- 20 Kasım 2019
- 249
- 1.408
- 113
Bilmiyorum kendime inanın hak ediyorum sanırım bunu ama olmuyor. Hayır diyemiyorum. Bu durumda hayır demek de vicdanıma ağır geliyor. İmkan varken ve bekletmeme gibi bir seçenekleri varken yine de beklettiklerinde de sinirlerime nefsime ağır geliyor resmen. Şu an su içerisindeyim resmen 40 dereceye yakın bir sıcaklık.Kendi öz abim 7 dakikalık yolu gitmeyerek beni metroya bıraktı cehennem sıcağında tansiyon diyaliz hastasıyım metrodanda eve 20 dakika yürüdüm insanlar böyleyken siz nasıl herkesi taşıyorsunuz
Kesinlikle içinde bulunduğum duruma, ruh haline en uygun cevap. Bunu başarabilsem keşke.Birilerine hayir dediginizde ya da onlarin sizin hissettiginiz duygulardan hoslanmayacaklarini dusundugunuzde yasayacaginiz ruhsal sikintiya katlanmaya calisin biraz. O kaygiyi yonetmeye basladiginizda mesafeyi koruyabilirsiniz.
Yooo size ters değil, olay gerçekten saçma. Müşkül durumda olurlar amenna. Sanki ameliyata mı yetiştiriyorsunuz altı üstü kan tahlili. Ben sizin yerinizde olsam çeker giderim şuan orda beklemem. Ararlarsa da işim çıktı gitmek zorunda kaldım derim. Bi dahaki böyle saçma tekliflerini de reddederim. Üzgünüm ama enayi yerine koyuluyorsunuz.İnanın bilmiyorum. Otobüs ücretleri pahalı da değil ki diyeyim masraflı oluyor. Ben olsam bekletemezdim birini böyle. Belki her şeyi kendim hallettiğim, kimseden bir şey istememeyi ilke edindiğim için mi bana ters geliyor bilmiyorum.
Bekle dediler mi? Çek git o zaman. 1 saat niye bekleyenin?Vallahi bir şey diyemedim. Aradılar tahlil sonucu bir saate çıkacakmış. Bekleme bile demediler.
Telefonu açmasam kapıya gelirler. Karşı taraf imkan varken istemeye yüz bulabiliyor ama ben ne kadar işim olursa olsun, ne kadar istemesem de hayır demeye yüz bulamıyorum.Hayir demek zor mu? Size zor geliyor belliki. Bi 5 10 defa bahaneyle atlat zamanla seyreklesir istekleri. Ya hayir musait degilm otobusler var zaten olmasa goturmeye calisirdim de yada bahane bahane bahane. Kucuk oneriler sunuyorum ; ya midem kotu bi saattir suan hic goturemem kb , ay az sonra yemek-tatli yapicam suan birakamam, valla dizi izliyorum cok heyecanli yerindeyim cikamam suan,isteyken mi aradi bugun iş cok yogun guzergahimda degilsin valla gelecek halim yok, cok israr ederse sakayla karisik kiz o kadar soforluk yapiyorum artik benim depoyu fullersin he falan diyeceksin beklentin oldugunu dusunsun.hatta bir defa tersle cekiniyorsan mesajla tersle.Şofor muyum ben be diye basla sonralari ters animda denk geldin kusura bakma dersin.Son ek olarak telefonlarini açmaaa.
Direkt ben gidiyorum diyemeyeceksiniz belli. Arayın işim çıktı siz otobüsle dönersiniz diyin gidin. Ama ezilip büzülerek kusura bakmayın diyerek değil. Dünyanın en normal şeyi olarak söyleyin. Bundan sonra da hayır demek üzerine kendinizi eğitin yavaş yavaş.Açıkçası nasıl bir başlık yazacağımı bulamadım. 5 senedir araba kullanıyorum. Önce ailemin arabasını kullandım. Daha sonra birikimimle, biraz da borçla kendime sıfır bir araç aldım. Allah olmayan, isteyen herkese nasip etsin. Ancak sürekli olarak birilerinin şoförü gibiyim. Bu konuda şikayetçi olmamaya çalışsam bile nefsim sinirlerim izin vermiyor bazen. Şu an bile komşuyu bekliyorum hastanenin önünde. Bir saat sürecekmiş tahlil sonuçları filan. Oturduğumuz yerden hastaneye, hastaneden de oturduğumuz yere sürekli otobüs var. İşe giderken beni hastaneye bırakır mısın diyenler ya da otobüs gelmedi beni hastanenin önünden alır mısın diyenler... imkanı olmayan kişiler demiyor bunu. Hepsinin imkanları var. Bazen sinirlendiğim için de çok kızıyorum kendime, üzülüyorum ama öyle anlar oluyor ki enayi miyim ben diyorum kendi kendime. İnsanlar imkanları varken neden hayatını önemsemeden bunu yaparlar ki? Şu an hastaneye getirdiğim komşunun yanında refakatçisi de var. İsteseler işleri bittikten sonra otobüsle kapılarının önüne kadar gidebilirler ancak cayır cayır sıcakta kan tahlili sonucunun çıkmasını ve gelmelerini bekliyorum. Hayır de diyeceksiniz diyemiyorum. Bir keresinde işteyken komşu aradı durakta uzun süredir beklemiş otobüs gelmemiş. Çıkarken beni alır mısın diye. O zaman da böyle sinirlenmiştim. Hastane çalıştığım yere çok çok yakın değil. Allah rızası için neyse tamam diyorum ama bazen ciddi anlamda sinirlerim bozuluyor. Sadece bir iç döküş bu. Gidiş geliş 20 kilometre uzaklıktaki hastaneye hiç işim yokken, otobüsler de varken gelip üzerine saatlerce beklemek galiba nefsime ağır geldi bugün. Halletmem gereken işlerim de var. Gece olsa, ya da imkan olmasa neyse diyeceğim. Arabam olmadığı zaman işe giderken de, acil bir işim olduğunda da hiçbir zaman aynı güzergahta giden veya gitmeyen kimseye beni bırakır mısın demedim. Gece çok acil rahatsızlandığımda ambulansı çağırttım aileme. Birinden keyfi bir şey istemek hiç hoşuma gitmemiştir şimdiye kadar. Belki kızıp tepki gösterenler olacaktır ama başkalarının o kadar çok acil olmayan ve imkan bulunan durumları için o kadar çok zaman harcadım ki doldum taştım sanırım. Bu durumu yaşayan var mı? Kendimi neyse Allah rızası için yardım ediyorum diye teselli etsem de bazen sinirleniyorum. Sonra da sinirlendiğim için pişmanlık yaşıyorum.
KeşkeHaklısınız, kim olsa sinirlenir. Akrabası olsanız neyse de komşu da o kadar rahat davranmasın yani. Uydurun bi şey hiç müsait değilim şu an elimde olsa hemen götürürdüm falan diyin artık diyen olursa. Onlar utanmıyorsa siz hiç utanmayın.
Rahatsizim işim var de. Allah rızası için evet ama bundan sonrası kul hakkına giriyor haberiniz olsun. Hak yemiyorsunuz ama hakkınızı yediriyorsunuz bu hiç iyi birşey değil. Kapına geldiklerinde benimde isim vardı de çık git, 2-3 derken ayakları kesilir. Ben ablamı bekletmiyorum hastane koselerinde 30 dakika git diyorum size yapilan saygisizlik. Yaptığınızda kusura bakmayın ama enayilik.Telefonu açmasam kapıya gelirler. Karşı taraf imkan varken istemeye yüz bulabiliyor ama ben ne kadar işim olursa olsun, ne kadar istemesem de hayır demeye yüz bulamıyorum.
Mesela onlar tahlil 1 saat sonraymis dediler ya. Onlardan beklemeyecektiniz. Öyle mi o zaman ben gidiyorum siz otobüsle dönersiniz nasıl olsa diyeceksiniz. Arabaya ortak değiller ya canım niye borçlu gibi davranıyorsunuzMesela benim işim olabileceğini düşünmüyorlar. Sırf yüz yüze bakıyoruz, Allah bilsin diye diye bu rahatlığı hissettirdikten sonra sürekli hale geldi bu durum. Allah kimseyi zora düşürmesin. Ama ambulans ya da taksi bir telefon uzaklıktayken başkasının gününden saatlerini almak bana ciddi düşüncesizlik olarak geliyor. Tahlil sonuçları bir saat sürecekmiş sen bekleme diyen yok. Sadece haber veriliyor. Şu an ter içerisindeyim ama nasıl bir noktadan sonra yok diyebileceğimi bilmiyorum. Olmuyor yani onlar gayet iyi biliyorlar imkan olduğunu ama yok Allah rızası için yapılan her şeyi suistimal etmek bazılarının karakterinde var sanırım.
Mesela benim işim olabileceğini düşünmüyorlar. Sırf yüz yüze bakıyoruz, Allah bilsin diye diye bu rahatlığı hissettirdikten sonra sürekli hale geldi bu durum. Allah kimseyi zora düşürmesin. Ama ambulans ya da taksi bir telefon uzaklıktayken başkasının gününden saatlerini almak bana ciddi düşüncesizlik olarak geliyor. Tahlil sonuçları bir saat sürecekmiş sen bekleme diyen yok. Sadece haber veriliyor. Şu an ter içerisindeyim ama nasıl bir noktadan sonra yok diyebileceğimi bilmiyorum. Olmuyor yani onlar gayet iyi biliyorlar imkan olduğunu ama yok Allah rızası için yapılan her şeyi suistimal etmek bazılarının karakterinde var sanırım.
Ah keşke diyebilsem. İlk anda o kadar sinirlerim bozuluyor ki. Niye açtım telefonu diyorum kızıyorum kendime. Arayanın beni götür getir diyeceğini bildiğim halde. Sonra neyse diyorum Allah bilsin diyorum tahammül etmeye çalışıyorum.
E siz niye bekleyeyim mı diye soruyorsunuz ki?KeşkeTelefonla aradı kardeşi. Tahlil vereceklermiş bir saat sonra çıkacakmış diye. Bekleyeyim mi dedim bekleme demedi. Sıcak ya nerede bekleyeceksin diyor. BEKLEME demiyor. Sabrediyorum ama cidden bazen sabrım taşıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?