Merhaba arkadaşlar.
Benim 7-8 yıllık bir kız arkadaşım var ilk yıllar çok yakındık sonra okul bitti haftada bir sonra ayda bir falan konuştuk hep arada buluştuk da. Bu arada farklı şehirlerdeyiz artık.
Ama bu arkadaşımın küçüklüğünden beri birçok ailevi problemi var ve bundan dolayı psikolojisi bozulmuş sanırım. Sürekli kendini üstün görme çabasında. Ben dahil en yakınlarını küçük düşürmeye ,üstünlük taslamaya ,eleştirmeye , ikimizi karşılaştırıp kendini ön plana çıkarma çabaları, ukalalıklar herşeyi bilmiş tavırlar falan siz düşünün nasıl bir insan olduğunu. Sürekli fakir edebiyatı yapar ama gider vakkodan mont alır bin liraya gözlük alır.
Asgari ücretin az üzerinde bir maaşı var. Marka şeyler alarak psikolojisini mı rahatlatıyor anlamadım. İstediğini alsın umurumda değilde bu yoklukta bunları alıp sonra fakir edebiyatı yapmasına sinir oluyorum ben.
Bunlar dışında gerçekten çok değer verdiğim vakit geçirmekten hoşlandığım biri birisi maddi manevi sıkıntım olsa koşup gelecek birisi fakat artık kırıcı tavırları sinirimi bozuyor. Ben karşılık veremiyorum o an kırmayayım diye konduramıyorum bir türlü ona o tavırları. Hep sorunları var vs diye alttan aldım bunca yıl ama bana psikolojik yük oldu artık.
Herkesin sorunları var suçsuz insanlara kötü davranmaya gerek yok bence. Ben sabreder sabreder sonunda silerim insanları hayatımdan ama bu çok eski arkadaşım olduğu için yapamadım henüz daha az görüşerek çözmeye çalıştım ama olmuyor.
Siz olsanız ne yapardınız bu tarz insanlara nasıl davranmalı. Hayatımdan çıkarsam yaptığı herşeyi yüzüne vursam sonra pişman olur muyum ki?
Böyleleri değeri hak eder mi?