Cnim benim, yazdiklarina cok üzüldüm inan... ayriliklar insani cok derinden sarsiyor, ALLAH yardimcin olsun...
Neden ayrildigimiza gelince...
o askere gitti, askerdeyken bunalima girip tüm sinirini benden cikardi... aramiyodu, sormuyodu, ben arayinca yarim agizla konusuyordu, pek takmiyordu, hic merak etmiyordu. ben iliskimizi düzeltmek adina KREDI cekip, bi kac haftaligina kaldigi sehire gitmek icin tatil ayarladim... tatile gitmeden aramiz cok bozuktu yukarda saydigim sebeblerden dolayi, beni cileden cikardi yaptiklariyla bende bigün sinirle yüzüne telefonu kapattim... oda bana ceza olsun diye iznini iptal ettirdi, sadece 1 gün gecirebildik beraber! bende o sehirde kalan akrabalarimla gecirmek zorunda kaldim iznimin geri kalanini.
o 1 gün icinde bana cok soguk davrandi, uzun süre görüsmemistik ama hic özledigini falan belli etmedi... benimde o an icimde hersey koptu ona dair, ayagina kadar geldim ve o sekilde muammele görmek benim gururumu cok kirdi... o anda sogudum ve bi dahada isinamadim.
sonradan hatasini anladi, bana askerlik psikolojisinden dolayi falan dedi... telefonlarda agladi, yalvardi, düzelzmek icin yarim sene ugrasti...
bende simariklik yaptim, inat ettim, bana yaklasmasina izin vermedim... ona soguk davrandim baya, ama o tam tersine hic olmadigi kdr ilgi gösterdi... ama olmadi... o benim hayatima giren ilk erkekti, ve gercekten yillarca bu iliskiyi ayakta tutmak icin cok caba sarf ettik ikimizde... o her zaman derdi, senin hakkini asla ödeyemem, bu iliski su an ayaktaysa senin sayende, sana minnettarim falan...
yoruldum, bu yaz evlenicektik... böyle yipratilmis bi iliskiyi evlilige götürmek istemedim, korktum acikcasi anlasamicaz diye...
Kolaya kactim, pes ettim ve ayrildim...
Pismanim, cünkü cok cocukca davrandim... oda öyle diyor zaten... telefonda güldü, dedi cok cocuktuk, cok sacma sapan isler yaptik bosuna harcadik iliskimizi dedi... ve haklida... ben su kör olasi inadimdan vazgecseydim su an belki onunla evli olucaktim...