Şu zamana kadar ne sağlam dostum oldu ne arkadaşım ne aileden kuzen .ben yapı olarak efendi kibar ağırbaşlı biriyim çevre tarafından ne kadar edendi denilir sorun şu ki ben kimse ile uzun süren arkadaşlık yapamıyorum hep bir sorun çıkıyor ya bana gelenler çıkarcı oluyor kıskanç oluyor dedikodu yapıyor bir şekilde bozuluyor arkadaşlarım var suan muhabbet edip gezdiklerim mesela Aİlemi geniş tabi biz uzakta büyüdük yalında hiç akraba yok memlekete gidip tanışırız orda konuşuruz gezeriz uzaklaşınca sormazlar böyle nasılsın Ayça diyen yoktur ne bilim ya evlendim eşimin arkadaşıyla benim ablam arkadaş ayrıca ordan tanışıklık var ne güzel çevre olcak dedim hop onlar küstü reva mı deva mı hep yalnız kalıyorum gerçekten kaderim de yalnız kalmak var galiba
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Arkadaşlık kuzen ilişkileri
- Konu Sahibi aycaa11
- Başlangıç Tarihi
- 20 Ekim 2016
- 6.441
- 30.251
- 548
- 27 Şubat 2018
- 3.666
- 5.472
- 158
Benim de arkadaşım yok ve sanırım sizin dediğiniz doğru.
- 20 Ekim 2016
- 6.441
- 30.251
- 548
İnsan kendine objektif yaklaşamıyor suçu başkasına atmak daha kolay geliyor o yüzden. Yirmili yaşların başında ben de ilk girdiğim ortamda neden insanlar beni hemen sevmiyor benle iletişime geçmiyor diye üzülürdüm sonra farkettim ki nemrut gibiyim kim bana yaklaşıp tanışsın
Daha nazik güleryüzlü olunca sorun çözüldü. Tabi arkadaş edinememekte başka dinamikler de vardır ama kişisel olarak kendini sorgulamak lazım biraz.
- 27 Şubat 2018
- 3.666
- 5.472
- 158
Beni de herkes sever. Ortamda dikkat çekerim. Ama ben mükemmelliyetçiyim sürdüremiyorum.İnsan kendine objektif yaklaşamıyor suçu başkasına atmak daha kolay geliyor o yüzden. Yirmili yaşların başında ben de ilk girdiğim ortamda neden insanlar beni hemen sevmiyor benle iletişime geçmiyor diye üzülürdüm sonra farkettim ki nemrut gibiyim kim bana yaklaşıp tanışsın
Dıştan soğuk havam var evet ama içten sıcak biriyim ama ben ararım bir onlar aramadı mı bir daha zorlamam isteyen arar sorar derim hep temizkalpsin derler ama kötü değilim ki uzak olsunlar
- 6 Ocak 2021
- 389
- 1.595
- 63
Ya da ne oluyor ? Sorunun sizde olan kısmı ne ? Onun bir farkına varırsanız , neden yalnız olduğunuzu o zaman daha iyi anlarsınız
- 17 Ağustos 2011
- 24.862
- 156.721
- 798
E, böyle insanların hayatında işi ne? Ne güzel cikiyormus işte hayatindan sevinsene.
Ya hem kıskanç dedikoducu olup hem de akrabalık bağına ,arkadaşlık bağına sığınıp sana dadansaydi???
Onun dışında ikinci yorumum bunnnca sene hep karşınıza böyle insanlar çıkıyorsa, hiç bir arkadaşlık ilişkinizi bir sonraki adıma ,dostluk mertebesine cikaramiyorsaniz biraz da kendinize bakmanız lazım. Ne zaman 'hic arkadaşım yok' diyen bir insanla arkadaşlık yapsam bir sure sonra ben de o arkadaşlığı birakmisimdir (hatta KKdan da böyle yalnızlıktan yakınan bir arkadaşım olmuştu,reel hayatta da görüşürdük, tövbe bismillah,kimseden görmediğim kötülüğü görmüştüm kızdan. Anladım neden hiç bir arkadasligini sürdürmediğini)
Yani sizin arkadaşlığımız neden devam etmiyor, bence önce bunu bir düşünün. Onlar sizi aramaz ama siz onları arar misiniz?
Ben de kuzenlerimi kolay kolay aramam, zaten ayrı şehirde olduğumuz için coguyla 15-20-25 yaşlarında falan tanıştım. Normalde araşmayiz ama birbirimizi severiz. Onların şehrine gitmissem her birinde bir gece kalirim, tüm gece fiskos yapar gorusemedigimiz yillari hızlandırıp anlatırız. Onlar benim şehrime geldiğinde hiç usenmem şehrin güzel yerlerine götürürüm, vapura falan biner - barlar sokağında şarkılara eşlik ederiz. Bazen ortak akraba düğünü için şehir dışında buluşmuşsak bir -iki geceliğine çadırıma davet ederim...
Böylece hiç telefonda konuşmasak da beraberken güzel giden bir bağımız oluyor. 5 sene gorusmesek 5 sene sonra kocaman kucaklanacağımi biliyorum...
Bence siz de bunu bir düşünün. Arkadaşlarınızla ne paylaşıyorsunuz da devamı gelmiyor? Ya da acaba bir şey paylasmadiginiz için mi bazı şeyler yüzeysel gidiyor?
Bunları yazıyorum ama sanma benim sosyal cevrem mükemmel:) yıllardır gönlüme göre kanka bulamıyorum. Arkadaşımın neredeyse hepsi ataerkil kafa yapısını benimsemiş, kendisinin kadın olduğu için bazı şeyleri yapamayacağına inanan (mesela "erkek olsam ben de dünyayı gezerim,kız halimle nasıl yapayim" diyen), hayattaki tek büyük hayali evlenmek olan, parasini deneyim kazanmak yerine kıyafete harcayan, on sene önceki düşüncesiyle bugünkü düşüncesi aynı olan, olaylara iki taraflı bakamayan insanlardan oluşuyor
bana ilham verecek, çeşitli zevkleri -hobileri olan, ömrünü güzel yaşamak için kendince firsatlar yaratan arkadaş arayisim var :) ve bunun için çabalıyorum, bu tarz insanlarla tanisabilecegim ortamlara giriyorum, bulduklarımi da kacirmiyorum. Mesela tam gönlümdeki kalıba uyan harika bir arkadaşım var, Türkiye'de doktora yapıyor ama yabancı bir çocuk. Gerçekten özlem duyduğum arkadaş profiline sahip harika bir adam. Mesela ben arkadaşlığımızi ilerletmek için emek verdim. Bir yerlere davet ettim, doğum gününde sürpriz yapıp hediye aldım, sık sık 'musait misin kahvaltıya gelem mi?' diye sorup kendimizce bir kahvaltı geleneği icat ettik, beraber bir yerlerde buluşup boya yapma adeti edindik. Gerçekten emek verdim ama şimdi ben de onun hayatında kıymetli bir arkadasiyim (bence,yani umarım
)Bunun gibi, gerçekten isteidgim profilde birilerini bulunca bırakmıyorum:)) sana da tavsiye ederim..gönlüne göre birini bulunca onun da hoşuna gidecek planlar yapıp arandaki bağı saglamlastirabilirsin...
Ayrıca cevremdekilerin yukarıda saydığım çoğu özelliğini sevmesem de dostluklarımin çoğu yıllar sürüyor. Çünkü hayatımda olan insanlara değer veriyorum. Anlattıklarını dinliyorum, güzel akıllar veriyorum :) kendim de sık sık akıl danisiyorum, bazen kocaman kil hamurumu alıp evlerine gidiyorum beraber biseyler yapıyoruz, aktivite oluyor, Ayri şehre düşmüşsek mesela mektup yazıyorum
Yani kıymet verdiğim insana kıymet verdiğimi belli ediyorum. Bunu yapan insanın da arkadaşliklarının kısa süreceğine inanmıyorum, çünkü bazı şeyler emek ister.
Onun dışında kimse asık suratlı, negatif ve devamlı dert anlatan insanlarla arkadaş olup modunu düşürmek istemez. Normalde böyle misiniz bilmiyroum ama arkadaşlarınızla beraberken biraz daha neşeli olmaya çaba gösterebilirsiniz..
Valla ben bir ararim, onlar aramadiysa başka zaman iki ararim, sevdiğim bir arkadaşımsa üçü de ararım:) ne var ki, insanlar hemen açmak ya da dönmek zorunda mı?
Ben de bazen dönmeyi unutuyorim, bu çok sevdiğim gerçeğini değiştirmiyor.
KK'da da öyle. Hep konuşup çok sevdiğim bir arkadaşım var,
En buyuk kk
bazen iki mesajıma cevap vermiyor, ben yine de üçüncüyü atiyorum:) çünkü yoğun birisi,belki de görmemiştir , dönememistir, ilgileenememistir. Dünya benim etrafımda dönmüyor yaAnnem de hep der ilkinden insanlara yakın davranıyorsun hani bir dersi olsa hemen koşarım bunu yapma kendilerini halt sanıyor derler böylede uzaklaşıyorlar der çok iyi olma derE, böyle insanların hayatında işi ne? Ne güzel cikiyormus işte hayatindan sevinsene.
Ya hem kıskanç dedikoducu olup hem de akrabalık bağına ,arkadaşlık bağına sığınıp sana dadansaydi???
Onun dışında ikinci yorumum bunnnca sene hep karşınıza böyle insanlar çıkıyorsa, hiç bir arkadaşlık ilişkinizi bir sonraki adıma ,dostluk mertebesine cikaramiyorsaniz biraz da kendinize bakmanız lazım. Ne zaman 'hic arkadaşım yok' diyen bir insanla arkadaşlık yapsam bir sure sonra ben de o arkadaşlığı birakmisimdir (hatta KKdan da böyle yalnızlıktan yakınan bir arkadaşım olmuştu,reel hayatta da görüşürdük, tövbe bismillah,kimseden görmediğim kötülüğü görmüştüm kızdan. Anladım neden hiç bir arkadasligini sürdürmediğini)
Yani sizin arkadaşlığımız neden devam etmiyor, bence önce bunu bir düşünün. Onlar sizi aramaz ama siz onları arar misiniz?
Ben de kuzenlerimi kolay kolay aramam, zaten ayrı şehirde olduğumuz için coguyla 15-20-25 yaşlarında falan tanıştım. Normalde araşmayiz ama birbirimizi severiz. Onların şehrine gitmissem her birinde bir gece kalirim, tüm gece fiskos yapar gorusemedigimiz yillari hızlandırıp anlatırız. Onlar benim şehrime geldiğinde hiç usenmem şehrin güzel yerlerine götürürüm, vapura falan biner - barlar sokağında şarkılara eşlik ederiz. Bazen ortak akraba düğünü için şehir dışında buluşmuşsak bir -iki geceliğine çadırıma davet ederim...
Böylece hiç telefonda konuşmasak da beraberken güzel giden bir bağımız oluyor. 5 sene gorusmesek 5 sene sonra kocaman kucaklanacağımi biliyorum...
Bence siz de bunu bir düşünün. Arkadaşlarınızla ne paylaşıyorsunuz da devamı gelmiyor? Ya da acaba bir şey paylasmadiginiz için mi bazı şeyler yüzeysel gidiyor?
Bunları yazıyorum ama sanma benim sosyal cevrem mükemmel:) yıllardır gönlüme göre kanka bulamıyorum. Arkadaşımın neredeyse hepsi ataerkil kafa yapısını benimsemiş, kendisinin kadın olduğu için bazı şeyleri yapamayacağına inanan (mesela "erkek olsam ben de dünyayı gezerim,kız halimle nasıl yapayim" diyen), hayattaki tek büyük hayali evlenmek olan, parasini deneyim kazanmak yerine kıyafete harcayan, on sene önceki düşüncesiyle bugünkü düşüncesi aynı olan, olaylara iki taraflı bakamayan insanlardan oluşuyor
bana ilham verecek, çeşitli zevkleri -hobileri olan, ömrünü güzel yaşamak için kendince firsatlar yaratan arkadaş arayisim var :) ve bunun için çabalıyorum, bu tarz insanlarla tanisabilecegim ortamlara giriyorum, bulduklarımi da kacirmiyorum. Mesela tam gönlümdeki kalıba uyan harika bir arkadaşım var, Türkiye'de doktora yapıyor ama yabancı bir çocuk. Gerçekten özlem duyduğum arkadaş profiline sahip harika bir adam. Mesela ben arkadaşlığımızi ilerletmek için emek verdim. Bir yerlere davet ettim, doğum gününde sürpriz yapıp hediye aldım, sık sık 'musait misin kahvaltıya gelem mi?' diye sorup kendimizce bir kahvaltı geleneği icat ettik, beraber bir yerlerde buluşup boya yapma adeti edindik. Gerçekten emek verdim ama şimdi ben de onun hayatında kıymetli bir arkadasiyim (bence,yani umarım
Bunun gibi, gerçekten isteidgim profilde birilerini bulunca bırakmıyorum:)) sana da tavsiye ederim..gönlüne göre birini bulunca onun da hoşuna gidecek planlar yapıp arandaki bağı saglamlastirabilirsin...
Ayrıca cevremdekilerin yukarıda saydığım çoğu özelliğini sevmesem de dostluklarımin çoğu yıllar sürüyor. Çünkü hayatımda olan insanlara değer veriyorum. Anlattıklarını dinliyorum, güzel akıllar veriyorum :) kendim de sık sık akıl danisiyorum, bazen kocaman kil hamurumu alıp evlerine gidiyorum beraber biseyler yapıyoruz, aktivite oluyor, Ayri şehre düşmüşsek mesela mektup yazıyorum
Yani kıymet verdiğim insana kıymet verdiğimi belli ediyorum. Bunu yapan insanın da arkadaşliklarının kısa süreceğine inanmıyorum, çünkü bazı şeyler emek ister.
Onun dışında kimse asık suratlı, negatif ve devamlı dert anlatan insanlarla arkadaş olup modunu düşürmek istemez. Normalde böyle misiniz bilmiyroum ama arkadaşlarınızla beraberken biraz daha neşeli olmaya çaba gösterebilirsiniz..
Valla ben bir ararim, onlar aramadiysa başka zaman iki ararim, sevdiğim bir arkadaşımsa üçü de ararım:) ne var ki, insanlar hemen açmak ya da dönmek zorunda mı?
Ben de bazen dönmeyi unutuyorim, bu çok sevdiğim gerçeğini değiştirmiyor.
KK'da da öyle. Hep konuşup çok sevdiğim bir arkadaşım var,
- 17 Ağustos 2011
- 24.862
- 156.721
- 798
Atttigim on paragraf yazinin neresine bu cevabı verdiniz gerçekten anlamadım ama annenizin bakış açisi çok yanlis. Kendisinin komşusu,akrabası dışında yakın arkadaşı var mı? Böyle ahretlik dostu falan? Eğer yoksa çok da dinleme bence onun tavsiyesini.
"Kendisini bir halt sanıyor" derken yani hayatina aldigin arkadaşın aslında bir halt etmiyor da sen değer verince kendisini halt mi sanıyor? Eğer böyleyse bir halt etmeyen insanı neden hayatına almak isteyesin ki?
'hep değer verdiğim için benden kaciyorlar' bakış açısına ben inanmıyorum şahsen.. 'hep değer verdiğim için beni kullanıyorlar' desen neyse ama bu dediğin hayatın doğal akışına uymuyor. Sen her derdine koşuyorsun diye aramayı sormayı bırakmaları yani... Bence bakış açını değiştir, arkadaşlarına değer vermeye devam et. Beraberken keyifli zaman geçirsinler ki vazgeçilmez ol.
Şahsen bana yardım eden bir arkadaşım arkamdan 'bu da kendini bir halt sandi' dese çok üzülürdüm, hiç yardım etmesin daha iyi
