- 20 Ağustos 2015
- 460
- 388
- 33
- Konu Sahibi misslola35
-
- #1
İyi geceler hanımlar.
Lise döneminde aramızın nasıl olduğunu kestiremediğim bir arkadaşım var. Şöyle ki kendisi benim dışımda herkesle samimiyet kurar,sanki ben yokmuşum gibi davranırdı. Ben bir başkasıyla konuşursam beni unuttun,benle zaman geçirmiyorsun diye saçma sapan triplere girerdi,şunu yapalım dediğinde de zerre umursamazdı ve ben çıldırırdım bu duruma. Şaka yapardı ama şaka deyip umursamazdım ama ben aynısını yaptığımda da tribini çekerdim,gönlünü alana kadar konuşmazdı. Konuşurdum bak x benim için önemlisin fakat değersiz olduğunu düşünme diye ama kendisi bana kendimi değersiz hissettirirdi.Üzgünken hep yanında oldum destek oldum kendisine ama keyfi yerine geldiğinde de sanki ben yanında olmamışım gibi davranırdı.
Fakat bu arkadaşın ben zor dönemler geçirirken bana iyilikleri de oldu ve bu konuda hakkını asla ödeyemem fakat beni üzdüğü zamanları da unutamıyorum. Kendisi beni aramıyor ve bu yüzden bende içimden gele gele arayamıyorum.
Yılda bir lisedeki arkadaşlarla bir araya geliyoruz ve karşılaşıyoruz. Karşılaştığımız zamanda hep vefadan bahseder ama asıl vefasızlığı bana karşı yaptığını bir türlü farkına varmıyor.Ve geçen yıl doğum günlerini unutmayan ben onun doğum gününü unutmuştum ve bende hediye alarak gitmiştim buluşmaya fakat kendisi olmadığı için gruptaki kızlardan birine ona ulaştırmasını rica ettim,doğum gününü unuttuğum için mahcup olduğumu söylemesini istedim çünkü bir daha buluşma şansımız olmayacaktı. Kuru bir teşekkür mesajı attı bana ve bozuldum açıkçası ve kendisi de doğum günümü kutlamadı. Anlayacağınız durum ergenlik dönemindeki aptalca şeylerin devam etmesinden kaynaklı
Şimdi bu arkadaşın doğum günü yaklaşıyor aman diyorum arama,kendisinin sanki çok umurundayım diye düşünüyorum sonra da aman kötü gününde destek oldu en azından ara kutla diyorum.İkilemdeyim yani. Siz olsanız ne yaparsınız? Arasam kendimi kötü hissedeceğim aramasam nankörlük ediyor gibime gelecek.
Lise döneminde aramızın nasıl olduğunu kestiremediğim bir arkadaşım var. Şöyle ki kendisi benim dışımda herkesle samimiyet kurar,sanki ben yokmuşum gibi davranırdı. Ben bir başkasıyla konuşursam beni unuttun,benle zaman geçirmiyorsun diye saçma sapan triplere girerdi,şunu yapalım dediğinde de zerre umursamazdı ve ben çıldırırdım bu duruma. Şaka yapardı ama şaka deyip umursamazdım ama ben aynısını yaptığımda da tribini çekerdim,gönlünü alana kadar konuşmazdı. Konuşurdum bak x benim için önemlisin fakat değersiz olduğunu düşünme diye ama kendisi bana kendimi değersiz hissettirirdi.Üzgünken hep yanında oldum destek oldum kendisine ama keyfi yerine geldiğinde de sanki ben yanında olmamışım gibi davranırdı.
Fakat bu arkadaşın ben zor dönemler geçirirken bana iyilikleri de oldu ve bu konuda hakkını asla ödeyemem fakat beni üzdüğü zamanları da unutamıyorum. Kendisi beni aramıyor ve bu yüzden bende içimden gele gele arayamıyorum.
Yılda bir lisedeki arkadaşlarla bir araya geliyoruz ve karşılaşıyoruz. Karşılaştığımız zamanda hep vefadan bahseder ama asıl vefasızlığı bana karşı yaptığını bir türlü farkına varmıyor.Ve geçen yıl doğum günlerini unutmayan ben onun doğum gününü unutmuştum ve bende hediye alarak gitmiştim buluşmaya fakat kendisi olmadığı için gruptaki kızlardan birine ona ulaştırmasını rica ettim,doğum gününü unuttuğum için mahcup olduğumu söylemesini istedim çünkü bir daha buluşma şansımız olmayacaktı. Kuru bir teşekkür mesajı attı bana ve bozuldum açıkçası ve kendisi de doğum günümü kutlamadı. Anlayacağınız durum ergenlik dönemindeki aptalca şeylerin devam etmesinden kaynaklı
Şimdi bu arkadaşın doğum günü yaklaşıyor aman diyorum arama,kendisinin sanki çok umurundayım diye düşünüyorum sonra da aman kötü gününde destek oldu en azından ara kutla diyorum.İkilemdeyim yani. Siz olsanız ne yaparsınız? Arasam kendimi kötü hissedeceğim aramasam nankörlük ediyor gibime gelecek.