aranızda öğretmen olan varsa yardımcı olur musunuz?

adiyeff .!.:

niye ezilirim gibi bir düşünceye sahipsin ki.ailenle aynı şehirde yaşayınca ezik mi olacaksın.hakkını savunmayı bilirsen hiçbir şartta ezilmezsin.rahatını düşün önce bence.ailenin yanında olsan yemekle işle fazla uğraşmazsın.paran daha çok yeter.gerçi tabi ailenin yanına atanmak da kolay değil.ama keşke yakın bir yere atansan.özellikle uzak bir yere atanmak istiyorum demen neden.allah korusun acil birşey olsa yetişemezsin.birçok sıkıntısı olur.
ben de ilk yozgata atanmıştım.orayı hiç unutamam.çok rahat bir yerdi.baştan küçük şehir olunca biraz zorlandım ama sonra alıştım.güvenilir bir yerdi,insanları sıcaktı.bir de küçük şehirler rahat oluyor ulaşım açısından falan.gerçekten ezilme takıntını çok anlayamadım.insan eziyet çekince güçlenir,ezilmez diye düşünüyorsun sanırım ama bu hem karakterine bağlı hem de kendine güvenli bir insan olmana.bir de bence rahatın yerinde olursa,yorgun argın olmazsan daha rahat ve kendine güvenli bir insan olabilirsin.

Genişletmek için tıkla...

şimdi bütün dertlerime annem babam koştuğu için kendimi savunmayı öğrenemedm açıkçası :/ yani öyle bi durumla karşı karşıya kalmadım hiç. kalırsam nasıl davranırım bilmiyorum. zaten büyük ihtimalle buraya atanamam mecburum aslında öğrenmeye :)

papatyam90 .!.:

işte ben tamir işlerini, antenin nasıl çevrildiğini öğrenmk istiyorum şimdi bu gibi şeyleri hep annem-babam yapar. yemekleri bile. bu yaşıma geldim yemek yapmayı bilmiyorum :) bu evde kaldıkça da hiçbişey öğrenemicem.

Genişletmek için tıkla...

Bence antenden elektronik eşyadan önce yemek yapmasını öğrenmelisin. Sonuçta bu işleri rica ile ya da usta çağırarak yaptırabilirsin ama restorantı olmayan yerler çok fazla.

aslında bu soruyu aileden uzakta olmanın zorluklarını anlamak için sormuştum. verilen cevaplar bana çok yardımcı oldu gerçkten :)
çünkü iyi bi puan alırsam istediğim çoğu yere atanabilirim. o yüzden doğru tercih yapmam lazım. pişman olmak istemiyorum.
bazen güneydoğu anadolu bölgesini yazmak istiyorum. oralar da aslında çok gelişmiş hem akrabalarımız filan var. ama bazen de aileme yakın bi şehri yazmak istiyorum yardımcı olurlar diye.
bu yazılanlardan sonra galiba buraya yakın yerlerden başlıcam yazmaya.

ayrıca doğunun merkezi batının köyünden iyidir demiştim. buna itiraz edenler olmuş. oysaki doğuda da çok güzel yerler var. niye bu kadar küçümsediniz anlamadım. doğuda görev yapıp çok rahat olan tanıdıklarım var. batının köyünde olan çok zorluklar çekmiş tanıdıklarımda var. batıda bile olsa köy köydür. hayatımda köyde yaşamadım. çok zor olur benim için. o yüzden 26. tercih dışında köy yazmam :/

seRperiM .!.:

Bence antenden elektronik eşyadan önce yemek yapmasını öğrenmelisin. Sonuçta bu işleri rica ile ya da usta çağırarak yaptırabilirsin ama restorantı olmayan yerler çok fazla.

Genişletmek için tıkla...

zaten zayıfım iyice zayıflarım ben ya evde yemek yapamıyorum ki annem-babamdan fırsat kalmıyo. yumurta makarna patates yerim artık :)

:)Bütün gün çalışıp kurt gibi acıkıyorsun merak etme. Daha da alırsın. Hem hava da çok temiz oluyor. Ben 2500 rakımlı bir yerdeyim. İlk atandığımda 22 yaşında hep ailesinin yanında kalmış biriydim. Çöplük gibi bir lojman verdiler. Zorlukla karşı karşıya kalınca güçlü olmaktan başka yapacak bir şey yok. Elossa'nın yemek topiği var oradan yapıyorum yemeklerimi, internetten deneyip hoşuma giden tarifleri defterime yazıyorum. Öğreniyorsun yavaş yavaş, hem gittiğin yerde mutlaka öğretmen arkadaşların olur. Çünkü anaokulları köylerde değil ilçe merkezlerinde. Şimdiden telaş etmene gerek yok.

seRperiM .!.:

:)Bütün gün çalışıp kurt gibi acıkıyorsun merak etme. Daha da alırsın. Hem hava da çok temiz oluyor. Ben 2500 rakımlı bir yerdeyim. İlk atandığımda 22 yaşında hep ailesinin yanında kalmış biriydim. Çöplük gibi bir lojman verdiler. Zorlukla karşı karşıya kalınca güçlü olmaktan başka yapacak bir şey yok. Elossa'nın yemek topiği var oradan yapıyorum yemeklerimi, internetten deneyip hoşuma giden tarifleri defterime yazıyorum. Öğreniyorsun yavaş yavaş, hem gittiğin yerde mutlaka öğretmen arkadaşların olur. Çünkü anaokulları köylerde değil ilçe merkezlerinde. Şimdiden telaş etmene gerek yok.

Genişletmek için tıkla...

peki ,teşekkür ederim :) ben de öyle yaparım. şimdi hayaller kurmak yerine sınava çalışayım en iyisi :) nasıl bi motivasyonum varsa kesin atancam gözüyle bakıyorum :)
bakalım artık benim için hayırlı olan yer olsun. atanırsam zaten yine internet alıp buraya girerim ben çok yardımcı oluyo burası bana.

ben şehir merkezine atanmıştım. büyük bir şehirdi. açıkcası ilk yıl çok kötüyd. çünkü okul kötü bir yerdeydi.
sınıflar 60-70 kişiydi. bu haliyle 1. sınıf okuttum düşün artık tesadüfen bir ev arkadaşı bulmuştum. hemen ev tutmuştuk. maaşları alana kadar içinde sadece yataklarımız vardı. sonra yavaş yavaş herşeyi aldık. oturma grubu, tv, yemek masası, çamaşır makinası. bunlar gözünü korkutmasın atandığın yerdeki öğretmen arkaaşlarına sorarsın zaten nerden ne alacağını, kiralık ev olup olmadığını. hepsi olur yeter ki atan gerisi çocuk oyuncağı.

2 yıl önceki benim hayallerimi,duygularımı anlatmışsın.

ben üni son sınıfta aklıma koymuştm bu sene çok çalışıp kesinlikle atanmalıyım demiştm. ama memleketimi istemiyordum . çünkü ailemin yanında hayatı öğrenemiyordum.
nitekim sonuçlar açıklandı ve ben memleketten uzak bi şehre atandım. çalıştğm yerde ilk 1-2 ay başlarda hafif çaplı bi bunalıma girdm. memleketimi özlüyordum, yalnbızlık çekiyordum.
sonra sevmeye başladım çalıştğm yeri,memnundum tam hayallerimdeki gibi hayatı öğreniyordm. yemek yapmayı,yalnız başıma seyehat etmeyi,insanlarla geçinmeyi,evi idare etmeyi..en güzeli de para kazanıyosun ohh miss :)
ama bu sene zor katlanıyorm çünkü sosyal hayatm hiç yok burda ( sevgilimle çıktğm geziler,seyahatler dışında) eş,dost yok. yakın bir arkadaş edinemedim.
sallantılı bi ilişki de cabası.
keşke tayin isteme hakkı 2 yıldan 3 yıla çıkarılmasaydı , keşke
şu aralar ailemin yaşadığı şehre yakın,haftadsonları gidebilecğm bir yer istiyorm.yani gene ailemn oturduğu eve dönmek istemiyorum

yorumlarınız için teşekkür ederim. hemn hemen herkes aynı sıkıntılardan ve aynı güzelliklerden bahsetmiş. biraz da şans lazım bunları yaşamak için. genelde şanslıyımdır inş bu konuda da şanslı olurum :) bundan 7-8 ay sonra yaşadıklarımı yazarım artık :)

Ben de senin gibi farklı bir ile atanıp hayatı öğrenmek istedim hep..
Oldu,atandım..ne hevesle uça uça gittim bilsen! Bi kere o işsizlik denen,insanı bitiren durumdan kurtulmuştum,önümdeki koca dağı,kpss'yi aşmıştım..
abimin beni öğretmenevinde bırakışı,Allah'a emanet ol diyişi,benim korkan gözlerim,güm güm yüreğim hiç çıkmaz aklımdan..
1 hafta,kesintisiz 1 hafta ağladım..çok zordu ilk günler..
Pastanelerinde simit bile yapılmayan(simidi çok severim de,çok ilginç gelmişti bu durum:)),sadece 3 bakkalı olan bir ilçeydi,inanılmaz pahalıydı..tek güzelliği evime 1 saat oluşuydu,haftasonları uçup eve gidişim,orda güzel arkadaşlıklar edinmem benim hayata daha sıkı tutunmamı sağladı..
Sonra kadroya geçmek için puanım yetti sonraki alımlarda,1,5 sene sonra başka bir ilin ilçesine geçtim,doğunun en güzel yerlerinden olduğu söylenir..
Non-stop geziler eğlenceler çok güzeldi ilk yılım..ama doğuda kadrolar çabuk değişir,gelen gider,artık okulda arkadaş olabileceğin pek kimse kalmamışsa,herkes kendi hesaplarına göre ark. kuruyorsa huzur yoksa yaşanmaz durulmaz orda..4 yılım doğuda geçti,ben de doğuluyum,o yönden sıkıntım yok..Ama sana verebileceğim en güzel tavsiye neresi olursa olsun HUZURLU BİR OKUL ORTAMI oluşturabilmek veya öyle bir yere denk gelmek..
Son yılım azaptı,hele bi de ark. dediği gibi en küçük şeyle bile sen ilgileniyorsun ya bıkıyor,isyan ediyorsun artık..
Bu il evime de uzaktı,ha deyince gidemiyordum,aile özleminden ağladığım zamanları bilirim..
Şimdi evliyim,eşimin yanına geldim,batıya..burda da hesap kitap peşinde olan insan çok,çıkarcı çok,samimiyet az..öğrenciler daha dejenere..saygı yok..doğudan kat kat pahalı..çok özlüyorum doğudaki öğrencilerimi,bizi kızı gibi bağrına basan velileri..

Sana tavsiyem çok uzağa gitme,en azında h.sonu gidecek kadar yakın bir yer olsun..
Sonraki atamalarda da sakın oh rahatım yerimde,daha uzaklara gideyim deme,dönemeyebilirsin..
Hastalık var ölüm var,aile herkes gitse de yanımızda kalacak tek varlığımız..
Nacizane..

papatyam90 .!.:

işte ben tamir işlerini, antenin nasıl çevrildiğini öğrenmk istiyorum şimdi bu gibi şeyleri hep annem-babam yapar. yemekleri bile. bu yaşıma geldim yemek yapmayı bilmiyorum :) bu evde kaldıkça da hiçbişey öğrenemicem.

Genişletmek için tıkla...

evlenince hemen herşeyi öyle bi öğreneceksin ki,bence şimdiden çok zorlama..
Soba yakmayı bilmediğim için dumandan zehirlenme riskiyle donma riski arasında seçim yapmak zorunda kaldığım günüm bile oldu..
Evin içinde 1 hafta boyunca çamaşırlıkta kaldığı halde makineden çıktığı halinden hiçbir farkı olmayan çamaşırlarla aynı evi paylaştım hiç abartmıyorum..annem o çamaşırlarda 1 hft hiçbir değişiklik olmadığını görünce nasıl ağlamıştı,kızım burda nasıl yaşıyorsun diye..
Yani giderim,yaparım düşüncesi güzel,ama hayat kolay değil,seni kolay bi hayat beklemiyor..
Ama şu var.özgüvenin artıyor,iletişim yeteneğin artıyor,bazı işleri öğreniyorsun,güzel ark.lıklar kuruyorsun o çok güzel..

papatyam90 .!.:

aslında bu soruyu aileden uzakta olmanın zorluklarını anlamak için sormuştum. verilen cevaplar bana çok yardımcı oldu gerçkten :)
çünkü iyi bi puan alırsam istediğim çoğu yere atanabilirim. o yüzden doğru tercih yapmam lazım. pişman olmak istemiyorum.
bazen güneydoğu anadolu bölgesini yazmak istiyorum. oralar da aslında çok gelişmiş hem akrabalarımız filan var. ama bazen de aileme yakın bi şehri yazmak istiyorum yardımcı olurlar diye.
bu yazılanlardan sonra galiba buraya yakın yerlerden başlıcam yazmaya.

ayrıca doğunun merkezi batının köyünden iyidir demiştim. buna itiraz edenler olmuş. oysaki doğuda da çok güzel yerler var. niye bu kadar küçümsediniz anlamadım. doğuda görev yapıp çok rahat olan tanıdıklarım var. batının köyünde olan çok zorluklar çekmiş tanıdıklarımda var. batıda bile olsa köy köydür. hayatımda köyde yaşamadım. çok zor olur benim için. o yüzden 26. tercih dışında köy yazmam :/

Genişletmek için tıkla...

Evet doğuya önyargıyla yaklaşanlara bazen kızıyorum,heryer bir değil,herkes de canavar değil..
Gideceğin ili-ilçeyi iyi araştır,doğu da batı da olsa insanlarını sor bence önce..
Kolaylıklar dilerim..

eylul,
uzun yazın için çok teşekkür ederim. ben de aynen senin gibi düşünüyorum. gideceğim yerin insanları önemli, müdürü önemli. yazında şu nokta dikkatimi çekti. doğuda çok mutlu olduğunu söylemişsin ama batıya gelince insanların samimiyetsizliğinden rahatsız olmuşsun. bunu çok iyi anlayabiliyorum. batının insanıyla doğunun insanı çok farklı gerçkten. biz de aslen doğulu olduğumuz için burayı doğduğum günden beri sevmiyorum bben. o yüzden batı istemiyorum. ama ailem burda olduğu için yakın bi yeri yazabilirim belki.
bakalım artık hayırlısı olsun.

konunu okuyunca 12 yıl geriye gittim.duygulandım.ben de aynı bu düşüncelerle canım ailemden uzak bir ile atandım.seçimim o yönde oldu ama maalesef ben çok sıkıntı çektim.uzun uzun anlatmayayım şimdi.gurbette yalnız bir bayan olmak kolay değil.hala içimde bir sızı var.şimdiki aklım olsa,imkanlarım olsa ailemden ayrı bir yere kesinlikle gitmezdim.şimdi de onlara yapıştım kaldım.hiç ayrı kalasım gelmiyor.keşke o yıllarımı da onların yanında geçireydim.insanın ailesinden ötesi yalan.aile önemli destek.atanma heyecanı çok özel bir duygu.ve ilk defa bir öğretmen olarak işe başlamak çok gurur verici.sınıfa ilk adımını atmak,o heyecanı yaşamak,ilk maaşını almak,kendi kendine yetebilmek çok özel duygular.hayırlısı olsun hakkında.

ailemin yanına atandım. bu seferde evlenemedim. rahat geldi ev.. dışarı atansam belki oralardan bulurdum

bende bu sene eylül atamasıyla doğuda bir ile atandım. ataması sıkıntılı olan bi branşım olduğu için 3 yıl sürekli ders çalışmak zorunda kaldım. neresi olursa olsun giderim diye düşünüyodum. atanmama yetecek puanı aldım ve sıralamaya da girdim. ama hayatımda geçirdiğim en zor dönem tercih dönemiydi. kesinlikle sınavdan daha stresli bunu anladım. okulları fazla araştırmadım 26 ya kalıcağımı düşünüyodum. bu arada bir süredir görüştüğüm biri vardı tam olarak aramızda bi şey yoktu ama olucak gibiydi. sırf ondan uzaklaşmıyım diye sadece bulunduğum yeri yazmak istedim. neyse sonunda atandım. karışık bi duyguydu atandığıma hiç sevinemdim sürekli ağladım neredeyse gelmiycektim kafama koymuştum. evden ailemden uzaklaşmak çok zor geldi. o kişiyle de olma ihtimali kalmadı. üstüne evimin yanındaki okulu küsüratla kaçırdığım öğrendim gelmeden bi akşam önce iyice bunalıma girdim. neyse babamla geldik. hiç bir tanıdık kimse yok ben sürekli ağlarım niye öyle olduğumu anlamıyorum o dönem. tavsiye üzerine özel bi yurt bulduk. öğretmenelr ve öğrenciler kalıyo. tek ve çift kişilik odalar var. öğretmenler öğrencilerle aynı yerde kalmıyo. yemek internet falan var. çok beğendim ve hemen yerleştim. yurt merkezde okuluum ilçede. ilçe köy gibi hiç bi şey yok. ama öğretmen servisi var bahçede inip biniyoruz ilçeyle bi alakam yok. öğrenciler lise olduğu halde çok düzgün edepli. merkez de çok güzel oda arkadaşımla çok iyi anlaştım. şu an çok mutluyum her şey yolunda. doğu diyince insanlar hep önyargılı yaklşıyo benim gibi. ama öyle deil gerçekten. evimde olsam böyle rahat olamazdım. şükürsüzlük yaptığım atandığıma üzüldüğüm için kendime çok kzııyorum. insanın kendi parasını kazanması çok güzel bi duygu. ben okulu fazla araştırmamıştım ama ilçe merkeze çok yakın çıktı allaha şükür. sana tavsiyem illerin merkezlerini yazman kesinlikle. yada geliş gidiş yapabileceğin yerleri. bulunduğum yerin yemekelri bi harika sinema falan var öğrencielr dolu, uçak var. benim için yeterli. aileden uzaklaşmak sanırım şu an daha iyi oldu.

papatyam90 .!.:

bütün yazdıklarınızı okudum, çooook korktum ya :)
ailenin yanında kal diyosunuz da ailem de hayatım boyunca benimle olamaz ki. burda kalırsam hayatı öğrenemem :/
sizin yaşadıklarınız da gerçkten çok kötü olaylar ama tecrübe olmuş sizin için. şimdi kendinizi hiç ezdirmiyosunuzdur. ama ben burda kalırsam hayat boyu beni ezerler. ki burda kalabileceğimi sanmıyorum. çok yüksek puan alırsam belki olur. okulöncesi öğretmenliği okuyorum.

köy de istemiyorum. ama dediğiniz gibi puana göre yazcam. ilk tercihlerim merkez ve ilçeler olur herlde. doğunun merkezi, batının köyünden iyidir.
başta dediğim gibi alışmam lazım. o yüzden uzak bi yeri istiyorum. yoksa ailenin yanında kalmak tabi ki çok rahat olur ama öyle olursa da hep ezilen taraf ben olurum. başka bi yerde olursam 2-3 yıl ezilirim sonra baş etmeyi öğrenirim diye düşünüyorum. yanlış mı düşünüyorum bilmiyorum :)

Genişletmek için tıkla...

bransın ne canım senın? ve gecen sene atama puanı kacmış bölümünün? bende öğretmenım ayrıca busene bakan ne derse desın sınıf fazlalıgı ve bransa alan degısıklıgıyle coookk atama oldu ilk atama degıl kurum ıçı.

menatrib .!.:

bende bu sene eylül atamasıyla doğuda bir ile atandım. ataması sıkıntılı olan bi branşım olduğu için 3 yıl sürekli ders çalışmak zorunda kaldım. neresi olursa olsun giderim diye düşünüyodum. atanmama yetecek puanı aldım ve sıralamaya da girdim. ama hayatımda geçirdiğim en zor dönem tercih dönemiydi. kesinlikle sınavdan daha stresli bunu anladım. okulları fazla araştırmadım 26 ya kalıcağımı düşünüyodum. bu arada bir süredir görüştüğüm biri vardı tam olarak aramızda bi şey yoktu ama olucak gibiydi. sırf ondan uzaklaşmıyım diye sadece bulunduğum yeri yazmak istedim. neyse sonunda atandım. karışık bi duyguydu atandığıma hiç sevinemdim sürekli ağladım neredeyse gelmiycektim kafama koymuştum. evden ailemden uzaklaşmak çok zor geldi. o kişiyle de olma ihtimali kalmadı. üstüne evimin yanındaki okulu küsüratla kaçırdığım öğrendim gelmeden bi akşam önce iyice bunalıma girdim. neyse babamla geldik. hiç bir tanıdık kimse yok ben sürekli ağlarım niye öyle olduğumu anlamıyorum o dönem. tavsiye üzerine özel bi yurt bulduk. öğretmenelr ve öğrenciler kalıyo. tek ve çift kişilik odalar var. öğretmenler öğrencilerle aynı yerde kalmıyo. yemek internet falan var. çok beğendim ve hemen yerleştim. yurt merkezde okuluum ilçede. ilçe köy gibi hiç bi şey yok. ama öğretmen servisi var bahçede inip biniyoruz ilçeyle bi alakam yok. öğrenciler lise olduğu halde çok düzgün edepli. merkez de çok güzel oda arkadaşımla çok iyi anlaştım. şu an çok mutluyum her şey yolunda. doğu diyince insanlar hep önyargılı yaklşıyo benim gibi. ama öyle deil gerçekten. evimde olsam böyle rahat olamazdım. şükürsüzlük yaptığım atandığıma üzüldüğüm için kendime çok kzııyorum. insanın kendi parasını kazanması çok güzel bi duygu. ben okulu fazla araştırmamıştım ama ilçe merkeze çok yakın çıktı allaha şükür. sana tavsiyem illerin merkezlerini yazman kesinlikle. yada geliş gidiş yapabileceğin yerleri. bulunduğum yerin yemekelri bi harika sinema falan var öğrencielr dolu, uçak var. benim için yeterli. aileden uzaklaşmak sanırım şu an daha iyi oldu.

Genişletmek için tıkla...

çok sevindim sizin adınıza. lise öğretmenlerinin doğuyu yazması daha uygun olur bence. çünkü ordaki öğrenciler daha sakin. ama batıda öğretmeni döven bile var. hayatım batıda geçtiği için ve hertürlü kötülüğü gördüğüm için doğuya gitmek istiyorum açıkçası. sizin yaşadığınız gibi bi hayat istiyorum :)

pepeti .!.:

bransın ne canım senın? ve gecen sene atama puanı kacmış bölümünün? bende öğretmenım ayrıca busene bakan ne derse desın sınıf fazlalıgı ve bransa alan degısıklıgıyle coookk atama oldu ilk atama degıl kurum ıçı.

Genişletmek için tıkla...

bölümüm okulöncesi öğretmenliği. taban puanları çok düştü bu sene çok aldıkları için bizim zamanımızda kaç olur bilmiyorum :/

db55 .!.:

Sagol. Dahasi da var anlat anlat bitmez, askerlik anilari gibi.

Mudur maas cekemeye merkeze gittigim bir gun televizyonunu benimle gonderdi. Tamir edilecekmis. Sen ver ben sana veririm parasini dedi. Ben verdim parayi tabi. Bana 3-4 ay sonra verdi parayi.

Tel sarj aleti bozukmus benden sarj aletimi aldi. Bende de bir tane. Ben de nisanliyim o zman. Benim de sarjim bitiyor istiyorum. Bir iki gun sonra tekrar istiyor. Cimri adamin tekiydi. Alsana yeni bir tane. Neymis onunki bozukmus, yaptiracakmis.

Mudur ust katta oturuyordu. Tuvaleti asagi akmaya baslamisti. Gittim soyledim. Ne dese begenirsiniz. Bize de ustten akiyor. Ben de sordum ee napiyorsunuz diye. Diyor ki akmadigi zamanlar giriyoruz. Neyse ki esi tuvaletin taslarina siva yapti akinti kesildi.

Herkesi kullanmaya calisiyordu.Arkadasimdan da telefon almisti( gececi sureligine) bir sene kullandi. Arkadasimin esi sinirlendi de oyle aldi telefonu geri.

Aday ogretmendik. Her ay mufettis geliyordu. Yolluk veriyorlarmis. Merkeze en yakin koy bizimkiymis. Yollugu fazlaymis o yuzden. Seminerlerde merkezdeki arkadasla biz mufettis yuzu gormedik size nasil geliyorlar uzak degil mi diye sasirirlardi. Gelip hep ezmeye calisirlardi. Bir gun dayanamadim ben de cikistim. Ben aday ogretmenim yeni ogreniyorum dedim.

Cok zor gunler gecirmistim.

Genişletmek için tıkla...

böyle bir eğiticinin yetiştireceği çocuklara vah vah yazık,sizede Allah böyle insanlarla bir daha karşılaştırmasın amannn amann bizden uzak olsun :)

ilk aşamada ailenden uzağa atanmayı düşünme derim..