Annenin duygu sömürüsü yapması, hayatı zindan etmesi

L

lianazelko

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
25 Temmuz 2017
351
274
53
Ben kendi hayatım için önemli bir noktayım. İş arıyorum. Annem 67 yaşında. Bebek gibi. Hazıra alışmış. Okuması yazması var. Yeri geliyor whatsapp mesajlarını okutuyor, yeri geliyor telefona sen cevap ver diyor.

Ben iş başvuru yapıyorum. Bir taraftan sınavlara hazırlanıyorum, bir taraftan sınav sonucu bekliyorum. Annemin derdi ise İzmirdeki eve gitmek, gezmek. Hiçbir işi kendi yapamadığı için ben götürcem, nereye giderse onla beraber gitcem falan. Ben kendi derdimdeyim. Bana dadısı gibi davranması psikolojimi bozdu gerçekten. Dışarı çıkıcaz, ben çıkarsam çıkıyor, çıkmazsam çıkmıyor. Bir tuvalete giderken benden ayrılıyor, bir de yemek yaparken.

Bazen gözüm dönüyor gerçekten, biliyorum annem ama çok bunalttılar beni. İş bulsam bir dakika durmam. Karstaki iş ilanlarına bile başvuruyorum. Ben yalnız kalmak istiyorum, siz gidin dışarı diyorum. Sen beni istemiyorsun diyor, ağlıyor. Çocuk gibi, çocuk bile değil.
 
Esi?
Duygusal cokus yasiyorsun sanki hayatin annene endekliymis gibi hidseediyorsun.
Sen de zamaninda cocuk oldun ve sana bakti.Bak,okutmus ogretmisler ki gelip buraya yazabiliyorsun.
Hak veriyorum,durumun zor ama annene cocuk bile degil deme bence.Sanki ondan bir yukmuscesine bahsetme.
Sen ne kadar hakli olsanda bu tepki agir geldi bana.
Yani icerik olarak cok hakliyken bunu disa vurumun cok sert olmus.
 
Son düzenleme:
Bunlar normal davranislar degil. Anneler bas taci evet ama bu cocuklarinin hayatlarinin pahasina olmamali. Ne kadar cok sizde göz yumsaniz buda artan yas ile daha beter haller alacak. Siz bu konuda net cizgiler cizmeniz lazim. Bizde benzer durumlar yasadik babam vefat ettikten sonra ve inanin biz böyle davranislara göz yumarak, tasiyarak hata yapiyoruz. Sizinde bir hayatiniz var ve onlar kendilerininkini nasil yasadilarsa sizin de yasama ve özel hayat hakkiniz var. Bu bazilarina gaddar gelebir, ama yasayan bilir.
 
cokgezentii .!.:
Babam var. Kardeşim evli, başka şehirde. Ben evli olsam da, annem yüzünden boşanırdım zaten.
Genişletmek için tıkla...
sosyalleşmesini sağlayabilseniz keşke komşularla falan yani bilmiyorum bu yaşlarda nasıldır ne yapılır ama hayatında sana olan bağlılığından kurtulmasının tek yolu sosyalleşmesi gibi geldi
 
Ben de size çok hak veriyorum ailelerin bunu unuttuğu çok oluyor maalesef
 
Bana kimse, doğmak ister misin demedi. Onlar istemiş ve yapmış. Dolayısıyla bana bakmak zorundalar ya da çocukken alıp yurda verselermiş. Onlar ne yerse onu yiyorum, masraf yapmam. Tek yaptığım, sınavlarıma odaklanmak ama bana o kadar yapışkan ki, nereye gidersem peşimde.

Ben çocuğu olarak zaten kontür yüklerim, atmden para çekmesini öğretirim, arabaya bindirirm indiririm. Daha ne yapabilirim ki? Az önce yine geldi, hep beraber şuraya gidelim diye, ben de dedim, ben gitmiyorum, o zaman ben de gitmiyorum diyor. Saç kestircektim, o da kestircekmiş, ben vazgeçtim, o da vazgeçti.

Bu arada her yaz yüzmeyi öğretiyorum. Yüzdürürüm. Daha ne yapayım ya. Bıktım gerçekten.
 
Eskiden beridir mi böyleydi yoksa birkaç yıldır mı var?
Bu şekilde çocukça bağımlılık demans belirtisi olabilir, doktorla görüşün. Yaşı genç olmaz canım demeyin, gayet de ciddiyim.

Eskiden beridir böyleyse ona ayrılacak belli bir zaman (parka çıkma vb) belirleyin ancak o zaman dışında da kendi günlük yaşamınıza devam edin. Pandemi dolayısıyla bu tavsiyemi şu anda uygulamanız zor olabilir ama evdeki zamanınızı azaltmaya çalışın.
Ne kadar kendisinin birşeyleri yaptığını görürse o kadar size dayanmayı bırakır.
 
Yaşam tarzı bu. Okumuş etmiş, mesleği olan biri. Okuması olmayan insanlar annemden daha çok kendine bakıyor. Gerçekten kalp krizi geçirtecek bana.

Demans için nörolojiye gitmişti bir şeyi yok ama psikoloğa gidersem. Sorunum annem olduğunu söylersem, belki onla da konuşur.
 
Mesleği olan biri nasil yapamıyor bunları? Işe nasıl gitmiş zamanında hep babanız bırakmamıştır ya da almamistir elbet işi çıktığı günler olmuştur. Çok garip geldi gerçekten. Siz büyüyene kadar ne yapmış acaba? Çok zor Allah sabır versin. Anne sonuçta çok sert de çıkılamıyor kötü bir insan olmadıkça.
 
anneniz hep mi sizinle bir yere gitmek istiyor yoksa siz hep evdesiniz, hep iş ve sınav odaklı yaşıyorsunuz diye kendince sizi dışarı çıkartma bahanesi mi üretiyor

"Az önce yine geldi, hep beraber şuraya gidelim diye, ben de dedim, ben gitmiyorum, o zaman ben de gitmiyorum diyor. Saç kestircektim, o da kestircekmiş, ben vazgeçtim, o da vazgeçti." yorumunuzu sonradan okudum

şimdi o birlikte gidelim dediği yer gezmeli bir yer mi yani amacı sizi gezdirmek mi

mesela şimdi kalkıp parka gitmem ama oğlum evden çıkmıyor, hep içerde dediğim bir süreçte "hadi gel ben yürüyüş yapacağım, yalnız gidemem" dedim

ben 40 yaşındayım, aktif çalışma hayatım var, her yere giderim 10 yaşındaki çocuk olmasa da

amaç onu götürmek, tabii o "yalnız gidemem" şeklindeki beyanımı yemiyor, "seni evde yalnız bırakamam" a çeviriyorum

anneniz size evde yalnız kalamazsın diyemeyeceği, yaşınız büyük olduğu için beni götür diyor olabilir
 
Allah annenize sağlık versin. Anneler başımınızın tacı. O yıllarca sizin kahrınızı çekmiş büyütmüş. Sıra sizde. ( Benim annem de aynı. )
 
aycaelif1884 .!.:
Allah annenize sağlık versin. Anneler başımınızın tacı. O yıllarca sizin kahrınızı çekmiş büyütmüş. Sıra sizde. ( Benim annem de aynı. )
Genişletmek için tıkla...

Bakin bir anne olarak buna hic katilamiyorum. Cocugu dünyaya getirmek benim kararimsa bu cocuga bakma sorumluluğu bana ayit degil mi? Bu karari ben veriyorum. En büyük vazifemiz ne? Cocugumuzu en iyi sekilde hayata hazirlamak. Ben cocuguma hic özel alan ve özel zaman tanimasam bu bencillikten baska birsey degildir. Annesi bu konuda hatali davranıyor. Hasta olsa kizi zaten bakar. Burda ama zoraki bir durum yok. Kadin kendine ugrasacak birseyler bulmali ve sosyal bir cevre de edinmeli. Kizinin hayatini gasp etmeye bu sekilde onun anne olarak bile hakki yok. Ek not: hem annem hem kayinvalidem yakinimda oturuyor. Bir telefonla kapilarinda olacacimi biliyorlar ama kimse benim hayatimin ortasina oturmuyor.
 
her kelimesine katılıyorum. konu sahibinin annesi bağlılıkla bağımlılık kavramlarını karıştırmış durumda.
 
Ben ailemle yaşarken annemle gezmeyi çok severdim
Onunla herşeyi yapabilirdim alışveriş sinema cafe, ama arkadaşlarımla gçrüşceksem hiç bende geliyim demezdi, veya anne ben çıkıyorum desem bende geleyim demezdi, birlikte kuaföre de giderdik ama yine ben çağırırsam
Benle gezmeyi çok severdi annem, ama arkadaşlarımla gitceğimi duyunca hemen geri çekilirdi
Onunla ayrı şehirlerdeyiz, keşke annemle güzelce keyifle gezebilceğim günler olsa yine
Pandemi dışında ailevi sıkıntılardan dolayı, yanlarına gittiğimde de eskisi gibi olmuyor
Siizn anneniz ayarı kaçırmış
Ağırlık koymanız lazım kibarca
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
Arkadaşımla aramda geçen olay moralimi bozdu.Annemle bana ayıp edildiğini düşünüyorum.Özellikle anneme..Siz ne yapardınız ?Annenize bu yapılsa ?
7 8 9
Yorumlar
173
Görüntüleme
7K
misseceee
G
Gücüm kalmadı çokk yoruldum imdatt😞
3 4 5
Yorumlar
96
Görüntüleme
4K
nomunomuchua
A
Otizim anneliği lütfen yardım
Yorumlar
15
Görüntüleme
810
Rowena Ravenclaw
R
A
Bir aile meselesi
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
4K
sevimlicosh
U
Sevgilim doğru düzgün bana mesaj atmıyor, vakit ayırmıyor akşam eve gelip dinlendikten sonra da oyun oynuyor ne yapmam lazım?
Yorumlar
18
Görüntüleme
1K
Ktrmtm
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…