evet..aynı durum benim için de geçerli...sanırım hayatta en çok yalanı aileme söylemişimdir ama annem de çok evhamlı.27 yaşındayım 10 yıldır yalnız yaşıyorum ve bu yaşta bile aradığında dışarda olsam bile evdeyim demek zorunda kalıyorum...
Bende cok yalnızım hic arkadasim yok acaba beni anlayabilecek arkadas olabileceğimiz kisi ya da kisiler var mi yasım 21 bu arada
Bende cok yalnızım hic arkadasim yok acaba beni anlayabilecek arkadas olabileceğimiz kisi ya da kisiler var mi yasım 21 bu arada
benimde hiç arkadşm yok ama var gibi gözükenler çok ben gayet doğal davranan yapmacık davranmayan biriyim ama çevremde kimse yok bende 22 yaşındayım ama kimse yok herks rol yapıyor ama ben yapamadığım için mi ççevrem yok anlamış değilim arkadaşlar o kadar iyi niyetliyim ki kimseye kötü bişi düşünemem ben yapım değil hep insanları sevmek ve güvenmekle başlamışmdır işe ama yok telefonumu kurcalıyorum deminden beri ama kime mesaj çeksem diyede düşünuyorum kimse candan dostum havasını veremedi bana çünki öyle davranmıyorlar neden bu yalnızlk 22 senedir anlamadım çok üzülüyorum ben ki herkes uğruna bişiler yapabilen biriyim yeterki candan davransın bana ama yok hep yapmacık :/
"Kendim gibi başka birini bulamadığımı fark edince, insanlarla arkadaşlık kurmayı bıraktım." (Kurt Cobain) Gerçekten beni anlatıyor bu söz , karşılaştığım tüm arkadaşlıklar çıkar üzerine kurulmuştu.
"Kendim gibi başka birini bulamadığımı fark edince, insanlarla arkadaşlık kurmayı bıraktım." (Kurt Cobain) Gerçekten beni anlatıyor bu söz , karşılaştığım tüm arkadaşlıklar çıkar üzerine kurulmuştu.
aslında bende çok düşünüyorum bu konuda...ama belki de sorun herkesin kendini ''melek'' başkalarını ''şeytan'' görmesindedir...kendi şeytanlıklarını kabulenememesidir...siz hiç mi birilerinin kalbini kırmadınız? bencilliğinize yenik düşmediniz? ve kimbilir daha neler... siz %100 iyi misiniz? hayır...herkes hem melektir hem şeytan...belki de en önce kendimizle barışsak kendimizin de yeri geldiğinde pek ala kötü olabilecek bir kapasitesiyle dünyaya geldiğimizi kabullensek illa severiz demiyorum ama en azından anlayabiliriz insanları...
Bu yanıtı veren zilyonuncu kişiyim belki ama benim sorunum saflık , çabuk inanmak sahiplenmek ve onlara ne şekilde davranıyorsam aynısını onlardan beklemekBu konuda ki düşüncelerimin hep arkasındayım.
Bir kaç gün önce arkadaşlarımdan biri hastalandı.İnan elimden geldiğince yardım ettim ilaç isteyip istemediğini sordum, ilgilendim.Ertesi gün aynı şey benim başıma geldi, başım çok ağrıyordu.Arkadaşım ilgilenmediği gibi suratıma aval aval bakmakla yetindi ayrıca yazısına yardım etmemi istedi ki ben o bunu teklif etmeden önce bayılacak gibi olduğumu söylemiştim.Sinirli bir şekilde hayır, yazacak durumda değilim dedim ama ısrar etmeyi de unutmadı tabi :) olsun yine hayır dedim :)
Dün yine aynı arkadaşım ve başka bir arkadaşım final sınavına çalıştırmam için bizde kalmak istediklerini söylediler.Kabul ettim tamam her şey güzel.Ama güzide arkadaşlarım inanın saat gece 2 ye kadar sevgilileri - yanlış anlaşılmasın benimde sevgilim var onları kıskandığımı düşünmeyin inanın aksine onlara tavsiyeler veriyorum ama her dk her dk olmaz ki!! - sonra milletin sevgilileri bla bla konularında uzun uzadıya -her zamanki gibi- dedikodu yaptılar.Bende çoğunlukla susturmaya çalıştım ama kırılmalarını da istemediğim için çok üsteleyemedim.Saat 2 olmuş yani o saatten sonra ne ezberleyebilirim ki!Sınavda onlar kopya çekerken ben kopya çekmeyi beceremediğim için vizesi 90 olan sınavın finalinden muhtemelen 15 20 alıcam.-Neyse ki büt var-
Gerçi şuan rahatladım buraya yazarak bu konuda çok doluyumTabiki melek falan değilim insanım Kurnaz değilim keşke biraz olsam en azından amaçlarını anlarım, safım, çekingenim ama adaletliyim, iyi niyetliyim.Ve bu zamana kadar arkadaşlarım tarafından çok kullanıldım.Kullanıldığımı farkettiğim zamanda böyle oluyor işte
Buna bir çözüm bulamaz mıyız ? Hani arkadaşlarınla arana mesafe koy tavsiyesi yerine genel anlamda tavsiyelerinizi bekliyorum hayatımın geri kalanında uygulayabileceğim tavsiyeler ?
Kız millet ne anasının gözü bir biz böyle karşımızdakilere çabucak inananGerçi bundan sonra hiç inanmıyorum ya orası ayrı konu Cık cık cık arkadaşa bak . Hiç sevmiyorum şöyle tipleri . Bana nasıl davranılırsa ben de öyle davranırım arkadaşının da sana ilgili olması gerekirdi . Ama insanın içinde yoksa ne yapacaksın canım . Böylelikle göstermiş oluyorlar kendilerini . Şimdi olan sana olacak bak finallerinden sen zayıf alacaksın onlar bir ihtimal kopyayla yüksek not alacak . Çok yumuşak olma sonuçta sana ders çalışmaya geldiler , dedikodu yapmaya değil . Güzel bir dille hafiften de iğneleyerek uyarsaydın keşke . Nitekim çok geç artık .. Asla kimsenin seni kullanmasına izin verme ! Demek ki sen de izin veriyorsun ki bunu yapmaya cesaret ediyorlar . Birde biz insanlar alışmışız sanırım illa ki birilerini isteriz yanımızda . Aslında böyle çıkarcı , fazlaca ben merkezci insanları gördükçe bazen böyle olacağına tek kalayım daha iyi diyorum . Araya gerçekten de mesafe koymak çok önemli . Kimseyle fazla samimi olmamak gerekir . :)
Yazınızı görünce cevap vermek istedim .
Kendimi tabi ki de melek sanmıyorum . İyi yanım olduğu kadar kötü yanlarımında farkındayım . Kalbini kırdığım kişi sayısı çok azdır . Kimsenin üzüleceği tek bir laf etmem desem yalan olur ama o da çok azdır . Sonuçta kötü söz söylesem elime ne geçecek mantığındayım . Yakın çevremde görüyorum ama bizzat kendimde yaşadım öyle çirkin laflar ediyorlar ki sözde şakayla karışık! Sözde... Ben iyisine iyiyim , kötüsüne kötüyüm . Kendimle de gayet barışığım ama bu demek oluyor ki karşımdaki insanı seveceğim onu anlayacağım . Karşımdaki insanın en küçük bir hareketi bile onu anlamaktan , tanımaktan vazgeçmeme yeter .
Cevabın için çok teşekkür ederim (
Kimsenin beni kullanmasını istemiyorum tabikiama böyle konularda arkadaş dediklerime yararı olacağını düşünüyorsam elimden geleni yaparım.Yapmadığım zamanda kendimi kötü hissediyorum.Ama özellikle şu dersler konusunda bana büyük bir ders oldu asla sınav gecesi kimseyi evime almam İnsan kendisini bir grubun içinde daha iyi hissediyor tabi ama fikrini sevdim kesinlikle denicem çünkü bu şekilde olmuyor.Önce kendime güvenimin yerine gelmesi lazım böyle durumları, olayları ne kadar düşünürse o kadar dibe vuruyor insan.
Peki bir sorum var.Şimdi bu kızlarla aynı ortamda bulunmasaydım çok rahat bir şekilde bağımı keserdim.Ama mecburen aynı ortamdayız.Atıyorum onların yanına oturmadığım zaman nedenini soracaklar sonra böyleleri kolay üste çıkar hatta düşüncesiz oldukları için yaptıkları hatanın bile farkına varmazlar - ki bunlar öylelerinden- Beni zorlayacaklar bu konuda bir tavsiyen var mı ?
belki de siz haklısınızdır zaten kelin merhemi olsa kendi başına sürer
Bu yanıtı veren zilyonuncu kişiyim belki ama benim sorunum saflık , çabuk inanmak sahiplenmek ve onlara ne şekilde davranıyorsam aynısını onlardan beklemekBu konuda ki düşüncelerimin hep arkasındayım.
Bir kaç gün önce arkadaşlarımdan biri hastalandı.İnan elimden geldiğince yardım ettim ilaç isteyip istemediğini sordum, ilgilendim.Ertesi gün aynı şey benim başıma geldi, başım çok ağrıyordu.Arkadaşım ilgilenmediği gibi suratıma aval aval bakmakla yetindi ayrıca yazısına yardım etmemi istedi ki ben o bunu teklif etmeden önce bayılacak gibi olduğumu söylemiştim.Sinirli bir şekilde hayır, yazacak durumda değilim dedim ama ısrar etmeyi de unutmadı tabi :) olsun yine hayır dedim :)
Dün yine aynı arkadaşım ve başka bir arkadaşım final sınavına çalıştırmam için bizde kalmak istediklerini söylediler.Kabul ettim tamam her şey güzel.Ama güzide arkadaşlarım inanın saat gece 2 ye kadar sevgilileri - yanlış anlaşılmasın benimde sevgilim var onları kıskandığımı düşünmeyin inanın aksine onlara tavsiyeler veriyorum ama her dk her dk olmaz ki!! - sonra milletin sevgilileri bla bla konularında uzun uzadıya -her zamanki gibi- dedikodu yaptılar.Bende çoğunlukla susturmaya çalıştım ama kırılmalarını da istemediğim için çok üsteleyemedim.Saat 2 olmuş yani o saatten sonra ne ezberleyebilirim ki!Sınavda onlar kopya çekerken ben kopya çekmeyi beceremediğim için vizesi 90 olan sınavın finalinden muhtemelen 15 20 alıcam.-Neyse ki büt var-
Gerçi şuan rahatladım buraya yazarak bu konuda çok doluyumTabiki melek falan değilim insanım Kurnaz değilim keşke biraz olsam en azından amaçlarını anlarım, safım, çekingenim ama adaletliyim, iyi niyetliyim.Ve bu zamana kadar arkadaşlarım tarafından çok kullanıldım.Kullanıldığımı farkettiğim zamanda böyle oluyor işte
Buna bir çözüm bulamaz mıyız ? Hani arkadaşlarınla arana mesafe koy tavsiyesi yerine genel anlamda tavsiyelerinizi bekliyorum hayatımın geri kalanında uygulayabileceğim tavsiyeler ?
Moralim çok bozuktu, daha demine kadar.Şu mesajları okudum da bu durumda olan tek ben değilmişim.Mutlu oldum.Neden insanlara, kardeşim dediklerimize fedakarlık yapınca kazık atarlar bize?Neden ? İlla iki yüzlü mü olmamız gerekiyor? Zayıf bir noktamı gösterdim mi sessizce sırtımdan vurup çıkıyorlar hayatımdan.İçimden de farkettirmeden 'insanlara duyduğum güveni' alıyorlar.Bende KARDEŞ İSTİYORUM !!!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?