Aranızda daha önce kadın sığınma evinde kalmış olan varmı?

Orada çalışan akrabam. Dışarı çıkıp gezebildiklerini söylemişti. Telefon falan kullanmadıklarıni da sanmıyorum.

Şimdi baktım da telefon kullanmama doğru olabilir sanırım

Telefon kullanmak yasak sığınma evinde. Ancak bir görevlinin gözetiminde belli bir süre kullanılabilir telefon. Dışarı çıkıp gezme olayı da öyle kişinin arzusuna göre yok. Orası adresi gizli bir yer çünkü. Benim bir arkadaşım çalışıyor semtini bile bilmiyorum çalıştığı. Velev ki kafasına göre çıkan biri gitti eski kocasıyla buluştu o da takip etti sığınma evi deşifre olur ve oradaki tüm kadınları tehlikeye girer bu durumda.
 
Orada çalışan akrabam. Dışarı çıkıp gezebildiklerini söylemişti. Telefon falan kullanmadıklarıni da sanmıyorum.

Şimdi baktım da telefon kullanmama doğru olabilir sanırım
Vala Bilmiyorum ben de bana anlatılani yazdım 🤔 görevli eşliğinde oluyor sanırım hepsi
 
Çocukları biri 3 aylikti digeri 1 bucuk yasindaydi o zaman. Simdi buyumuslerdir
Çok çok üzüldüm ya bı insan nasıl 3 aylikbebeginden uzak durabilir. Ama kinamiyorum asla, çünkü yaşadım ve biliyorum ne kadar zor olduğunu
 
Benim bildiğim hali şu; yurt gibi bir merkez, tam gizlilik ve güvenliği sağlayabilmek için yaşadığınız şehirdeki sığınma evine değil başka bir şehre gönderiyorlar. Her kadının kendine ait bir odası var ve çocuklarıyla beraber orada kalıyor. Çocukların yakındaki okula gitmesini sağlıyorlar, servis vs ayarlanıyor. Küçük yaş çocuğu için çalışmaya başlarsanız kreş ayarlanıyor. Sığınma evinde çocukların oyun alanları ve oyun saatleri var, toplu yaşam kuralları geçerli. Düzeni bozan ve çok sorun çıkaran olursa başka bir sığınma evine gönderiliyorlar. Bu nedenle Kadınlar kendi aralarında sorun yaşasalar da bunu olabildiğince kendi aralarında halletmeye ve duyurmamaya çalışıyorlar. Ve tabi ki çoğu kadının çocuğu var. Çocuklu haller işte bilirsiniz, ağlaması, oynaması illa ki sesi gider diğer odalara, komşularımızn da sesi geliyor neticede. Telefon kullanabiliyorsunuz çünkü çocuğunuzun öğretmeniyle vs iletişime geçmeniz gerekebiliyor fakat bunun bir kontrol sistemi vardır mutlaka. Tüm bilgileriniz gizleniyor, isim soyisim dışındaki kimlik bilgilerinizi ne okul, ne kreş, ne çalışacağınız yer görebiliyor. Dışarıya çıkabiliyorsunuz ama nereye gideceğinizi bildirerek izin alarak çıkabiliyorsunuz. Bir şehirde düzen tutturamaz, iş bulamazsanız bir süre sonra başka bir şehre gönderiliyorsunuz sanıyorum ama emin değilim. Orada kalmak kolay değil ama yaşamınız tehdit altındaysa tutunacak bir dal oluyor. Bu konularda en iyi bilgiyi aile ve sosyal politikalar bakanlığından alabilirsiniz. Yönetmelikler değişir, kişiden kişiye anlatılırken yorumlar eklenir, internet bilgi kirliliği olan bir ortam, yanlış bilgilenme ihtimaliniz yüksek. Umarım kendinize iyi bir yol bulabilirsiniz. Keşke evliyken de çalışma imkanınız olsa, kendi ayaklarınız üzerinde durup paranızı biriktirip sağlam adımlar atabilseniz. Mutlaka düşünmüşsünüzdür ama size iyi gelebilecek seçenekler üretmeye çalışın. Bazen şiddet durumlarında eşi karakola şikayet etmek, eşin ceza almaktan korkmasını sağlıyor. Ailenizin eşinize söyleyemediğini karakolda polisler söylüyor, bi akılları başlarına geliyor. Psikolojik destek alıyorsunuz doğru hatırlıyorsam, bi şekilde eşinizin almasını sağlayabilseniz keşke..
 
Siz gerçekten gidebilecek misiniz? Öncelikle o cesareti toplamanız lazım yoksa gitmeden pişman olup kalırsınız koca evinde. Kadın sığınma evine gittiğinizde eşiniz gelip rahatsız eder mi bu sebeple geri döner misiniz? Lütfen her şeyi düşünüp öyle çıkın yola ve gittiğiniz zaman da bir daha geriye dönüş olmasın eşiniz ve ailesi çekilecek dert değil en kısa zamanda onlardan kurtulursunuz umarım. Kadın sığınma evleri hakkında hiçbir fikrim yok inşallah buradan yazıp yardımcı olacak üyeler vardır.
 
Ya şey bile olabilir. Kadın sığınma evine gidersiniz. Birden ortadan kaybolunca aileniz belki durumun ciddiyetinin farkına varır ve kabul eder. Ama yani birden hiç bir bilgi veya ipucu vermeden gitmeniz lazım. İlla endişe ederler,akılları başlarına gelir
 
Ya şey bile olabilir. Kadın sığınma evine gidersiniz. Birden ortadan kaybolunca aileniz belki durumun ciddiyetinin farkına varır ve kabul eder. Ama yani birden hiç bir bilgi veya ipucu vermeden gitmeniz lazım. İlla endişe ederler,akılları başlarına gelir
Eşim birdaha vurursa hem darp raporu almayı hemde gitmeyi düşünüyorum ama kendime çok güvenmiyorum çünkü bı mesleğim yok. Son zamanlar kendi halinde, böyle devam ederse elimdeki imkânlarla bı meslek edinene kadar sabrederim ama tekrar vurursa darp raporu alacağım hiç birşey yapamasam dahi. Mesleğim olmadifi için herşey çok zor. Ailem çocuğumu kabul etmez kabul etseler dahi onun yine psikolojisi bozulacak kimse onu sevmeyecek onunla ilgilenmeyecek ben dışında. Bende akşama kadar iş yapacam. Yani çok zor bı ailem var özellikle annem ve abilerim
 
Eşim birdaha vurursa hem darp raporu almayı hemde gitmeyi düşünüyorum. Son zamanlar kendi halinde, böyle devam ederse elimdeki imkânlarla bı meslek edinene kadar sabrederim ama tekrta vurursa darp raporu alacağım hiç birşey yapmadan dahi. Mesleğim olmadifi için herşey çok zor
Yaş kaçtı sizin? Daha gencecik birisiniz doğru hatirliyorsam. Meslek sahibi olmak için hiç bir zaman geç zaman değil. Annem 45 yaşında emlak işine başladı.su an 48 yaşına ve gayette güzel gidiyor işi Anneannem 40 li yaşlarında aşçılık yaptı ve primlerini doldurup emekli oldu:) kadınlar gerçekten istediği her işi becerebilen varlıklar. Yeter ki gerçekten adım atın
 
Yaş kaçtı sizin? Daha gencecik birisiniz doğru hatirliyorsam. Meslek sahibi olmak için hiç bir zaman geç zaman değil. Annem 45 yaşında emlak işine başladı.su an 48 yaşına ve gayette güzel gidiyor işi Anneannem 40 li yaşlarında aşçılık yaptı ve primlerini doldurup emekli oldu:) kadınlar gerçekten istediği her işi becerebilen varlıklar. Yeter ki gerçekten adım atın
24 yaşındayım, o kadar çok istiyorum ki bı meslek sahibi olmayı. Halk eğitim kursları var bizkm burda. Eşim asla izin vermiyor, bende açıktan okuyacağım en azından yapabildiğim kadarıni yapmaya çalışacağım
 
Eşim birdaha vurursa hem darp raporu almayı hemde gitmeyi düşünüyorum ama kendime çok güvenmiyorum çünkü bı mesleğim yok. Son zamanlar kendi halinde, böyle devam ederse elimdeki imkânlarla bı meslek edinene kadar sabrederim ama tekrar vurursa darp raporu alacağım hiç birşey yapamasam dahi. Mesleğim olmadifi için herşey çok zor. Ailem çocuğumu kabul etmez kabul etseler dahi onun yine psikolojisi bozulacak kimse onu sevmeyecek onunla ilgilenmeyecek ben dışında. Bende akşama kadar iş yapacam. Yani çok zor bı ailem var özellikle annem ve abilerim

Vallahi üniversite mezunları girip marketlerde çalışıyorken size bol keseden iş bul diyemem ama kendinize şunu sorun; bu çocuk şu an sağlıklı bir ortamda mı büyüyor? Yani baba evimde sevilmeyecek diyorsunuz da sizin evde de aile içi şiddetle büyüyecek. Ben böyle durumlarda her zaman baba evinin daha iyi olduğunu savunurum. El değil kendi aileniz sonuçta, onların da torunları çocuğunuz.
 
24 yaşındayım, o kadar çok istiyorum ki bı meslek sahibi olmayı. Halk eğitim kursları var bizkm burda. Eşim asla izin vermiyor, bende açıktan okuyacağım en azından yapabildiğim kadarıni yapmaya çalışacağım
Ohoo daha yolun basindasiniz. Her türlü yaparsınız. Hiç zor değil. İlla her şeyi bilmeye ilk etapta gerek bile olmuyor. En basidi bir magazaya satış elemanı olarak girer iş ogrendikce farklı farklı sektörlerde farklı statüde çalışabilirsiniz bile. Yani illa meslek sahibi olmak deyince her işin ustası olmaya gerek bile yok 😊 he olsanız fena mı olur? Olmaz tabi. Ama bir işe en alttan girip öğrene öğrene de yukselenilirsniz.
 
Ohoo daha yolun basindasiniz. Her türlü yaparsınız. Hiç zor değil. İlla her şeyi bilmeye ilk etapta gerek bile olmuyor. En basidi bir magazaya satış elemanı olarak girer iş ogrendikce farklı farklı sektörlerde farklı statüde çalışabilirsiniz bile. Yani illa meslek sahibi olmak deyince her işin ustası olmaya gerek bile yok 😊 he olsanız fena mı olur? Olmaz tabi. Ama bir işe en alttan girip öğrene öğrene de yukselenilirsniz.
Teşekkür ederim umarım başarırım bı gün
 
X