Benzer bir sorunu ben de yaşadım evlenmeden önce. İlk kez ailemle tanışmak için bize geldi eşimin ailesi. Biz bir koltuğa dizilmiş ailecek

bu modda izledik onları tüm gece. Biz egeliyiz eşimin tarafı Karadenizli. Ne kadar fark olabilir ki dersin ama öyle değilmiş o işler.
Annem az ağlamadı ben bu aileyi hak edecek ne yaptım da kızım böyle insanlara gelin gidecek diye

Ortada sizin dediğiniz gibi değişik giyim değişik yaşam değişik konuşma tarzı falan da yok. Ama kültür şoku yaşıyor insan. Hayata bakış açıları, kusur hürmet nezaket anlayışları herbişeyleri farklı. Evlenmeden önce eşime, ailenle asgari düzeyde görüşürüm aramızdaki düzgün bir tampon olmazsankatlanamam bilesin diye açık açık söyledim. İki yıllık evliyiz. Birkaç ayda bir birkaç saatliğine görüşürüz. Bu kadar. Ama o birkaç saatte bile ben neden burdayım duygusunu iliklerime kadar hissederim.
Ayrılma sebebi değil ama bil ki o insanlar her zaman hayatının bir köşesinde olacak. İncilerimiz dökülmez, biraz alttan alıp fedakarlık yapmak o dünya iyisi eşlerimiz için değer.