Annemle evi ayırma süreci ve acılar...

Mihrimah Sultann · Pazar 00:55

Louder .!.:
Merhaba,
Yine maalesef hayatımın en zor zamanlarından birini yaşıyorum. Fikirlerinizi almaya geldim.
Aralık 2022'de 6 aylık hamileydim. Annemle yakın oturuyorduk, annem bağımlı abimle yaşıyordu (ben evlendikten sonra abimi yanına aldı yalnız kalmak istemediği için). Abim çalışmadığı için evin geçimine ben destek oluyordum, sigaralarına kadar alıyordum. Senelerce bu böyle sürdü.
Abim bir gün içip olay çıkarınca annem bizim eve kaçtı. Annemin evi torbacıların girip çıktığı berbat bir hale gelmişti. Onu o ortamda bırakamadım. Çok zorlu süreçlerden geçtim ve evi taşıyarak annemi yanıma aldım. Bu süreçte doğum yaptım, bebeğimi birlikte büyüttük (eşim de evde, annemle beraber baktılar). İyi geçiniyorduk. Annem bir yandan evinin kirasını ödüyordu eşyalarını dağıtmak istemediği için. Sonra abim o evdeki kombiyi söküp sattı. Annem de eşyalarını satıp eve kombinin aynısından taktırmak zorunda kaldı ve böylece temelli bize yerleşmiş oldu. Eşim de ben de anneme dedik ki eşyaların gitti diye üzülme, bizle kalırsın, geçinir gideriz düzenimizde. Bu süreçte annem çok iyiydi ve bize hiç müdahale etmiyordu.
Gel zaman git zaman o huzur ortamı bozuldu, annemin laf sokmaları başladı eşime, evde bir huzursuzluk hakim olmaya başladı. Karışmalar, müdahaleler başladı. Mesela eşim karpuz kesmiş tezgahta bırakmış "Bu ne ya alın şunu şuradan" diye bağırması. Bu sadece bir örnek.
Mesela eşim çocukla ilgilenirken "şöyle yapma" diyemiyordum, annem de ağız burun yapar eşim alınır diye.
Sonuçta birkaç ay önce evi ayırmak istediğimizi söyledim. Çıldırdı, kavga çıkardı, beni kullandınız dedi. Dedim ki anne 2 sene burada çocukla ilgilenmeden hiçbir şeye elini sürmeden otur, maaşını da güzelce biriktir. Sana güzel bir düzen kuralım. Zamanla ortalık duruldu. Ama evi ayırma fikrini hiç kabullenemedi, arada huzurlu devam ettik, arada laf sokmaları oldu. Ben arada kaldım, eşimle hep bir sorun.
Sonuçta yine bir laf sokma, gerginlik yaşanan gecede ev baktım, sabah da anneme söyledim. "Çok kötüsün neyin var hasta mısın" dedi. Bu olanların bana nasıl acı verdiğini bilseydin asla bunları yapmazdın dedim. Üzüldü vs.
Antep'te yaşayan bir abim var. Evli ve bir kızı var. O gece abime mesaj atmıştım. Konuştum ertesi sabah, ne kadar bütçe ayırabilirsin, ortak şekilde bu evi tutalım, ayarlayalım diye. Zaten annemin evini ayırırken abimle ortak masrafları karşılayacağımızı biliyorduk hepimiz. Annem de biliyordu. Beraberken de bunlar konuşulmuştu. Ama ben bundan anneme bahsedince annem çıldırdı, sen oğlumdan nasıl para istersin diye. Beddualar ve hakaretlerle evi terk edip bağımlı abimin ve babamın yaşadığı eve gitti (babamla 30 sene önce boşandılar ama normal arkadaş gibi görüşüyorlardı).
Abim de temelli annemle yaşamak istemiyor, senin yaşadıklarını ben yaşamak istemiyorum diyor. Anneme bir ev tutmadan geçici olarak da alamam çünkü sonra ona nasıl git derim, diyor.
Annem evden giderken kocan için beni istemedin falan dedi. Kocan da kocan falan dedi. Herkese kocası kızımı dolduruyor diye anlatıyor. Oysa eşim anneme bir kelime bile saygısızlık etmedi. Tabi ki gelip bana anlatıyordu kırgınlıklarını vs. ama anneme bir mimik bile yapmamıştır.
Bense şimdi berbat hissediyorum. Annemi zor durumdan kurtarmış olmama rağmen şimdi onu ben zor durumda bırakmışım gibi, hainmişim gibi hissediyorum. Çok zor durumdayım ve çok acı çekiyorum. Bu sürecin sonunda kanser olacağımı hissediyorum.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Atladığım detaylar çoktur, sorarsanız cevaplamak isterim.
Teşekkür ederim vaktiniz için...

Yükün o kadar ağır ki , ailemle benzer süreçlerim oldu , ben de abimin sorunlu evliliğin yükü altında çok ezildim , inan bana olan sana oluyor ve sonunda yapmasaydın oluyor, annen bencil bir kadın, oğullarının huzuru kaçsın istemiyor ama kızına da acımıyor, artık çekirdek ailemizi öncelememiz gerekiyor, ben bıraktım bazı şeyleri, sen de bırak, annen de olsa yaranamazsın, ayrıca eşine de çok yazık, kimse kimsenin sorunlu aile bireylerine katlanmak zorunda değil...

Mihrimah Sultann · Pazar 01:02

Louder .!.:
Ben evlenip gidince yalnız kalmamak için aldı. Çok uyardık yapma etme dedik ama dinlemedi. Onun yüzünden bir evden atıldı, sonra başka ev tuttular onların da meseleleriyle ben uğraştım. Sonra abim o tutulan evi berbat etti işte.

Annen senin iyi niyetini haketmiyor, bırak çok kıymetli oğulları uğraşsın...

Mune · Pazar 02:15

kufyesili .!.:
benim de annem babam canımdır ciğerimdir aileme zaafım vardır ama evlenip kendi evimi kurduktan sonra annemler geldiklerine başımda taşırım ama annemin ya da babamın atıyorum evle ilgili müdaheleleri beni bile içten içe rahatsız ediyor. Çünkü kendi alışık olduğun düzeni var insanın. Ne kadar annen baban da olsa onun düzeni ona senin düzenin sana. Olmaz olmuyor bir yerden sonra.

Tabii olmaz ablacım, bunun anne babayı sevmemek veya hürmet etmemekle ilgisi yok, elbette herkes ailesini seviyordur onlarla bir arada olmaktan varlıklarından mutlu oluyordur fakat aynı evin içinde yaşayamıyorsunuz.

Kendi aileniz de olsa bir süre sonra herkes birbirinin gözüne batıyor, bir de düşünün ki eşinizin ailesi gelip sizde yıllansa o evde huzur kalmaz, erkeğin ailesi gelip aylarca kalıyor diye tepki gösteriyoruz da iş kendi ailemize gelince niye taraflı olalım

Kadına kayın aileyle yaşamak zor da erkeğe değil mi?
Ayağınızı uzatıp keyif yapacaksınız karşı koltukta kayınvalide gözünü dikmiş bakıyor, eşle 2 cilveleşeceksiniz kayınvalide yanınızda, rahat rahat kavga bile edemezsiniz.

leyla_17 · Pazar 02:16

Sen elinden geleni yapmışsın. Hatta gereğinden fazla bile yardımcı olmuşsun. Senin ailen kocan ve evladın. Annen kıymet bilen biri olsa kapınızı açmışsınız dilini tutup oturmalıydı. Ama sizin güler yüzünüzden anlayışlı olmanızdan yüz bulup tepenize çıkmış. Yaptığınız fedakarlık da normalleşmiş mecburiyete dönüşmüş ki kadın ayrılalım deyince ondan sebep çıldırmış.
Sen vicdanen rahat olmalısın. Koskoca kadın. Oğlu orda kombi satacak yiyip içip mıçacak sen de khır mı çekeceksin!
En başından beri sömürülmüşsün zaten koskoca herif çalışmıyor sen kadın halinle ona sigara parası veriyorsun. İnsan almaya utanır. Hele de erkek adam nasıl kızkardeşinden sigara parası alır ya! Hasta vb olur anlarım çalışamıyordur vs. Ama düpedüz seni ve kocanı enayi yerine koyup kullanmaktır.
Annene kol kanat gerecek insan, sana gelene kadar akşam olur. Kocan da efendi biriymiş ki sakinliğini korumuş kocanın ve evladının ailenin kıymetini bil. Kimselere yem etme harcama. Annen kıymet bilen biri olsa bunca fedakarlığına çemkirip evi terketmezdi.
Sadece şu var cidden çocuğuna baktığı için mi sabrettiniz. O zaman annen kendince haklı ama bana göre asla değil. Eski sömürmelerine saysınlar. Biraz da sen onlardan faydalanmış ol ne olacak yani
Hasılı kelam SINIR SINIR SINIR.

doktoranne- · Pazar 04:19

Sizin konularınızı daha önce okumadım ama bence kendinize çok yükleniyorsunuz. Finansal olarak kaç kişiye destek olduğunuzu sayamadım. Elbette anne ve babaya zor durumlarında yardımcı olunur ve para lafı edilmez ama siz resmen kendi ailenize ek 2-3 aile geçindiriyorsunuz. Bu tür bir evde ne kadar kazanırsanız kazanın sıkıntılar yaşarsınız. Buna rağmen asla size saygı duyulmuyor. Herkesin kahramanı olmaktan bir an önce vazgeçmelisiniz. Eşinizle ayrılsanız ve ailenizle yaşamaya başlasanız hem sizin hem oğlunuzun psikolojisi hem kötü etkilenir hem de stabil bir yaşantınız olmaz. Aileniz çok kaoslu ve buna dayanacak insanda azdır. Bence kaoslarından kendinizi uzaklaştırın. Eşiniz yıllardır evde kalıp çocuk bakıyor ve ailenizi çekiyor. Böyle söylemek istemem ama erkeklerin katlanma süresi bize göre çok daha düşüktür ve sürekli küçümsendiği bu ortamda iyi dayanmış bence.

Louder · Pazar 18:51

Merhabalar, canım kadınlar, bana desteğinizin ne kadar önemli olduğunu belirtmeden güncelleme yapmak istemedim. Gerçekten hepinize yürekten teşekkür ederim. Çünkü kendimi çok yalnız hissediyorum ve sizin desteğiniz bana inanılmaz iyi geliyor. Zaten hayatımdaki büyük dönüm noktalarında KK hep yanımda olmuştur...

Annemi aradım bu sabah. Bizim evde 2 sene 8 ayda konuşulanları orada anlatmaya devam etmez belki diye. Böyle olmasını istemezdim dedim. Sana ağır konuştuğum seferler için özür dilerim dedim. Çok uzatmayayım, konuşmalar biraz ilerleyince "ben çanta mıyım bir oraya geleyim bir buraya" dedi. Sana gel demiyorum, olmuyor, biliyorum. Ama ilişkimiz de kopmak zorunda değil dedim. "Bana seni BEN istemiyorum diye bağırdın, çok ağırıma gitti" dedi. Anne çünkü eşim dolduruyor sanıp ona nefret duyuyordun, dedim. Ben neden nefret edeyim eşinden gibi bir şeyler söyledi.
"Beni çocuğumdan ettin" dedi (oğlumdan bahsediyor, çok düşkün oğluma). Antep'e de gidiyordun uzun süreler, o zamanlar ona ne söylüyorsam onu söyledim, anneanne gagayı (oğlum dayılarına gaga der) öpmeye sevmeye gitti, arayacağız onu falan dedim diye söyledim. Görüntülü de görüştürdüm çocukla.
Beni arayabilirsin rahatsız olmam, ara istediğin zaman dedi. Burada rahatım ama burası benim evim değil dedi.
Gel diyeyim diye bekliyordu anladım. Demedim, diyemem de. Yeniden o noktalara dönmek istemiyorum. Umarım bu düşmanlığı bitirir artık çünkü bizi hedef haline getiriyor

Mune ablanın dediği gibi.

Sudanli · Pazar 19:07

Öf benim annem de kocam ölürse sizin yanınıza yerleşirim diyor ben de dedim altlı üstlü otururuz ne güzel olur falan. Ben geceleri yalnız kalamam kafayı yerim diyor. Allahım insan eli ayağı tutarken bakima muhtaç değilken niye başkasına yük olmak ister ki ben istemem. Allah kocasına izin ömür versin annemin

benim
Annem de az despot değildir

accessdenied · Pazar 19:27

Louder .!.:
Merhabalar, canım kadınlar, bana desteğinizin ne kadar önemli olduğunu belirtmeden güncelleme yapmak istemedim. Gerçekten hepinize yürekten teşekkür ederim. Çünkü kendimi çok yalnız hissediyorum ve sizin desteğiniz bana inanılmaz iyi geliyor. Zaten hayatımdaki büyük dönüm noktalarında KK hep yanımda olmuştur...

Annemi aradım bu sabah. Bizim evde 2 sene 8 ayda konuşulanları orada anlatmaya devam etmez belki diye. Böyle olmasını istemezdim dedim. Sana ağır konuştuğum seferler için özür dilerim dedim. Çok uzatmayayım, konuşmalar biraz ilerleyince "ben çanta mıyım bir oraya geleyim bir buraya" dedi. Sana gel demiyorum, olmuyor, biliyorum. Ama ilişkimiz de kopmak zorunda değil dedim. "Bana seni BEN istemiyorum diye bağırdın, çok ağırıma gitti" dedi. Anne çünkü eşim dolduruyor sanıp ona nefret duyuyordun, dedim. Ben neden nefret edeyim eşinden gibi bir şeyler söyledi.
"Beni çocuğumdan ettin" dedi (oğlumdan bahsediyor, çok düşkün oğluma). Antep'e de gidiyordun uzun süreler, o zamanlar ona ne söylüyorsam onu söyledim, anneanne gagayı (oğlum dayılarına gaga der) öpmeye sevmeye gitti, arayacağız onu falan dedim diye söyledim. Görüntülü de görüştürdüm çocukla.
Beni arayabilirsin rahatsız olmam, ara istediğin zaman dedi. Burada rahatım ama burası benim evim değil dedi.
Gel diyeyim diye bekliyordu anladım. Demedim, diyemem de. Yeniden o noktalara dönmek istemiyorum. Umarım bu düşmanlığı bitirir artık çünkü bizi hedef haline getiriyor Mune ablanın dediği gibi.

Orası onun evi değilse ona bi ev tutulunca sorun çözülücek ama annenin illa birileriyle birlikte yaşamalıyım kafasından çıkması lazım.

Louder · Pazar 19:28

accessdenied .!.:
Orası onun evi değilse ona bi ev tutulunca sorun çözülücek ama annenin illa birileriyle birlikte yaşamalıyım kafasından çıkması lazım.

Evet access, bence asla yalnız yaşamak istemiyor, bence bu yüzden ev de tutmayacak. Antepteki abimle yaşamayı planladı ama abimden de olur yok. Hiç bilmiyorum nolacak. Oklar yine bana dönüyor en çok yakışan yer gibi. Durumum öyle zor ki. Nasıl çözülecek bu süreç bilmiyorum.

SeviyomHee · Pazar 19:41

Louder .!.:
Evet access, bence asla yalnız yaşamak istemiyor, bence bu yüzden ev de tutmayacak. Antepteki abimle yaşamayı planladı ama abimden de olur yok. Hiç bilmiyorum nolacak. Oklar yine bana dönüyor en çok yakışan yer gibi. Durumum öyle zor ki. Nasıl çözülecek bu süreç bilmiyorum.

Sınır çizmenin tam zamanı. Yalnız yaşamak istemiyor diye birinizin yuvasını yıkacak. Ben sadece ev tutmana yardım edebilirim diyip kestirip atmak zorundasınız. Yoksa illaki bir gün yeniden bu noktaya geleceksiniz. Aynı şeyi tekrar tekrar yapıp farklı sonuç bekleyemeyiz

accessdenied · Pazar 19:45

Louder .!.:
Evet access, bence asla yalnız yaşamak istemiyor, bence bu yüzden ev de tutmayacak. Antepteki abimle yaşamayı planladı ama abimden de olur yok. Hiç bilmiyorum nolacak. Oklar yine bana dönüyor en çok yakışan yer gibi. Durumum öyle zor ki. Nasıl çözülecek bu süreç bilmiyorum.

Eğer anneni geri çağırırsan eşinle köprüleri yakmayı onaylamış olursun. Ben olsam tüm kök aileye sınır çizerdim. Özellikle o abiyle çocuğumun asla ortak paydası olsun istemem. Annen istese de istemese de ev tutulmalı. Ya da bağımlı abiyle yaşayıp senden uzak duracak.

benyeniyimgaliba · Pazar 23:24

Louder .!.:
Evet access, bence asla yalnız yaşamak istemiyor, bence bu yüzden ev de tutmayacak. Antepteki abimle yaşamayı planladı ama abimden de olur yok. Hiç bilmiyorum nolacak. Oklar yine bana dönüyor en çok yakışan yer gibi. Durumum öyle zor ki. Nasıl çözülecek bu süreç bilmiyorum.

Annenin yakışan yeri erkek evladın yanıdır. Anneniz ya da abiniz bu geleneklere gireceklerse zararlı çıkarlar.

Efes78 · Dün 00:39

Annenize 1+1 falan bi ev tutsanız kirasını kendi ödeyebilir mi,geliri var mı?Bi tanıdığımız da benzer durumdaydı,kardeşler toplanıp anneleri otursun diye ev aldılar,tapuyu da kardeşler ortak yaptı.

Mrs-cicek · Dün 01:48

Louder .!.:
Merhaba,
Yine maalesef hayatımın en zor zamanlarından birini yaşıyorum. Fikirlerinizi almaya geldim.
Aralık 2022'de 6 aylık hamileydim. Annemle yakın oturuyorduk, annem bağımlı abimle yaşıyordu (ben evlendikten sonra abimi yanına aldı yalnız kalmak istemediği için). Abim çalışmadığı için evin geçimine ben destek oluyordum, sigaralarına kadar alıyordum. Senelerce bu böyle sürdü.
Abim bir gün içip olay çıkarınca annem bizim eve kaçtı. Annemin evi torbacıların girip çıktığı berbat bir hale gelmişti. Onu o ortamda bırakamadım. Çok zorlu süreçlerden geçtim ve evi taşıyarak annemi yanıma aldım. Bu süreçte doğum yaptım, bebeğimi birlikte büyüttük (eşim de evde, annemle beraber baktılar). İyi geçiniyorduk. Annem bir yandan evinin kirasını ödüyordu eşyalarını dağıtmak istemediği için. Sonra abim o evdeki kombiyi söküp sattı. Annem de eşyalarını satıp eve kombinin aynısından taktırmak zorunda kaldı ve böylece temelli bize yerleşmiş oldu. Eşim de ben de anneme dedik ki eşyaların gitti diye üzülme, bizle kalırsın, geçinir gideriz düzenimizde. Bu süreçte annem çok iyiydi ve bize hiç müdahale etmiyordu.
Gel zaman git zaman o huzur ortamı bozuldu, annemin laf sokmaları başladı eşime, evde bir huzursuzluk hakim olmaya başladı. Karışmalar, müdahaleler başladı. Mesela eşim karpuz kesmiş tezgahta bırakmış "Bu ne ya alın şunu şuradan" diye bağırması. Bu sadece bir örnek.
Mesela eşim çocukla ilgilenirken "şöyle yapma" diyemiyordum, annem de ağız burun yapar eşim alınır diye.
Sonuçta birkaç ay önce evi ayırmak istediğimizi söyledim. Çıldırdı, kavga çıkardı, beni kullandınız dedi. Dedim ki anne 2 sene burada çocukla ilgilenmeden hiçbir şeye elini sürmeden otur, maaşını da güzelce biriktir. Sana güzel bir düzen kuralım. Zamanla ortalık duruldu. Ama evi ayırma fikrini hiç kabullenemedi, arada huzurlu devam ettik, arada laf sokmaları oldu. Ben arada kaldım, eşimle hep bir sorun.
Sonuçta yine bir laf sokma, gerginlik yaşanan gecede ev baktım, sabah da anneme söyledim. "Çok kötüsün neyin var hasta mısın" dedi. Bu olanların bana nasıl acı verdiğini bilseydin asla bunları yapmazdın dedim. Üzüldü vs.
Antep'te yaşayan bir abim var. Evli ve bir kızı var. O gece abime mesaj atmıştım. Konuştum ertesi sabah, ne kadar bütçe ayırabilirsin, ortak şekilde bu evi tutalım, ayarlayalım diye. Zaten annemin evini ayırırken abimle ortak masrafları karşılayacağımızı biliyorduk hepimiz. Annem de biliyordu. Beraberken de bunlar konuşulmuştu. Ama ben bundan anneme bahsedince annem çıldırdı, sen oğlumdan nasıl para istersin diye. Beddualar ve hakaretlerle evi terk edip bağımlı abimin ve babamın yaşadığı eve gitti (babamla 30 sene önce boşandılar ama normal arkadaş gibi görüşüyorlardı).
Abim de temelli annemle yaşamak istemiyor, senin yaşadıklarını ben yaşamak istemiyorum diyor. Anneme bir ev tutmadan geçici olarak da alamam çünkü sonra ona nasıl git derim, diyor.
Annem evden giderken kocan için beni istemedin falan dedi. Kocan da kocan falan dedi. Herkese kocası kızımı dolduruyor diye anlatıyor. Oysa eşim anneme bir kelime bile saygısızlık etmedi. Tabi ki gelip bana anlatıyordu kırgınlıklarını vs. ama anneme bir mimik bile yapmamıştır.
Bense şimdi berbat hissediyorum. Annemi zor durumdan kurtarmış olmama rağmen şimdi onu ben zor durumda bırakmışım gibi, hainmişim gibi hissediyorum. Çok zor durumdayım ve çok acı çekiyorum. Bu sürecin sonunda kanser olacağımı hissediyorum.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Atladığım detaylar çoktur, sorarsanız cevaplamak isterim.
Teşekkür ederim vaktiniz için...

Benim annem de böyledir yaparım yaparım bi yerde yoruldum deyip bıraktığım anda kötü evlat ilan eder beni ve bunu o kadar iyi yapar ki iliklerime kadar vicdan azabı çekerim..
Son zamanlarda boşverdim artık en son hastayım ölüyorum dedi ben de hergün arayıp konuşarak teselli ediyordum (sonucu kötü çıkacak korkusu vardı) neyse geçen gün bebeğimin doğjmgününde anneme fotoğraflar attım ses yok akşam biz düğün gittik telefona bakamadım sonra ve geldim baktım yine ses yok korktum aradım cevap vermedi,sabaha kadar oturup düşündüm noldu acaba diye,uzak şehirler çıkıp gidecektim de yoksa..
Neyse sabah 8 olunca tekrar aradım uykulu uykulu açtı ve telefona dün 3 ten beri bakmadığını söyledi
Afedersiniz ama b.. gibi hissettim.Ben o kadar saat onu merak ederken o benim arama ihtimalimi düşünememiş

ve gayet gülüp geçiyor bilmiyorum ya ben çok hassasım ya bu tip anneler çok güzel manipüle ediyor bizi..

Boşverin siz de üzerinize düşeni bence yapmışsınız

Mune · Dün 14:11

Louder .!.:
Beni arayabilirsin rahatsız olmam, ara istediğin zaman dedi. Burada rahatım ama burası benim evim değil dedi.
Gel diyeyim diye bekliyordu anladım. Demedim, diyemem de. Yeniden o noktalara dönmek istemiyorum. Umarım bu düşmanlığı bitirir artık çünkü bizi hedef haline getiriyor Mune ablanın dediği gibi.

Louder .!.:
Evet access, bence asla yalnız yaşamak istemiyor, bence bu yüzden ev de tutmayacak. Antepteki abimle yaşamayı planladı ama abimden de olur yok. Hiç bilmiyorum nolacak. Oklar yine bana dönüyor en çok yakışan yer gibi. Durumum öyle zor ki. Nasıl çözülecek bu süreç bilmiyorum.

Louder,
siz düşman değil anne-kızsınız, baştan beri yazdığım gibi sizin de hatalarınız var, tamam uyuşturucu bağımlısı abinizden kurtarmak için yapılması gerekeni yapmış evinize alıp güvende olmasını sağlamışsınız, bu o gün için yapılması gerekendi ama sanki ömür boyu sizde yaşayacakmış gibi bir güvence vermeyecektiniz, kendi evinizi abiniz yüzünden taşırken ona da yeni evin yakınlarında ev ayarlanacaktı, neyse artık olan oldu.

Anneniz de hatalı, evladım bana ömür boyu benimle yaşa dese de kabul etmem, yalnız yaşasa belki bir ihtimal ki ben bekar çocuğumun bile yanında yaşamakta tereddüt ederim ama evli evladın yanında ömür boyu yaşanmaz, hadi bu konuda da olan oldu neredeyse 3 yıldır sizinle yaşadı, aranızdaki bu ev tutma sürtüşmesi sonrası eski eşinin ve bağımlı oğlunun yanına gidince çenesini tutmalıydı, babanız da abiniz de zarar verecek potansiyele sahipler, her şey olabilirdi.

Antep’te geliniyle yaşaması mümkün değil, gelin kabul etmek zorunda değil, bilmiyorum lakin annenizin bunları düşünüyor olması gerekir, yalnız yaşayamam diye bir şey yok, kendini güvende hissetmek için yalnız yaşamak istemiyorsa eğer, ya size ya Antep’teki abinize yakın bir ev tutar pencereden başını uzatsa evladını torunu görür.

Milyonlarca yalnız yaşayan insan var, anneniz de yaşar.
En çok yakışan evlatların yanında yaşamak değildir, kendi kendine yaşayabilmektir, bakıma muhtaç olsa başka ama Allah sağlık versin annenizin eli ayağı tutuyor, geri adım atar yeniden evinizi açarsanız bu sefer ömür boyu beraber yaşamak zorunda kalırsınız o yüzden sakın geri adım atmayın.

gozyasi · Dün 14:37

Her şey olmuş bitmiş eşiniz neden üstünüze geliyor ki?
Anneniz anladığım kadarıyla yalnız kalmak istemiyor ve bunun için bağımlı abinize de razı olmuş.
Mevzu ev değil bence yalnızlık istemiyor.
Ama madem yalnız kalmak istemiyor o zaman o da evdeki huzurun bozulmaması için çabalayacaktı.
Belki altlı üstlü bir ev fikrine sıcak bakabilir.
Ayrıca siz elinizden geleni yapmışsınız hepimizin hataları olabilir bu yüzden kendinizi suçlu hissetmeyin.
Yalnız bu olayın en masumu eşiniz, o kayınvalidesine karşı gerçekten yapıcı davranmış.
Ama şuan üstünüzde neden gelme ihtiyacı hissetti o ayrı bir muamma..
Bence belki altlı üstlü bir ev tutabilirsiniz bu şekilde hem herkesin bağımsız bir yaşam alanı olur hem de anneniz yalnız kalmamış olur.
Şu okuduklarımdan anladığım annenizin sıkıntısı ne abinizden para istemeniz ne de başka bir şey sadece yalnız kalmak istemiyor.

Louder · Dün 18:26

Eşim şapkasını önüne alıp düşündüğünü bu duruma içinin el vermediğini söyledi, hiç beklemediğim şekilde. Bir konuda herhangi bir taraf tamamen suçlu ya da suçsuz olamaz, elbet bizim de suçlarımız vardır dedi ve annemi arayıp özür diledi, patavatsız konuştuğum olmuştur seni kırdığım olmuştur affola dedi. Annem de güzel konuştu. Kapımız açık, ne zaman istersen gel dedi. Bu iş böyle olmaz, ortada bir para olur, bir sistem olur, ev tutulur döşenir, biz biraz sende kalırız alış diye, alışamaz gelirsin sen bizde kalırsın, o ayrılık öyle şekillenmeliydi dedi. Konu benden çıktı gibi bir şey oldu, eşim biz de yaşlanacağız bizim de çocuğumuz var dedi. Bilmiyorum nereye varacak. Annem gelmedi ama ilişkiler normale dönüyor gibi ..

Dahliadivin · Dün 19:52

Siz niye bukadar sorumluluk aliyorsujuz vaktinde antepteki abiniz hic ustune alinmamis neden kendi evinize aldinizki kardesinizle konusup ev tutmaliydiniz sakin evinize tekrar davet etmeyin kendisi yanliz kalmak istemiyor diye bencilliginden sizlerden birinin yuvasini bozmaya niyetli gibi anneniz hasta degil acinacak bir tarafi yok onun tutumu sadece bencillik olarak gorunuyor bosuna vicdan yapiyorsunuz

Mune · Dün 20:23

Louder .!.:
Eşim şapkasını önüne alıp düşündüğünü bu duruma içinin el vermediğini söyledi, hiç beklemediğim şekilde. Bir konuda herhangi bir taraf tamamen suçlu ya da suçsuz olamaz, elbet bizim de suçlarımız vardır dedi ve annemi arayıp özür diledi, patavatsız konuştuğum olmuştur seni kırdığım olmuştur affola dedi. Annem de güzel konuştu. Kapımız açık, ne zaman istersen gel dedi. Bu iş böyle olmaz, ortada bir para olur, bir sistem olur, ev tutulur döşenir, biz biraz sende kalırız alış diye, alışamaz gelirsin sen bizde kalırsın, o ayrılık öyle şekillenmeliydi dedi. Konu benden çıktı gibi bir şey oldu, eşim biz de yaşlanacağız bizim de çocuğumuz var dedi. Bilmiyorum nereye varacak. Annem gelmedi ama ilişkiler normale dönüyor gibi ..

Bu güzel bir haber Louder ama konu benden çıktı deyip kenara çekilmeyin, anneniz yeniden gelse 1 bilemedin 2 yıl sonra yine aynı olaylar patlak verir, gel deyip sonra git demek ve bunu rutine bağlamak hiç hoş olmaz hepiniz yıpranırsınız aranızda saygı da kalmaz.

Anneniz kendi evi düzeni olsun istiyorsa, Antepteki abinizle konuşacaksınız size yakın bir yerde veya istiyorsa Antep’te 1+1 veya 1+0 stüdyo bir daire bulacaksınız, uygun fiyatlı mobilya ve beyaz eşya alıp evi döşeyeceksiniz o da oturacak.

kahvetelvesi · Dün 20:31

Mune .!.:
Anneniz kendi evi düzeni olsun istiyorsa, Antepteki abinizle konuşacaksınız size yakın bir yerde veya istiyorsa Antep’te 1+1 veya 1+0 stüdyo bir daire bulacaksınız, uygun fiyatlı mobilya ve beyaz eşya alıp evi döşeyeceksiniz o da oturacak.

En başından beri olması gereken.
Anne/baba yaşlıya veya tek kaldıysa uzak olmaya içim elvermez.
Ama aynı ev de olmaz.
Yürüme mesafesi, gündüz birlikte olunacaksa da gece herkesin yerini bulacağı düzen şart.

Annemle evi ayırma süreci ve acılar...

Nev-i şahsına münhasır 🦋

Nev-i şahsına münhasır 🦋

Nirvana

Aktif Üye

Yeni Üye

Guru

Popüler Üye

Nirvana

Guru

Popüler Üye

Nirvana

Nirvana

Aktif Üye

🍀

Nirvana

Hüzün Dostu..!

Guru

Ayar saniyenin peşinde koşmaktır 🕑

Nirvana

Nirvana

Benzer Konular