valla ben kızımı hiç kucağımdan indirmedim hala ağlamayı bilmez hiç ağlamasına bile müsade etmedim.. iyi bi annemi oldum kesinlikle hayır.. şuanki aklım olsaydı kesinlikle böyle yapmazdım.. çünkü şuan hem ona hem bana eziyet.. uykusuzluktan ölse bile kendi uyuyamıyo beni bekliyo. ozamanlar bana çok söylediler ama aman herkes çok biliyo kendi çocuğum nasıl istersem öyle yaparım vs. diye diye şuan çok şeye pişmanım.. bence sen en doğrusunu düşünüyosun.. al bi kameralı telsiz.. ara ara bakarsın sık sık kalkarsın.. yan yatırma yastıkları var ondan al.. zaten tek korkum benim sırt üstü yatarken kusarsa vs. diyeydi.. yada yüzüstü dönerse boğulurmu filan diye.. (naz hep yüzüstü uyumayı seviyodu) bak sana kitap önerim ben şşş pat yöntemi ile uyutmayı anlatıyo tracy hogg bebek bakım sorunlarına mucize çözümler.. keşke hamileyken okusaymışım
ve bence 40 ı çıkınca ertesi günü yatır odasına yatağına.. he tabi yanında yattığı o 40 gün boyuncada kendi beşikte yatsın kokuna alışmasın..
ammada yazdım :) sana hayırlı doğumlar diliyorum.. ve iki yıllık anne olmama karşın şunu bilir şunu söylerim bir bebeğin en iyi doktoru da her şeyi de annesi.. en iyisini sadece sen bilirsin onun neye ihtiyacı olduğunu ne istediğini.. bu allah tarafından mucizevi bişey.. doğurduktan çok kısa bi süre sonra (alışma devresinden sonra birbirinize :) bebeğini en iyi anlayan onun için doğru olanı bilen bir tek sen olacaksın.. annelik çok farklı bi duygu.. sadece kendine güven ve içgüdülerini dinle.. kimseyede kulak asma..