Birkaç gün önce yaşadığım bir olayı anlatacağım. Sınıfta samimi olduğum iki kız var biriyle daha yakın sayılırım. Yakın olduğum ailesiyle yaşıyor, diğeri yurtta kalıyor. Onun yurttan samimi olduğu bir arkadaşı daha var, o kızla da aynı sınıftayız. Selamlaşıyoruz, ufak tefek sohbet ediyoruz falan. Geçen gün samimi olduğum arkadaşımla onun yurttan arkadaşı iftara gideceklermiş ve daha yakın olduğum arkadaşımı aramışlar. O da ‘bize gelin isterseniz Desmond’u da çağırırız demiş’. Yurt arkadaşı diye bahsedeceğim, ‘ben Desmond’u sevmiyorum, samimi değilim, o gelmesin’ demiş. Ve yakın arkadaşım arayarak ‘başkasından duyma, vicdan yaptım, böyle şeyler oldu’ diye bana anlattı. Ben de misafir gittiği eve başka bir misafir kabul etmemesinin nasıl bir mantık ürünü olduğunu ve özgüven patlaması olduğunu sorguladım. Hayırlı iftarlar diyerek konuyu kapattım. Pek dert edilecek bir şeyi yok ama takınca takıyor insan. Sizce nasıl bir tutum sergilemeliyim?