Malesef bende buna anlam veremiyorum. Madem çocuğu düşünüyorsun neden daha anne karninda üzmeye basladin be kadın.Irkçı olmasının yanı sıra Müslüman oluşunuzdan dolayı önyargıları olduğunu tahmin etmiştim ama söylemek istemedim,
kayınvalide de koyu Katolik olsa gerek,genelde onlar kendi dinlerininden diğer mesheplere karşı bile benzer tutumu sergiliyorlar.
Doğacak çocuk için endişeye kapılacak bir durum yok ki;eşlerin arasındaki iyi iletişim ile bu aşılır,
kaldı ki doğan çocuk babasının soyadını aldığı gibi dinini de alıyor,anne dindar ve bu konuda inatçıysa çocuklar arada kalsa da
kendilerini yetiştiren daha çok anneleri olduğu için annelerine yöneliyorlar..
Örneğin çok yakın bir arkadaşım var,babası Müslüman,annesi Hristiyan burada Türkiye'de yaşıyorlar,
babasının soyadını aldığı gibi dinini de aldı,
ama yetiştiren anne olduğu için annesinin dininde yaşamaktan mutlu,yani Müslüman değil artık..
Başka bir arkadaşım da Hristiyan biriyle evlendi sizin gibi İtalya'ya yerleştiler ,oğulları doğdu kilisede vaftiz edilip adı da Müslüman veya Türk ismi olmadı,
eşler arasında anlaşmazlık olmadan oldu bu..
Oğlu henüz büyümedi ama sonra ne olur bilinmez elbette..
Yani bu tip konular çok hassas konular aslında kayınvalidenizin endişe etmesi çok saçma,
çünkü siz o endişede olsanız kendi dininizden biriyle evlenirdiniz veya eşinize Müslüman olmayı şart koşardınız..
Sonuçta doğdu an ne şekilde doğarsa doğsun iki kültürü bir arada yaşayacak o çocuk ve
idrak edeceği yaşlara geldiğinde nereye aslında yakın olduğunu anlayacak.
Çocuk endişe ediyorsa neden sizi üzmeye devam ediyor,

Eşimle ilk hamile oldugumu öğrendiğimiz zaman bu konuyu konuşmuştuk iste vaftiz felan.. kardeşi demişti ki hatta ne şanslı bir çocuk her iki dinide yaşayarak öğrenecek. Çünkü çocuk doğduğunda her ikimizin de dininin gereğini yapmak istiyoruz. Eminim bunları duyunca çılgına dönmüştür. Oğlunuda çekiyorum kendime, dinime sanmistir. Olsun sansin istediğini düşünsün. Tamam eşimi her şekilde kabul ettim fakat isterim tabii ki benim dinimi araştırıp öğrenmesini, gerekirse kabul etmesini. Ama dedim ya hiç öyle bir çabam yok. Benimle bir kere oturup konuşsa kayınvalidem butun önyargıları yok olur.