senden başlayalım o zaman :)
herkese merhaba bu arada
evliyim.ne yapayım yaw.herkesin konuştuğu dertleştiği birileri var.çocuk yapayım dedim o da olmuyor zaten.ben hiçbirşeyi beceremiyorum sanırsam ve galibaçalışıyom öle sabah akşam zaten çok yoğunum.eşimle aynı yerde çalışıyorum hem de.aşiretin en çatlağı benim:)7 kardeşiz işte.çevrem çok kalabalık ama yanlızım işte biiliyorsun o konuyu.öyle yani başka da bişi yok.senden ne haber:)
tabiki İstanbulda yasıyorum 24 yaşındayım muhasebeciyim çalışıyorum nişanlıyım aslında cok mutluyum cok guzel şeyler yaşıyorum ama genede çevremdeki arkadaşlarımın bazen bane yetmediğini düşünuyorum böyle işte
bende 29 yaşındayım 7 ay öncesine kadar bi bankanın genel müdürlüğünde çalışıyordum ama şuan 7 aydır eşimin tayininden dolayı doğudayım çalışmıyorum aslında bende istanbulluyum hatta 1 hafta önce istanbuldaydım ama şimdi çok uzaklardayım(
tatlum ben daha başımı yakmadım evlenipte hahahaha ama nişanlıyım:dtemmuzda düğünüm var 17 sinde buyur gel kısssss oynarızzz:)))hediye istemem meraklanmaaonun dışında açıktan okuyorum işte napcan ilçedeyim iş sahası yok.mecbur evlerdeyim.sen en azından çalışıyorsun kafan dağılıyordur işteyken.7 kardeş mi maşallahhh kuzumm:))nerde bu kardeşler gelip gitmiyomu yoksam hayırsızlar:sss onlar gelmiyorsa bekar olanlarından sırayla al gel yanına dursunlar azcık.ne işleri var evde:)
çocuk meselesine gelince niye kendini suçluyorsun senherşeyin vakti zamanı vardır.elbet seninde olur çocuğun belki küçük bi sorun vardır.doktora gidin eşinizle eminimki hallonur.çocuk olunca dahada uğramassın bak buralara.hayatın o olurr birden.iş güç hak getiree hatunu gören cennetlik:)))son olarak yaş kaç senin???kaç yıllık evlisin???daha erkense yapma çocuk az daha takıl:))çocuk sorumluluk yaa bi doğdumu sen ölene kadar o senin bebeğin oluyor.sürekli ilgi,sorumluluk gerektiriyor.zor şey anne olmak.ama dünyanın en güzel mesleği sanırım.allah herkese nasip etsin inşallah.öpüyorum nanaktan
bende ankaralıyımm :d
kafama göre kimse çıkmayacakmı şu hayatta karşımaelbette çevremizde insanlar var konuştuklarımız var ama düşüncelerimizi içtenlikle paylaşabilceğimiz derdimize ortak olabilecek mutlu olduğumuzda mutlu olacak insan bulmak zor..ne kadar şu zamanda zor görünsede bu değerler ben inanıyorum benim gibi düşünenlern var olduğuna :) dostluk arkadaşlık fedakarlık ister yani birbirini tanımak için emek sarf etmek gerekir ama artık şimdiki devirde nerde o emek yüzeysel herşey yüzsüzlük hat safhada bazılarında..
En önemlisi kıymet bilmek sana yapılanı öyle çöpe atmamak ,eminmki benim gibi kıymet bilecek birçok yalnız arkadaşm var burda ya da dışarda ama kader yolları birleştirmeyince ne gelir elden
bazı arkadaşlar yazıyor mesela arkadaş aramayın kendi kendinize mutlu olmayı bilmelisiniz diye tabikide kendimizle mutlu olmayı bilmeliyiz ama her duygunun ayrı yeri vardır insanlar paylaştıkça mutlu olur,acılar paylaştıkça azalmaz mı, bunlar insanı insan yapan değerlerdir o yüzden sürekli yalnızlıkla mutlu olmaya çabalamak diye birşey söz konusu değil benim gözümde.
Ah ah fırlatmazmıydık bir taş gücümüz olsaydı yıkmaya yalnızlığın duvarınııııı.........
eminim çok yoğun bir dönemden sonra 7 aylık sessizlik sana çok ıyı gelmıstır istanbulda nerde yaşıyodun
eminim çok yoğun bir dönemden sonra 7 aylık sessizlik sana çok ıyı gelmıstır istanbulda nerde yaşıyodun
datlummm tüp bebek yaptıracaz iki ay sonra.evlilik güzel yaa ben çok mutluyum eşimle.çok seviyor beni.ben de onu ayy aşkım o benim yaaa.3 sene oldu daha evlilik aşkı öldürür diye bişi olmadı bizde..inşallah olur.ooo bir sürü ankaralı gelmiş.
sölediklerinin hepsini biirr biiirrr biiirrr anlıyorum.nerede oturuyorsun yaş kaç.bahsetsene...
şişlide oturuyodum sen nerde oturuyorsun ? nişanlıydın değilmi düğün ne zaman yazamı
evet ama insan çalışmaya alışınca zor geliyor evde oturmak ilk zamanlar tatil modunda geçiyor sonra sıkılıyorsun bide burda kafama göre kimse yok istanbulda olsam hiç sıkılmam ama doğu çok farklı(
günaydın herkese gününüz nasıl geçiyor bakalım
yanlış düşünmüyorsun tabi ki..
biz fesat insanlar arasına düşmüşüz..benim kaderimde hep bu war..sorunu kendimde aramaya başladım ama yok ben gayet normalim..ailem we eşim takdir eder beni ama çevremdeki insanlar yermeğe uğraşırlar..
br arakadaşım war senin ki gibi geçen bir yemek için kıyafet almaya gittik..elbise denedim oradaki herkes yorum yaptı çaılaşnlarından müşterilerilerine ama bizim ki hımm ne biliiim dedi! neyse herkes muhteşem oldu bakakaldık deyince aldım ben kıyafeti..ertesi gün bir beden küçüğünü almak üzere yolladım bundan da arakadaşıma bahsettim " yemekte giymekten vazgeçtin değil mi" dedi ya ne vazgeçicem dedim ben öyle deyince kötü oldu.ya yuh dedim yaben paçoz gitsem tüm millet sevinecek var mı böyle birşey..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?