- 7 Kasım 2013
- 14.758
- 36.006
- 598
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #1
İki ay önce eşimin işine yakın olması ve evimizden memnun olmamamız sebebiyle kayınvalide ve görümemle aynı semte taşındık. Evimizi kayınvalidem aldı ve benim de kendilerini sevdiğimden hiç taşınma çekincelerim olmadı hatta eşim her gün git gel dört saat yol yapmayacağı için özellikle istedim.
Ama tek çocuk olduğumdan mıdır fazla samimiyete gelemediğimden mi nedendir gün aşırı hatta bazen her gün görüşmeler beni bunalttı. Normalde hiç problem olmadan geçtiğimiz haftaya kadar geldik yine geldiler, gün aşırı görüştük. Hatta kayınvalidem geçen Pazar sabah 10.00' da baskın da yaptı oğlumu özledim diyerek. ( Eşimi benden az görüyor yoğun çalışma temposundan dolayı ve maalesef eşim de annesine düşkün değil gidip illa göreyim demez ) Buraya kadar her şey normal. Pazartesi günü eşim çalışmadı ve biz evin eksiklerini almak için dışarıdaydık o günkü pazar alışverişi sonrası gelme rutini böyle aksadı. Sonraki günler de ben servislerle uğraştım, davlumbazı takarken duvarı komple deldiler diğer odadan çıktı falan sinirlerim bozuldu. Görümcem aradı ama onunla da keyifsiz konuştum, sonradan öğrendim bana gelmek niyetindeymiş ben ev temizliyordum işim var deyince gelmemiş.
Dün sabah mesaj attım sabahtan yürüyüş yapıp pazara uğrayacağım siz de gelin ben dönerim eve dedim "annem oruçlu olduğundan gelemeyiz" demiş. Okey dedim. Bugün de evlilik yıl dönümümüz ama kutlamadılar. Belki akşama oğlunu arar bilmiyorum ama geçen sene kutlamışlar, hatta bize yemek organize etmişlerdi.
Acaba diyorum soğukluk mu soktum araya ? Ama bazen de yalnız kalmak istiyorum, çalışmadığım için moodum bazen yerlerde olabiliyor bazen yataktan dahi çıkmak istemiyorum. Ki geçenlerde konu açmıştım dönem dönem tetikleyen anksiyetem var pek iyi hissetmiyorum yine kendimi.
Sanırım ben kötü bir gelinim, annem de kadın size ev aldı, başının üstünde taşı diyor daha çok sinirim bozuluyor sanki bir saygısızlığım olmuş gibi.... Ki dediğim gibi eşim aramaz sormaz ben dürterim hep annemi ihmal etmeyelim diye. Ama bazen ben de içe kapanıyorum işte....
Annem konusu da ayrı bir başlık olur zaten. Neyse.
Sonuç olarak dengeyi nasıl kuracağım ben ? Çok mu abartıyorum ki mümkündür bugünlerde regl de olacağım Karadeniz' de gemileri batırdım.
Bunları aynen bu şekilde onlara da anlatsana. Açık açık konuşmak her zaman kafanda kurmandan daha iyidir.
Hormonlarına sahip çık zira abartıyorsun sanki
Evlilik yıldönümüz kutlu olsun bu arada
15 yıllık evliyim kv beni hiç aramadı mesela
Bana fazla içlidışlıymışsınız gibi geldi ama tabi bu durumdan alan-satan memnunsa sorun yok.
Uzak kaldığınızı düşünüyorsan, kayınvaliden oruç tutuyormuş al iftara bu vesileylede görüşmediğiniz zaman içersinde neler yaptığını anlatırsın.
Öyle olduk evet çünkü evler yakın. Ama ben bunu sorun etmedim severim ikisini de çünkü ama benim ikilemde kaldığım sonuçta kendi kızı ile sürekli bir arada olabilir ama ben geliniyim ben nerede durmalıyım ? Kırmak da istemem severim zira. Zaten işe başladığımda olmayacak bu samimiyet.
Görümceme söyledim zaten o da " ben anlamıştım bir şeylerin ters gittiğini ama canın sıkkındır diye üstüne düşmek istemedim" dedi. Çok iyi ve medeni insanlar aslında o açıdan sorun yok. Ben pek iyi değilim sanırım.
kaynananın ve görümcenin anlayışlı olması gerek. her an beraber olunmazİki ay önce eşimin işine yakın olması ve evimizden memnun olmamamız sebebiyle kayınvalide ve görümemle aynı semte taşındık. Evimizi kayınvalidem aldı ve benim de kendilerini sevdiğimden hiç taşınma çekincelerim olmadı hatta eşim her gün git gel dört saat yol yapmayacağı için özellikle istedim.
Ama tek çocuk olduğumdan mıdır fazla samimiyete gelemediğimden mi nedendir gün aşırı hatta bazen her gün görüşmeler beni bunalttı. Normalde hiç problem olmadan geçtiğimiz haftaya kadar geldik yine geldiler, gün aşırı görüştük. Hatta kayınvalidem geçen Pazar sabah 10.00' da baskın da yaptı oğlumu özledim diyerek. ( Eşimi benden az görüyor yoğun çalışma temposundan dolayı ve maalesef eşim de annesine düşkün değil gidip illa göreyim demez ) Buraya kadar her şey normal. Pazartesi günü eşim çalışmadı ve biz evin eksiklerini almak için dışarıdaydık o günkü pazar alışverişi sonrası gelme rutini böyle aksadı. Sonraki günler de ben servislerle uğraştım, davlumbazı takarken duvarı komple deldiler diğer odadan çıktı falan sinirlerim bozuldu. Görümcem aradı ama onunla da keyifsiz konuştum, sonradan öğrendim bana gelmek niyetindeymiş ben ev temizliyordum işim var deyince gelmemiş.
Dün sabah mesaj attım sabahtan yürüyüş yapıp pazara uğrayacağım siz de gelin ben dönerim eve dedim "annem oruçlu olduğundan gelemeyiz" demiş. Okey dedim. Bugün de evlilik yıl dönümümüz ama kutlamadılar. Belki akşama oğlunu arar bilmiyorum ama geçen sene kutlamışlar, hatta bize yemek organize etmişlerdi.
Acaba diyorum soğukluk mu soktum araya ? Ama bazen de yalnız kalmak istiyorum, çalışmadığım için moodum bazen yerlerde olabiliyor bazen yataktan dahi çıkmak istemiyorum. Ki geçenlerde konu açmıştım dönem dönem tetikleyen anksiyetem var pek iyi hissetmiyorum yine kendimi.
Sanırım ben kötü bir gelinim, annem de kadın size ev aldı, başının üstünde taşı diyor daha çok sinirim bozuluyor sanki bir saygısızlığım olmuş gibi.... Ki dediğim gibi eşim aramaz sormaz ben dürterim hep annemi ihmal etmeyelim diye. Ama bazen ben de içe kapanıyorum işte....
Annem konusu da ayrı bir başlık olur zaten. Neyse.
Sonuç olarak dengeyi nasıl kuracağım ben ? Çok mu abartıyorum ki mümkündür bugünlerde regl de olacağım Karadeniz' de gemileri batırdım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?