim hayat felsefem. Bunu annem icinde istedim cunku hayat bir adam icin hele de degmeyen biri icin sacini supurge edecek kadar basit degil gozumde