- 16 Ocak 2021
- 4.281
- 7.694
- 108
- 30
- Konu Sahibi burcumsu12
-
- #1
Yapamıyorum bir de ben mesafe koysam dağılıp gidecek gibi. Kendimi suçlarımArkadaşlığıma mesafe koyardım. Belli bir yaştan sonra herkesin derdi kendine yetiyor bir de başkasının dertlerini üstlenmeyin bence.
Umursamazca davranıp hayatındaki hatalara göz yummak, yanlış yollarına ses şıkarmamak dostluğa sığar mıSiz niye takıldınız ki buna bu kadar. Amaciniz yaninda olmaksa olun o da nasil mutluysa öyle davransin
O krizi ben de geçirmekten korkuyırummmBenzer bir arkadaşım vardı. Bir cinnet her şeyi çözdü. İliğimi kemiğimi sömürüyordu karamsarlığı ile. Tabiri caizse ağzına ettim engelledim. 2 yıl sonra yine konuşmaya başladık. Şimdi mum gibi
Bu benimde hassas noktam. Annesinden yada babasından yaralı olan özellikle anne babasını kaybetmiş olan arkadaşlarımın gönlünü hiç kıramam, kırsam vicdan azabı hissederim. İdareci davranmaya çalışırım. Ama bir yerden sonra bu durum insana yük olabiliyor. Yapılan yanlışa susmak zorunda hissettiğimde, başkasıyla olsa arkadaşlık ilişkimi sonlandıracakken arkadaşıma kıyamadığımda sıkıntı oluyor. Yinede yanlış yaptığımı düşünmüyorum. Bence sizde destek olarak yanlış yapmıyorsunuz. Arkadaşınız bir bunalımda, bu durumu kullandığını düşünmüyorum. Sadece bundan o kadar derinden etkilenmiş ki hayatı hep aynı yönde adamları bularak şekilleniyor. Kader motifi.. hep babası gibi adamları hayatına alıp sonunda terkediliyor, bunu isteyerek yapmasa da aslında hepsi tamamen kendi tercihiMerhabalar. Anlatacağım kişi ile liseden beri arkadaşız. Anne baba yıllar önce ayrılmış. Baba arayıp sormamış kendi hayatını kurmuş. Arkadaşımı çok ekilemiş tabiki bu durum. Ama onda fark ettiğim bir şey var . Sürekli insanlarla olan ilişkisini bu olayı anlatarak manipüle ediyor olması. Örneğin erkek arkadaşı olunca ayrışacakları zaman bunu kullanıyor "babam da bunu yaptı zaten ordan yaralıyım baba sevgisini aradım sende" gibi. Erkek arkadaşları da ayrılmıyor ama sonraki süreçte onu kullandıklarını hissediyorum ve çok üzülüyorum. Sonra diyorum ki boş ver asıl o virilerini elde etmek ve elde tutmak için bunu kullanuyor. Bu yanlış tavrım da canımı sıkıyor. Şimdilerde sürekli işsizliğinden, ilişkilerinde dikiş tuttaramadığından dem vurmaya başladı. Her buluştuğumuzda sadece karamsar karamsar artık hayatının toparlanamayacağını zaten babasız olduğu için bu hallere düşrüğünü tekrar edip duruyor. Biz ona iş bulma konusunda destek oldukça savrulup duruyor. Bu bahanenin arkasına daha fazla saklanır oldu. Etrafımda babasız büyüyüp aslanlar gibi olan birsürü kadın var. Psikolojik destek de alıyor ama bir gelişme gözlemlemiyoruz. Sizce arkadaşımıza nasıl destek olabilirz ?
Geçirin gitsin yoksa daha çok iyi niyetiniz suistimal edilir.O krizi ben de geçirmekten korkuyırummm
Ama özellikle erkeklerle ilişkilerinde çok kötü. Mesela onu asla aramayn sormayan ama cinsellik için arada bir çağırıp parmağında oynatan bir oğlan var. Mesajlarını gösteriyor bana oğlana diyor ki" aramasan da ne zaman istesen ben gelirim ayrılığı kaldıramam zaten babm da terk etti iletişimi az da olsa asla kesme" bu oğlanın hayatında belli ki ciddi başka bir ilişkisivar. Beni babam gibi terk etmeyi kullana kullana ondan kopmamasını sağlamaya çalışıyor ama arada savrulan kendi oluyor. Onun adına çok üzülüyorum öyle anlarda çünkü gerçekten o insanlardan kopamoyorBu benimde hassas noktam. Annesinden yada babasından yaralı olan özellikle anne babasını kaybetmiş olan arkadaşlarımın gönlünü hiç kıramam, kırsam vicdan azabı hissederim. İdareci davranmaya çalışırım. Ama bir yerden sonra bu durum insana yük olabiliyor. Yapılan yanlışa susmak zorunda hissettiğimde, başkasıyla olsa arkadaşlık ilişkimi sonlandıracakken arkadaşıma kıyamadığımda sıkıntı oluyor. Yinede yanlış yaptığımı düşünmüyorum. Bence sizde destek olarak yanlış yapmıyorsunuz. Arkadaşınız bir bunalımda, bu durumu kullandığını düşünmüyorum. Sadece bundan o kadar derinden etkilenmiş ki hayatı hep aynı yönde adamları bularak şekilleniyor. Kader motifi.. hep babası gibi adamları hayatına alıp sonunda terkediliyor, bunu isteyerek yapmasa da aslında hepsi tamamen kendi tercihi
Yazık psikolojisi kesinlikle normal değil. Dediğim gibi muhtemelen ömrü boyunca böyle insanlarla karşılaşacak malesef..Ama özellikle erkeklerle ilişkilerinde çok kötü. Mesela onu asla aramayn sormayan ama cinsellik için arada bir çağırıp parmağında oynatan bir oğlan var. Mesajlarını gösteriyor bana oğlana diyor ki" aramasan da ne zaman istesen ben gelirim ayrılığı kaldıramam zaten babm da terk etti iletişimi az da olsa asla kesme" bu oğlanın hayatında belli ki ciddi başka bir ilişkisivar. Beni babam gibi terk etmeyi kullana kullana ondan kopmamasını sağlamaya çalışıyor ama arada savrulan kendi oluyor. Onun adına çok üzülüyorum öyle anlarda çünkü gerçekten o insanlardan kopamoyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?