Arkadaşı olmayanlar buraya.

benim o kadar ağzım yandıki anlatamam.oturduğum apartmandada kimseyle görüşmem ama kendi aralarında bir laf söz kavgasına tutuşurlar bir bakarım bende içindeyim.ya derim ben size girip çıkmıyorum binde bir görürsem merabalaşıyorum benden ne istiyorsunuz.inanırmısın artık kapı çaldığında açmıyorum sesimi bile çıkarmıyorum.ne görüşecem ağrımaz başımı ağrıtacam.inan huzuru böyle buldum.şimdilik şikayetim yok çok şükür
 

ee bu hallerinde pek normal tabiii onlardaa baya enteresan insanlarmışş tabikiii sen şuan mutluysan huzurluysan sorun yok
 
merhaba arkadaşlar ben de çıkarcı ve bencil insanlardan bunalmış biri olarak aranıza katılabilir miyim?
 
slm kızlar sonunda kurtuluyorum bir türlü sevemediğim bu şehirden ve kısa süreliğinede olsa yalnızlığımdan mutluyum çocuklar gibiiiiiiiiiiiii :)
 
arkadaş gibi görünüp kuyunu kazanlaraa
yapmacık tavırlarla yanında olanlara
dost diye baş tacı edip sana çomak sokanlara
çok isyanıım var çooook yakıcam hepsini

biraz doluyum sanırım bu konuda
 
:2:selam herkeseee benide alsanıza aranıza
kimsen yok benimde
var zannettiğim kişiler hep hayalmiş demekki
vazgeçtim bütün herkesten artık hiçbi arkadaşım dostum yokmuş anladım

size geldim
 
eflatun1 .!.:
aynennnnnnnn
Genişletmek için tıkla...

meryemmeryem .!.:
:2:selam herkeseee benide alsanıza aranıza
kimsen yok benimde
var zannettiğim kişiler hep hayalmiş demekki
vazgeçtim bütün herkesten artık hiçbi arkadaşım dostum yokmuş anladım

size geldim
Genişletmek için tıkla...

bu konuda yalnız olmadığını bilmek insanı bi nebze olsun rahatlatıyo
kızlar sizce neden böyle problem bizde mi
ya da insanlara gereğinden fazla mı değer veriyoruz
eğer öyle yine sorun bizde demek değil mi :44: :44:
 
fazla muhabbet tez ayrilik getirir derler, dogru bir soz.

herkesle mesafeli olmak en guzeli. paylasilanlar cogaldikca beklentilerde cogaliyor yani kirginliklarda cogaliyor..kiskancliklar basliyor. az olsun oz olsun.
 
offf offf canım çok sıkılıyor
kendimi o kadar yalnız hissediyorumki
sanki koca dünyada tek başımayım
kimse beni sevmiyor sanki
belkide bende bir sorun var
ben insanlarla çok vıcık vıcık olamam yapamam ben böyleyim
genelde ilk girdiğim ortamlarda biraz gözlemci olurum çok katılmam herşeye
ama insanlar bunu soğuk biriyim gibi algılıyor o yüzden ben kimseye göre olumlu ılımlı değilim
ve sonuç kimse beni sevmiyor
tek başımayım tek dostum yok şuan
yoğun bir hayatım var çalışıyorum 2 yaşında oğlum var
gündüzleri ofisteyim iş dışında direk eve gidiyom çocukla evle ilgileniyorum
her günüm böyle geçiyor
kocam da çok yoğun çalışıyor sorumluluklarını bilir
onu da bu halimle üzmek istemiyorum ama ben çok üzülüyorum
bazen evde tekken oturup ağlıyorum
niye arkadaşlarım yok hiç :2:
geçen akşam apartmanda toplantı vardı herkes bahçede toplanacaktı
eşim gitti bende evde çocuğa yemek yedirdim sonrada ben indim
(komşularımın hepsi benden yaşça büyük,çoğunun kızı yaşındayım)
bende gittim yanlarına biz geldiik iyi akşamlar dedim çocukla
ama kadınlardan bazıları ki kaç yıldır tanışıyoruz
öyle yüzüme baktı bir iyi akşamlar demediler
gittiğime pişman oldum çok zoruma gitti
o kadınlar ev hanımı ben ise çalışıyorum bu yüzden çok katılamıyorum onların arasına
acaba bundan dolayı beni kendini beğenmiş biri gibi mi görüyolar diyorum
(ev hanımlarını küçümsemiyorum asla ama aklıma başka bişey gelmiyo)

normalde hep siyasi gündemi takip eder sürekli kitap okurdum
ama şimdi dizileri izlemeye başladım
hayatımdaki eksiklikleri sanki dizide görerek kendimi teselli ediyorum gibi
bilemiyorum acaba psikolojik destek mi almam lazım

offf çok uzattım sanırım kusura bakmayın
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…