Annemle babam mı bizim ebeveynimiz, biz mi onların anlamadım

Annemle babamın boşanması ile ilgili defalarca konu açmıştım tam toparlanmaya çalışıyorum gel gelelim ailem izin vermiyor
Önce babamdan başlamak istiyorum. Babama ayrı ev tutuldu tek başına kalıyor, çalıştığım için hafta içi pek fazla yardım edemiyorum hafta sonu evine gidip bulaşık, ütü gibi işlerine yardım ediyorum, evde yemek yaptığım zaman gönderiyorum elimden geleni yapıyorum, ama sürekli bir mutsuz, yapsan da olur yapmazsan da ben zaten mutsuzum gibi laflar ediyor sürekli düşünceli daha boşanalı 1 sene olmadı ama şimdiden mutsuz bunun Allah ömür verirse 10 yılı 20 yılı var ve yıllarca ne yapar bilmiyorum
Anneme gelicek olursam o da maddi geliri olmadığı için mutsuz, kardeşimin eline baktığı için mutsuz, bir gün kendine güveni geliyor çok mutlu oluyor bir gün ağlamaklı oluyor, sürekli canım sıkılıyor yemeğe gelin çaya helin diyor, elimden geldiği kadar gitmeye çalışıyorum ama çalıştığım için evime vakit ayıramıyorum evimde işlerim oluyor yine de kırmamaya çalışıyorum, nereye kadar böyle olucak, telefonda konuşurken sabahtan beri kimseyle konuşmadım sesim açıl açılmadı diyor, canım sıkılıyor diyor
Kursa git, gün yap, parka git VS diyorum kardeşim de öyle para vereyim gez diyor onu da Kabul etmiyor
İnanın çok sıkıldım sürekli annemi mutlu etmeye çalışmaktan, babamı düşünmekten o kadar sıkıldım ki anlatamam, kendi ailem var çocuğum var ama yeri geliyor onların sesini bile istemiyorum,stresten her akşam annemle babamı rüyamda görüyorum
İkisine gidiyorum ikisi de mutsuz yüzü asık, ama bunun sorumlusu kardeşim de ben de değiliz
Kardeşim de öyle mutlu etmek için elinden geleni yapıyor, evlilik yaşı geldi evlenemiyor ona da üzülüyorum, ne zaman huzuru bulucaz? İkisi de kendi tercihlerini yaşıyor ama yine huzur yok, ne olur benim gibi olan varsa akıl versin çok ihtiyacım var

Kaç yaşında bu insanlar ve neden boşandılar? Anneniz boşanırken damada muhtaç olacağını düşünmedi mi? Aşılamaz sorunları mı vardı?

Madem boşandılar hayatlarına baksınlar. Hep evlatlarından birşey beklemek yanlış. Ölene kadar böyle sürmez ki. Mutsuzluklarını sizlere de aşılıyorlar.
Elinizden geleni yaptığınız halde yine de laflarla canınızı acıtıyorlar. Ne gerek. İsterlerse hayattan zevk alabilirler. Boşanmadan dolayı mutsuzlarsa boşanmasalarmış. Bunun acısını sizden çıkartıyorlar.
Evinize, ailenize bakın, arada bir gidin yeter.

Annenle babanı barıştır, tek çözüm bu.

KudrAlobar .!.:

Kaç yaşında bu insanlar ve neden boşandılar? Anneniz boşanırken damada muhtaç olacağını düşünmedi mi? Aşılamaz sorunları mı vardı?

Genişletmek için tıkla...

50 li yaşlarda, annem eşime muhtaç değil kardeşime muhtaç.
Çok eskiye dayalı şöyle söyliyim annem bir kadının görebileceği en kötü şeyleri gördü en son babamın dik kafalılığı da eklenince dayanamayıp boşandı

2 tarafta mutsuz. İkiside bu ayrılıktan ders aldıysa geri barışsınlar derim arada köprü olun evlatlar olsrak zordur o yaştan sonra yeni düzen oturtmak

yozmen85 .!.:

Annemle babamın boşanması ile ilgili defalarca konu açmıştım tam toparlanmaya çalışıyorum gel gelelim ailem izin vermiyor
Önce babamdan başlamak istiyorum. Babama ayrı ev tutuldu tek başına kalıyor, çalıştığım için hafta içi pek fazla yardım edemiyorum hafta sonu evine gidip bulaşık, ütü gibi işlerine yardım ediyorum, evde yemek yaptığım zaman gönderiyorum elimden geleni yapıyorum, ama sürekli bir mutsuz, yapsan da olur yapmazsan da ben zaten mutsuzum gibi laflar ediyor sürekli düşünceli daha boşanalı 1 sene olmadı ama şimdiden mutsuz bunun Allah ömür verirse 10 yılı 20 yılı var ve yıllarca ne yapar bilmiyorum
Anneme gelicek olursam o da maddi geliri olmadığı için mutsuz, kardeşimin eline baktığı için mutsuz, bir gün kendine güveni geliyor çok mutlu oluyor bir gün ağlamaklı oluyor, sürekli canım sıkılıyor yemeğe gelin çaya helin diyor, elimden geldiği kadar gitmeye çalışıyorum ama çalıştığım için evime vakit ayıramıyorum evimde işlerim oluyor yine de kırmamaya çalışıyorum, nereye kadar böyle olucak, telefonda konuşurken sabahtan beri kimseyle konuşmadım sesim açıl açılmadı diyor, canım sıkılıyor diyor
Kursa git, gün yap, parka git VS diyorum kardeşim de öyle para vereyim gez diyor onu da Kabul etmiyor
İnanın çok sıkıldım sürekli annemi mutlu etmeye çalışmaktan, babamı düşünmekten o kadar sıkıldım ki anlatamam, kendi ailem var çocuğum var ama yeri geliyor onların sesini bile istemiyorum,stresten her akşam annemle babamı rüyamda görüyorum
İkisine gidiyorum ikisi de mutsuz yüzü asık, ama bunun sorumlusu kardeşim de ben de değiliz
Kardeşim de öyle mutlu etmek için elinden geleni yapıyor, evlilik yaşı geldi evlenemiyor ona da üzülüyorum, ne zaman huzuru bulucaz? İkisi de kendi tercihlerini yaşıyor ama yine huzur yok, ne olur benim gibi olan varsa akıl versin çok ihtiyacım var

Genişletmek için tıkla...

Canim ikisini de memnun etmeye calismaktan vazgec. Yasli basli insanlar. Tekrar sikayete baslarsa annen ya da baban geri evlen madem babamla de annene. Onceki mesajlarini da hatirliyorum. Sikild8m vs diyip size tasinmayai falan istiyor olabilir. Kardesine de yazik. Yarin oburgun evlendiginde anneiz onun evine yerlesip evliliginin de mutsuz olmasina neden olur.
Bir sure kendi haline birakin. Benim ailem de bosandi annem bize hic oyle yapmadi. B7 kadar duygu somurusu de fazla. Bir ise girip calissin madem anneniz. Tamam bizi dogurdular buyuttuler ama bizim cocuklarimiz gibi davranmaya da haklari yok diyorum. Cidden ise gitsin yarim gun falan. Hic arkadasi da mi yok.
Sizden daha cok kardesinize aciyorum. Erkekti sanirim. Evelencek ve kayinvalide olarak annen ona huzur vermeyecek.
Anneniz biraz daha sıkıldım derse bir psikiyatriste goturun. Cunku bosanma kolay atlatilamiyor psikolojik destek sart. Ilacsa ilac kullanmak lazim.

Psychopaths .!.:

Madem boşandılar hayatlarına baksınlar. Hep evlatlarından birşey beklemek yanlış. Ölene kadar böyle sürmez ki. Mutsuzluklarını sizlere de aşılıyorlar.
Elinizden geleni yaptığınız halde yine de laflarla canınızı acıtıyorlar. Ne gerek. İsterlerse hayattan zevk alabilirler. Boşanmadan dolayı mutsuzlarsa boşanmasalarmış. Bunun acısını sizden çıkartıyorlar.
Evinize, ailenize bakın, arada bir gidin yeter.

Genişletmek için tıkla...

Ben de anlamadım, boşanıcam diye isteyen annem, annemi takmayan babam ama niye hala mutsuzlar
Hadi babam mutsuzdur tek kaldı ama annem niye mutsuz, bir telefon ediyorum mutlu bir telefon ediyorum mutsuz ne olucak bilmiyorum sanki biz istedik böyle olmasını inanın çaresiz kaldım

yozmen85 .!.:

Annemle babamın boşanması ile ilgili defalarca konu açmıştım tam toparlanmaya çalışıyorum gel gelelim ailem izin vermiyor
Önce babamdan başlamak istiyorum. Babama ayrı ev tutuldu tek başına kalıyor, çalıştığım için hafta içi pek fazla yardım edemiyorum hafta sonu evine gidip bulaşık, ütü gibi işlerine yardım ediyorum, evde yemek yaptığım zaman gönderiyorum elimden geleni yapıyorum, ama sürekli bir mutsuz, yapsan da olur yapmazsan da ben zaten mutsuzum gibi laflar ediyor sürekli düşünceli daha boşanalı 1 sene olmadı ama şimdiden mutsuz bunun Allah ömür verirse 10 yılı 20 yılı var ve yıllarca ne yapar bilmiyorum
Anneme gelicek olursam o da maddi geliri olmadığı için mutsuz, kardeşimin eline baktığı için mutsuz, bir gün kendine güveni geliyor çok mutlu oluyor bir gün ağlamaklı oluyor, sürekli canım sıkılıyor yemeğe gelin çaya helin diyor, elimden geldiği kadar gitmeye çalışıyorum ama çalıştığım için evime vakit ayıramıyorum evimde işlerim oluyor yine de kırmamaya çalışıyorum, nereye kadar böyle olucak, telefonda konuşurken sabahtan beri kimseyle konuşmadım sesim açıl açılmadı diyor, canım sıkılıyor diyor
Kursa git, gün yap, parka git VS diyorum kardeşim de öyle para vereyim gez diyor onu da Kabul etmiyor
İnanın çok sıkıldım sürekli annemi mutlu etmeye çalışmaktan, babamı düşünmekten o kadar sıkıldım ki anlatamam, kendi ailem var çocuğum var ama yeri geliyor onların sesini bile istemiyorum,stresten her akşam annemle babamı rüyamda görüyorum
İkisine gidiyorum ikisi de mutsuz yüzü asık, ama bunun sorumlusu kardeşim de ben de değiliz
Kardeşim de öyle mutlu etmek için elinden geleni yapıyor, evlilik yaşı geldi evlenemiyor ona da üzülüyorum, ne zaman huzuru bulucaz? İkisi de kendi tercihlerini yaşıyor ama yine huzur yok, ne olur benim gibi olan varsa akıl versin çok ihtiyacım var

Genişletmek için tıkla...

Seninle daha önceden konuşmuştuk. Annem ve babam boşandı. Babam annemle yaşadığı bir var yaşıyor. Annem kardeşlerimle. Senden tek farkımız annem mutlu. Annem babama rağmen hep bu hayatın pozitif yönlerini görmeye çalışan biriydi. Hala da öyle. Babam ise her b.ku yediği halde hala üste çıkıp ağzımıza etme derdinde. Vah öldüm aman bittim. Anneniz sizin yüzünüzden boşandı hakkım size haram olsun bla bla bla. Ben ne yaparsam yapayım babanızım benim kahrımı çekeceksiniz kafasında. Biz napıyoruz ona biliyor musun? Hiçbir iyilik yapmıyoruz. Arada bir arayıp napıyosun diyorum o kadar. Yerinde olsam gidip ev işlerini yapmam. Sen yaptıkça daha çok isteyecek. Baba git gez diyorum. Moralim bozuk diyor. Ah be gerizekalı. Annem varken de mutsuzdun. Annemi aldattın, eziyet ettin, şimdi sütten çıkmış ak kaşık gibi diyor ki hep çok mutsuzum. Sen üstüne düştükçe iyice nazlanacak. Bırak ettiklerini çeksinler.

İyi de bırakın gitmeyin

Babanız ev işlerini kendisi yapsın anneniz mecbur kalıp çevre edinsin

Kendi hayat amaçları olursa sıkılmazlar mutsuz olmazlar

Valla benim ailemde evlenen her iki kadından birisi bosaniyor.
Teyzem 40larinda bosandi, zaten bir isi vardi,calismaya devam etti, yine kirklari bitmeden birkac sene sonra evlendi.
Halalarimdan biri 50 yasindaydi bosandiginda. 18inde evlenmis, gun gormemis kadin. Bosandi tekstilde falan ise girdi. Sonra bir ara torun bakti. Simdi tekrar ise basladi. Kimseye de muhtac degil
Bir diger halam da kirklarinda bosandi. Yasadigi sehri terketti. Iki ergen ogluyla memleketinin sehrine geldi. Bir lokantaya girdi, 10 yildir calisiyor. Cocuklarindan biri kendi basina yaşıyor, digeri yaninda uni okuyor. Gayet de mutlular.
Bir diger halam (rahmetli) cocuklari ergenlik cagindayken kocayi boşayip ceyiz dukkani açmıştı.
Oteki halam da yillarca ev kadınıydi. Cocuklari ayri sehre okumaya gidince hayirsiz kocasını daha fazla cekmek istemeyip aşçılık yapmaya basladi. Ekonomik özgürlüğünu alinca kendine guveni geldi. Simdi gayet mutlu,refaha çıktılar . Emekliligini bekliyor...
Ailemde gorduklerim bunlar.
Calistigim is yerinde 3 cocuklu bir abla var. Cocuklarin En buyugu lise cagindayken Kocasi kendisini aldatip terkedince bu sirkette ise baslamis. Once ofisi cekip cevirmek , alisveris malisveris derken zamanla patronun gözüne girmis. Simdi temsilcilik yapiyor. Cogumuzdan yuksek maasi var .
Ofisteki temizlikci abla da ellilerinde. O da kocayi bosamis. boyle boyle calisarak oğlunu evlendirmis,simdi yalniz yasiyor.
Annemin yakin arkadasi...o da lokanta acti batti, baska baska islere girdi cikti... ama yilmadi ve bir sekilde duzenini tutturdu.
Bu saydigim herkes en fazla ortaokul mezunu ve kirklarinda ellilerinde bosanan insanlar.
Hicbiri de asalak gibi ondan bundan yardim beklemiyor. Hepsinin eli ekmek tutuyor.
Anneniz bugun girse bir ofise orayi cekip cevirebilir. Yemek yapabilir... hic almazsa da asgari ucret 2000 alir. Yasi geldiginde de emekli olur uc bes, yine yetmez ama bir cep harcligi olur.
Ama bunu yapmak ona zor geliyor, evinde oturup para bekleyip mutemadiyen soylenmek ona kolay geliyor.
Bence elini eteginizi cekin biraz onlardan. Birakin ki düşsünler ve kalsınlar. Bebek gibi hep tutarsaniz ayaga kalkamazlar.
Ayrica babaniz kendi utusunu kendi yapabilir. Karisini onca uzmenin,yuvasini bozmanin aci gercegiyle birakin bir yuzlessin. Herseyini siz yaparsaniz eski karisinin kiymetini anlayamaz bile.
Dogru yaptiginizi zannediyorsunuz ama yanlis yoldasiniz

yozmen85 .!.:

Ben de anlamadım, boşanıcam diye isteyen annem, annemi takmayan babam ama niye hala mutsuzlar
Hadi babam mutsuzdur tek kaldı ama annem niye mutsuz, bir telefon ediyorum mutlu bir telefon ediyorum mutsuz ne olucak bilmiyorum sanki biz istedik böyle olmasını inanın çaresiz kaldım

Genişletmek için tıkla...

Annenizin yasadiklari agir olsa da bosanmaya hazir degilmis. Kafasinda bitirmemis. Onun icin bu gel gitleri. Ebeveyn olduklarini hatirlatacaksiniz baska caresi yok. Sizin sorunlariniz yok mu? Paylasin. Ya kendilerine gelirler ya da sorunlarinizi duymamak icin uzaklasirlar. Anne veya babaniz hasta,engelli degilse basit ev islerini yapmayin. Siz yaptikca silkelenip kendi hayatlarini idame ettirme istegi duymazlar. Yemegi fazla yapin goturun ama temizlik yapmayin. 50li yaslar ne ki, bunun daha 70 I var.

Bazi aileler cocuklarini maddi olarak bazilari da sizinkiler gibi manevi olarak somuruyorlar. Kocaman insanlar, mutlu olmanin yolunu kendileri bulsun, birakin. Sizi de mutsuzluga cekmelerine izin vermeyin. Sonucta kendileri istemis bosanmayi. Sizin ne sucunuz var? Siz kendi yuvaniza bakin, kardesiniz de evlilik dusuncesi varsa evlensin. Anne babanizin yaptigi bencillikten baska birsey degil.

sendemibrutus .!.:

Annenle babanı barıştır, tek çözüm bu.

Genişletmek için tıkla...

Annem asla barışmaz adını bile ağzına almıyor, hayır mutlu olsa tamam dicem ama evliyken de mutduzdu boşanınca da mutsuz hatta boşsnmsdsn önce daha mutluydu en azından bu kadar canı sıkılmıyordu

Juli_93 .!.:

2 tarafta mutsuz. İkiside bu ayrılıktan ders aldıysa geri barışsınlar derim arada köprü olun evlatlar olsrak zordur o yaştan sonra yeni düzen oturtmak

Genişletmek için tıkla...

Annem asla barışmaz karışmayın diyor bize
Düzen kurmak evet zor ama annem istemeyince birşey yapamıyoruz işte, boşanmak isteyen annem, babama kaç kere söyledik bak annem boşanıcak kendine çeki düzen ver diye ama o takmadı

yozmen85 .!.:

Annem asla barışmaz karışmayın diyor bize
Düzen kurmak evet zor ama annem istemeyince birşey yapamıyoruz işte, boşanmak isteyen annem, babama kaç kere söyledik bak annem boşanıcak kendine çeki düzen ver diye ama o takmadı

Genişletmek için tıkla...

Kararı veren annen, uyarıları dinlemeyen baban ama yıpranan sensin. Bırak artık. Evine çocuğuna odaklan. Annen babandan çok kızının ihtiyacı var sana. Defalarca konuştuk başka konularında da. Yapamıyorsan psikolojik destek al ama şu boşanma yükünü üzerinden at artık.

Anneyiz çalışmayı düşünmez mi??

Evde yapilarak para kazanilan isler var. Sanirim işkurun sayfasindan basvuruluyor. Boncuk dizme, kolye yapma, dugun karti icin zarf yapma, mandal yapma posetleme gibi. Evde hem oyalanir sıkılmaz anneniz hem de para kazanir parasizliktan sikayet etmez.
Babaniza gelince o zaten yapi geregi oyle anladigim kadariyla. Mutsuz insana amuda da kalksaniz ne yaparsamiz yapin mutlu edemezsiniz. Cunku o mutlulugu bilmiyor. Tek yapilacak sey onlar secimini yapmislar artik kendi ayaklarinin uzerinde durmalilar. Babaniz mesela temizlik utu icin haftada bir gun eve yardimci alabilir. Siz artik kendi yasaminiza odaklanmalisiniz. Sizin de aileniz var. Anne baba tamam ama bir yere kadar. Size ihtiyaci olan bir evladiniz ve esiniz var. Sorumluluklariniz var. Anne ve babaniz artik kendi sorunlarini kendi cozmeli.
Herseye siz cozum uretirseniz onlar her sorun oldugunda nasilsa cozen var diye oturup sizin gelmenizi bekler. Birakin duse kalka yurumeyi ogrensinler bu satten sonra. O firsati onlara verin. Biraz sancili bir surec olacak ama baska da yolu yok.

Bu arada kabul ederler mi bilmiyorum ama yasli bakim merkezlerinde yasarlar mi? Orada kendi yaslarinda insanlarla arkadas olup sıkılmazlar. Gerci daha genclermis ama. Aklima bir de bu geldi. Gerci bunu onlara soylemek de zor biliyorum. Yanlis anlayabilirler.

Biz onlarin ebeveynyiz. Benim annem de hic bi zaman derdini soyleyebilen bi insan olamadi, asiri takintilidir en ufak seyi mesele yapar, artik neler biriktirdiyse icinde babama karsi hep soguk yillardir ayri yatiyorlar.

Anneme gidiyorum derdin neyse adama soyle konus sen soylemezsen nerden bilecek diyorum "aman ne konusacam soylemem mi lazim" der. Evet soylemesi lazim. Adam simdiye kadar anlayamamis ki nerde eksik bisey yaptigini.

Babama gidiyorum baba sorun ne konusun cozun artik diyorum deniyorum konusamiyorum yanina yaklastirmiyor diyor.

Babam defalarca konusalim cozelim dedi yanimda istemiyorsan bu evden de giderim sen rahat edeceksen dedi gondermedi bu sefer. 3 aya dugunum var dugunden sonra deyip duruyormus babama babam yine sinirlendi, hayatlarinizi kurun siz gittikten sonra ben bu evde durmam dedi.

Size bakinca gelecegimi gordum ama bende simdiden yoruldum. Mutsuz bi yuvanin icinde mutlu yuva hayalleri kuruyorum. Ortada oyle buyuk bi mesele de yok.

Ama kendi hayatlari deyip bosveremiyor insan onlarin bu hallerine ben kahroluyorum. Bende olsam bende sizin gbi yapardim sanirim