Onların gelmesini bekleme canım sen git. Hatta al saksıda çiçek içimden geldi de hediye et. Hatta Aranız iyiyse söyle de ki anne bazen yataktan çıkasım gelmiyor bazen modum çok düşük oluyor o Zaman keyifsiz konuşursam kusura bakmayın de.İki ay önce eşimin işine yakın olması ve evimizden memnun olmamamız sebebiyle kayınvalide ve görümemle aynı semte taşındık. Evimizi kayınvalidem aldı ve benim de kendilerini sevdiğimden hiç taşınma çekincelerim olmadı hatta eşim her gün git gel dört saat yol yapmayacağı için özellikle istedim.
Ama tek çocuk olduğumdan mıdır fazla samimiyete gelemediğimden mi nedendir gün aşırı hatta bazen her gün görüşmeler beni bunalttı. Normalde hiç problem olmadan geçtiğimiz haftaya kadar geldik yine geldiler, gün aşırı görüştük. Hatta kayınvalidem geçen Pazar sabah 10.00' da baskın da yaptı oğlumu özledim diyerek. ( Eşimi benden az görüyor yoğun çalışma temposundan dolayı ve maalesef eşim de annesine düşkün değil gidip illa göreyim demez ) Buraya kadar her şey normal. Pazartesi günü eşim çalışmadı ve biz evin eksiklerini almak için dışarıdaydık o günkü pazar alışverişi sonrası gelme rutini böyle aksadı. Sonraki günler de ben servislerle uğraştım, davlumbazı takarken duvarı komple deldiler diğer odadan çıktı falan sinirlerim bozuldu. Görümcem aradı ama onunla da keyifsiz konuştum, sonradan öğrendim bana gelmek niyetindeymiş ben ev temizliyordum işim var deyince gelmemiş.
Dün sabah mesaj attım sabahtan yürüyüş yapıp pazara uğrayacağım siz de gelin ben dönerim eve dedim "annem oruçlu olduğundan gelemeyiz" demiş. Okey dedim. Bugün de evlilik yıl dönümümüz ama kutlamadılar. Belki akşama oğlunu arar bilmiyorum ama geçen sene kutlamışlar, hatta bize yemek organize etmişlerdi.
Acaba diyorum soğukluk mu soktum araya ? Ama bazen de yalnız kalmak istiyorum, çalışmadığım için moodum bazen yerlerde olabiliyor bazen yataktan dahi çıkmak istemiyorum. Ki geçenlerde konu açmıştım dönem dönem tetikleyen anksiyetem var pek iyi hissetmiyorum yine kendimi.
Sanırım ben kötü bir gelinim, annem de kadın size ev aldı, başının üstünde taşı diyor daha çok sinirim bozuluyor sanki bir saygısızlığım olmuş gibi.... Ki dediğim gibi eşim aramaz sormaz ben dürterim hep annemi ihmal etmeyelim diye. Ama bazen ben de içe kapanıyorum işte....
Annem konusu da ayrı bir başlık olur zaten. Neyse.
Sonuç olarak dengeyi nasıl kuracağım ben ? Çok mu abartıyorum ki mümkündür bugünlerde regl de olacağım Karadeniz' de gemileri batırdım.
Demek kayinvaliden ev aldi M meredithgrey .
Su siralar ev almaya calistigimiz icin ben anneni tutuyorum canim
Yani aslında şöyle oldu, bunu da eşimin boş bir anında ağzından kaçırmasıyla öğrendim. Annesi mallar dağılmasın istemiş. Yani biz kendimiz yeni bir ev alırsak evlendikten sonra edinilen malların yarısı benim olacağımdan istememiş., boşanırsanız mal bölünür demiş. Kafasında bizi boşamış yani :) Hoş biz ev almaya kalksak herhalde on sene sürerdi ama kendisi böyle düşünmüş. Bu yüzden evet evi oğluna aldı diye düşünüyorum. Yine de Allah razı olsun bu fiyatta ve mevkide bir evi biz rüyamızda göremezdik. Bu yönden bir kırgınlığım da yok çünkü 73 yaşına gelmiş kadın bu şekilde düşünüyor olabilir. Rahmetli halamın da vardı bir şeyleri o da damatlarından mal saklardı. Malın mülkün mü var derdin var :) Sonra halam rahmetli oldu şimdi o tarafta yiyemiyor işte...
İki ay önce eşimin işine yakın olması ve evimizden memnun olmamamız sebebiyle kayınvalide ve görümemle aynı semte taşındık. Evimizi kayınvalidem aldı ve benim de kendilerini sevdiğimden hiç taşınma çekincelerim olmadı hatta eşim her gün git gel dört saat yol yapmayacağı için özellikle istedim.
Ama tek çocuk olduğumdan mıdır fazla samimiyete gelemediğimden mi nedendir gün aşırı hatta bazen her gün görüşmeler beni bunalttı. Normalde hiç problem olmadan geçtiğimiz haftaya kadar geldik yine geldiler, gün aşırı görüştük. Hatta kayınvalidem geçen Pazar sabah 10.00' da baskın da yaptı oğlumu özledim diyerek. ( Eşimi benden az görüyor yoğun çalışma temposundan dolayı ve maalesef eşim de annesine düşkün değil gidip illa göreyim demez ) Buraya kadar her şey normal. Pazartesi günü eşim çalışmadı ve biz evin eksiklerini almak için dışarıdaydık o günkü pazar alışverişi sonrası gelme rutini böyle aksadı. Sonraki günler de ben servislerle uğraştım, davlumbazı takarken duvarı komple deldiler diğer odadan çıktı falan sinirlerim bozuldu. Görümcem aradı ama onunla da keyifsiz konuştum, sonradan öğrendim bana gelmek niyetindeymiş ben ev temizliyordum işim var deyince gelmemiş.
Dün sabah mesaj attım sabahtan yürüyüş yapıp pazara uğrayacağım siz de gelin ben dönerim eve dedim "annem oruçlu olduğundan gelemeyiz" demiş. Okey dedim. Bugün de evlilik yıl dönümümüz ama kutlamadılar. Belki akşama oğlunu arar bilmiyorum ama geçen sene kutlamışlar, hatta bize yemek organize etmişlerdi.
Acaba diyorum soğukluk mu soktum araya ? Ama bazen de yalnız kalmak istiyorum, çalışmadığım için moodum bazen yerlerde olabiliyor bazen yataktan dahi çıkmak istemiyorum. Ki geçenlerde konu açmıştım dönem dönem tetikleyen anksiyetem var pek iyi hissetmiyorum yine kendimi.
Sanırım ben kötü bir gelinim, annem de kadın size ev aldı, başının üstünde taşı diyor daha çok sinirim bozuluyor sanki bir saygısızlığım olmuş gibi.... Ki dediğim gibi eşim aramaz sormaz ben dürterim hep annemi ihmal etmeyelim diye. Ama bazen ben de içe kapanıyorum işte....
Annem konusu da ayrı bir başlık olur zaten. Neyse.
Sonuç olarak dengeyi nasıl kuracağım ben ? Çok mu abartıyorum ki mümkündür bugünlerde regl de olacağım Karadeniz' de gemileri batırdım.
Ay bilemiyorum cok sikintiliyim kaygiliyim bu ev mevzusundan dolayı. O yuzden bu iyilik karsisinda arada sirada totomu cimdiklese de "senden gelene razıyım gülüm" diyebilirimHahahaha yapma kız sende mi
Aynı semte taşınarak hata etmişsiniz.
Ben hiç uğraşamazdım her gün gidip gelmekle.
Ay bilemiyorum cok sikintiliyim kaygiliyim bu ev mevzusundan dolayı. O yuzden bu iyilik karsisinda arada sirada totomu cimdiklese de "senden gelene razıyım gülüm" diyebilirim
Hiç bir çekince duymadım iyi insanlardır çünkü. Ama sanırım yabanilik bende sürekli mıç mıç olmaya gelemiyorum.
Tek çocuğum ve seni cok iyi anlıyorum. Ama kv ve ve görümce iyi insanlar gibi. Sende naif bir insansin belli ki. Bence bu olay çözülür yakinda. Canını sıkma derim.İki ay önce eşimin işine yakın olması ve evimizden memnun olmamamız sebebiyle kayınvalide ve görümemle aynı semte taşındık. Evimizi kayınvalidem aldı ve benim de kendilerini sevdiğimden hiç taşınma çekincelerim olmadı hatta eşim her gün git gel dört saat yol yapmayacağı için özellikle istedim.
Ama tek çocuk olduğumdan mıdır fazla samimiyete gelemediğimden mi nedendir gün aşırı hatta bazen her gün görüşmeler beni bunalttı. Normalde hiç problem olmadan geçtiğimiz haftaya kadar geldik yine geldiler, gün aşırı görüştük. Hatta kayınvalidem geçen Pazar sabah 10.00' da baskın da yaptı oğlumu özledim diyerek. ( Eşimi benden az görüyor yoğun çalışma temposundan dolayı ve maalesef eşim de annesine düşkün değil gidip illa göreyim demez ) Buraya kadar her şey normal. Pazartesi günü eşim çalışmadı ve biz evin eksiklerini almak için dışarıdaydık o günkü pazar alışverişi sonrası gelme rutini böyle aksadı. Sonraki günler de ben servislerle uğraştım, davlumbazı takarken duvarı komple deldiler diğer odadan çıktı falan sinirlerim bozuldu. Görümcem aradı ama onunla da keyifsiz konuştum, sonradan öğrendim bana gelmek niyetindeymiş ben ev temizliyordum işim var deyince gelmemiş.
Dün sabah mesaj attım sabahtan yürüyüş yapıp pazara uğrayacağım siz de gelin ben dönerim eve dedim "annem oruçlu olduğundan gelemeyiz" demiş. Okey dedim. Bugün de evlilik yıl dönümümüz ama kutlamadılar. Belki akşama oğlunu arar bilmiyorum ama geçen sene kutlamışlar, hatta bize yemek organize etmişlerdi.
Acaba diyorum soğukluk mu soktum araya ? Ama bazen de yalnız kalmak istiyorum, çalışmadığım için moodum bazen yerlerde olabiliyor bazen yataktan dahi çıkmak istemiyorum. Ki geçenlerde konu açmıştım dönem dönem tetikleyen anksiyetem var pek iyi hissetmiyorum yine kendimi.
Sanırım ben kötü bir gelinim, annem de kadın size ev aldı, başının üstünde taşı diyor daha çok sinirim bozuluyor sanki bir saygısızlığım olmuş gibi.... Ki dediğim gibi eşim aramaz sormaz ben dürterim hep annemi ihmal etmeyelim diye. Ama bazen ben de içe kapanıyorum işte....
Annem konusu da ayrı bir başlık olur zaten. Neyse.
Sonuç olarak dengeyi nasıl kuracağım ben ? Çok mu abartıyorum ki mümkündür bugünlerde regl de olacağım Karadeniz' de gemileri batırdım.
Tek çocuğum ve seni cok iyi anlıyorum. Ama kv ve ve görümce iyi insanlar gibi. Sende naif bir insansin belli ki. Bence bu olay çözülür yakinda. Canını sıkma derim.
Bende de aynı sorun var. Kimse bana bulasmasin istiyorum. Bilemiyorum ya. Cok kalabalık olunca bana da fenalık geliyor. Sana iyi insanlar denk gelmiş. Anlayislilar Allahtan. Insallah bana da denk gelir. Mesela en büyük korkum çocuğum olursa herkes karışır, vic vic oluruz. Yan komsumun yeni bebisi oldu. Annesi de kvsi de onun yanında. Ev küçük zaten. Kapının önünde bir sürü ayakkabi. Gördükçe ben daraliyorum.Nedir bizim bu tek çocuk hallerimiz yahuÇok alıştım başımın çaresine bakmaya ama bazen yabaniliğe varıyor bu iş.
Olur arada insanlık hali
Kim 7/24 güleryüzlü ki
Ama net ol, müsait değilim diyebilmelisin
Ya da keyifsizden işte usta geldi ya keyfim yok işini düzgün yapmadı de geç
Evlilik yıl dönümüze güldüm
Kaç kişin kayınvalidesi evlilik yıl dönümünkini kutlar kikutlamasın ne çıkar
Ama iyi insanlara benziyorlar , net olursan sıkıntı yaşanmaz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?