1. Evlenmeden önce da böyle miydi?Eşimi çok seviyorum oda beni çok seviyor bunu biliyorum ama o + ise ben - onun yanlışı bana doğru , benim doğrum ise ona yanlış gibi geliyor geçimsizlik var. Birlikte aile terapistine gitmeyi sundum reddetti. Sen saçma sapan takıntılarından en ufak şeyden kavga çıkarmaktan vazgeç. Bizim başka sorunumuz kalmaz dedi. Önerileniriz var mıdır? Seveerek evlendik 1 yıllık evliyiz. Çocuğumuz şuan yok.
Evlenmeden önce de kavgalarımız olurdu ama bu kadar çok değil nadiren olurdu.1. Evlenmeden önce da böyle miydi?
2.. sakın çocuk yapmayın
Peki benim bu süreçte nasıl bir yol izlemem gerek.Çocuk yapmayın ama zaten bir alışma süreci var 5 yıl kadar suruyor.
Bebeklerde olan büyüme atağı gibi evlilik de de var
Eşinizi değiştirmeye çalışmayın ki degistim desede ileride aynısına dönüşüyor ..Peki benim bu süreçte nasıl bir yol izlemem gerek.
çocuk yapmadan önce problemleriniz çözün derimEşimi çok seviyorum oda beni çok seviyor bunu biliyorum ama o + ise ben - onun yanlışı bana doğru , benim doğrum ise ona yanlış gibi geliyor geçimsizlik var. Birlikte aile terapistine gitmeyi sundum reddetti. Sen saçma sapan takıntılarından en ufak şeyden kavga çıkarmaktan vazgeç. Bizim başka sorunumuz kalmaz dedi. Önerileniriz var mıdır? Seveerek evlendik 1 yıllık evliyiz. Çocuğumuz şuan yok.
Bu cümle bana da çok söylendi... ama problemleri es geçince de hiçbir şey çözülmediEşimi çok seviyorum oda beni çok seviyor bunu biliyorum ama o + ise ben - onun yanlışı bana doğru , benim doğrum ise ona yanlış gibi geliyor geçimsizlik var. Birlikte aile terapistine gitmeyi sundum reddetti. Sen saçma sapan takıntılarından en ufak şeyden kavga çıkarmaktan vazgeç. Bizim başka sorunumuz kalmaz dedi. Önerileniriz var mıdır? Seveerek evlendik 1 yıllık evliyiz. Çocuğumuz şuan yok.
Annemle paylaştım durumu. Annem rahatsız olduğun şeyleri güzel bi dille söyle dedi anlamiyorsa kırıldığını belli et surat as dedi ama yine yapmıyorsa da aranı bozma. Evlilik kolay olmuyor biz neler yaşadık . Siz hiç bir şey yasamıyorsunuz ki dedi. Hiç bir zorlugunuz yok dedi.Bu cümle bana da çok söylendi... ama problemleri es geçince de hiçbir şey çözülmedi
Geçim çok zor evette böyle nasıl olacak allah yarıdmcınız olsun en zoru anlaşılmamak...Annemle paylaştım durumu. Annem rahatsız olduğun şeyleri güzel bi dille söyle dedi anlamiyorsa kırıldığını belli et surat as dedi ama yine yapmıyorsa da aranı bozma. Evlilik kolay olmuyor biz neler yaşadık . Siz hiç bir şey yasamıyorsunuz ki dedi. Hiç bir zorlugunuz yok dedi.
Kesinlikle canım allah razı olsunGeçim çok zor evette böyle nasıl olacak allah yarıdmcınız olsun en zoru anlaşılmamak...
Anladım inceldiği yerden kopsun hesabı çözmek zorunda değiliz doğru. Hiç bir şey olmamış gibi davranabiliriz. Genelde 2 gün sonra eşim bir şey olmamış gibi davranırdı ben konuyu açardım çözüm üretmek adına. Bu sefer yine kavga ederdik.Ben ilk yılların kavgalı geçtiğini düşünmüyorum. Genelde ilk yıllar normal denir hep ama bence tam tersi aynı evde çocuk olana kadar balayı kıvamında geçiyor. İlk senelerde çok kavga dövüş varsa bir sorun da vardır bana göre.
Her kavgada haklı çıkmak isteyen iki tarafsınız gibi algıladım ben mesela bu ciddi bir sorun bana göre. Karşılıklı anlaşmak uzlaşmak gerekiyor, bir tarafın istediği hep olsun istiyorsanız o da sıkıntı. Kavga inatlaşma olmadan sorunları çözebilmek orta nokta bulmak önemli. Bağrış çağrış olayları aradaki saygıyı zedeliyor. Bana göre ilişkilerde aşılmaması gereken sınır saygı sınırı. Bir kere aşılırsa sonrasında çok çirkinleşiyor kavgalar, hoş değil.
Ben illa o olayı çözmek için zorlamayı sevmem mesela. Bir gün uzak durmak, sessiz uzak durmak da iki tarafa da düşünme hakkı tanıyor.
Biz fikir ayrılığına düşersek genelde önce konuşuruz, baktık anlaşamıyoruz uzak dururuz. Dırdırdır konuşmak işi iyice saçma hale sokuyor. Ertesi gün genelde unuttuğumuz normal başladığımız da çok olmuştur. İlla çözeceğiz diye yıpranmak saçma geliyor bana.
2 farklı insanın her konuda aynı düşünmesi beklenemez. Zorla birbirine uymak zorunda da değil. Hayata bakış, önemli fikirsel ayrılıklar olmamalı fakat basit hayatı etkilemeyen olayları büyütüp zorla aynı pencereden baktırmak da huzuru bozuyor.Anladım inceldiği yerden kopsun hesabı çözmek zorunda değiliz doğru. Hiç bir şey olmamış gibi davranabiliriz. Genelde 2 gün sonra eşim bir şey olmamış gibi davranırdı ben konuyu açardım çözüm üretmek adına. Bu sefer yine kavga ederdik.
Psikolog musun bilmiyorum ama soylediklerin o kadar çok rahatlat ki ve kendi eksiğim de varmış. Onu farkettim. Yeni bir soru sordum rica etsem vaktin varsa okuyabilir misin ☺ çünkü dışardan biri olarak yorumlaman harika.2 farklı insanın her konuda aynı düşünmesi beklenemez. Zorla birbirine uymak zorunda da değil. Hayata bakış, önemli fikirsel ayrılıklar olmamalı fakat basit hayatı etkilemeyen olayları büyütüp zorla aynı pencereden baktırmak da huzuru bozuyor.
Mesela illa her gece beraber vakit geçirelim diyorsa bir taraf bu zorbalık. Haftada bir kaç gün birinin istediği gibi beraber bir şeyler yapılır bir kaç gün de herkes ayrı takılır. İlla bir kişinin isteği olmaz. Yada illa her haftasonu çıkmak isteyen biri varsa diğeri evde oturmak istiyorsa bir hafta çıkılır bir hafta çıkılmaz, yada çıkmak isteyen tek çıkar bu da bence kavga etmelik bir sebep değildir. Bu kadar basit olayları kavgaya çevirmek, zıtlaşmak, kavga dövüş zorla kendi dediğini kabul ettirmek mantıklı değil bence.
Her konuda aynı düşünemeyiz. Önemli olan uzlaşmak, birbirine alan tanımak, durduk yere yıpratmamak.
Teşekkür ederim, soru nerede göremedimPsikolog musun bilmiyorum ama soylediklerin o kadar çok rahatlat ki ve kendi eksiğim de varmış. Onu farkettim. Yeni bir soru sordum rica etsem vaktin varsa okuyabilir misin ☺ çünkü dışardan biri olarak yorumlaman harika.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?