- 23 Aralık 2018
- 4.833
- 12.046
- 138
- Konu Sahibi Nebaktincanim
-
- #61
Bence eger basliktaki gibi "cok cok iyi" olnak istiyorsan bakis acini degistirmelisin.
aksi halde mutluluk mumkun degil.
Cok arabesk bir bakis acin var. Yillardir TVde,sosyal hayatta gorup kaniksadigin gibi hemen "beni kullandi,gidecegini biliyordu" moduna girmissin.
Bu coook yanlis bir bakis acisi (bana gore. Ve genelde cok cok mutlu-pozitif bir insanimdir)
Her ask ölümsüz olacak diye bir kaide yok ki. Onca güzel gün yasandiysa onu birlikte yasadiniz. Mutlu olman lazim.
Bazen (genelde tatillerde) birileriyle tanisiyorum. Hersey harika geciyor. Sabah aksam beraberiz, ates yakiyoruz, sarkilar söylüyoruz, birbirimize içimizi aciyoruz,saatlerce susmadan konusuyoruz, birbirimiz hakkinda belki de kimsenin bilmedigi-baska insanlara anlatmaktan çekindigimiz anilari anlatiyoruz, kahkahalar atiyoruz,denize giriyoruz, belki aramizda bir yakinlasma oluyor...
ama dönüşte şunu diyorum ve iletisimimizi kesiyoruz "hersey harikaydi. Bu gunleri asla unutmayacagim, lutfen cooook mutlu ol"
"Bu yasanan masal mi gercek mi?" modunda oluyorum bir sure. Yasandigi icin gercekten mutlu oluyorum ve uzayip büyüsü bozulmadigi icin herseyi en güzel haliyle hatirliyorum. Ve sonra haritada o sehri-ulkeyi gorunce yuzumde kocaman bir gulucuk beliriyor.
ama senin bakis acinla yasayan bir insan olsaydim dondukten sonra inatla sürdürür, cabalar,olmayinca da "madem olmayacakti neden bunca guzel gun gecirdik" diye bir kosede aglayip haritada o sehri-ulkeyi gorunce bir ömür mutsuzlukla hatirlardim.
Canım öncelikle çok değerli olduğunu kendine hissettir. Bir dahakine daha dikkatli ol. Karşındakini iyice tanı ondan sonra kalbini ac. Karşındakine duygularından emin olup olmadığını sorumluluk alması gerektiğini söyle ve üzülme lütfen emin ol geçiyor.Hava almaya çıktım iyi hissedeyim diye Tutamadım kendimi oturdum Çarşı’nın ortasında ağlamaya başladım. Kimsem yok kime gideyim anlatayım çok yoruldum.
Aşırı heyecanlıyım diye bir konu açmıştım uzun zaman sonra mutluydum .
Uzun zamandır platonik olduğum bey eklemişti sonra biz yavaş yavaş konuşmaya başladık görüştük defalarca gözükün içine bakan avcumun içini öpen göklerde hissettirdiği zamanlar geçirdik çok uzun süre de değil.
Bugün bitti yurt dışı eğitimine gidecek olduğundan 8 9 ay olmayacağından sonunu olmayan bir seye devam edemeyeceği gibi Birseyler söyledi o böyle deyince ne var ki 9 ayda diyemedim. Beklerim diyemedim çünkü kapattı her şeyi Sadece tamam dedim.
Onjnlayken tamam dedim oldu artık mutlu olacağım bu kadar karakteri oturmuş makam mevki sahibi biri biri ne aldatır ne yalan söyler ne istediğini biliyordur dedim.
Yurt dışı eğitimi olduğunu bile bile ülkedeki son zamanlarını Benimle değerlendirmiş ben salak anlamadım.
Hesap sorsam neden desem boşuna nefes tüketeceğim. Sosyal medyadan silerken baktım bana ayrılık konuşması yaptığı gün kaç kadın ı eklemiş beğenmiş.
Alnımda enayi yazıyor sanırım benim. Ayrılırken şefkatli şefkatli konuşması zaten gösterdi her şeyi.
İçim acıdı ya salaklıgıma aptal asık gibi adamın gözüne bakmama, vedalaşırken istemsizce gözlerimin dolmasına acizliğime.
Şuan kapkaranlık evde tek başıma oturuyorum geçmiyor kıramıyorum döngüyü yalnızlıgım sadece boyut değiştiriyor şehir değiştiriyor hep aynı.
çok param olsa tek bir şey yapardım onlarca terapiye gider anlatır anlatır her yaramı onarmak isterdim hafiflemek kuş gibi olmak... çok şey istemiyorum bana dua edin olur mu
Musmutlu uyuyup musmutlu uyandığım günler gelsin :) çok kalabalık neşe dolu bi hayatım olsun kimseye üzülmeye kimseyi düşünmeye fırsatım olmasın. Çocukluğumdan beri diliyorum olmuyor :) yalnız öleceğim sanırım
Kaderinizdeki kişi değilmiş. Umarım çok daha güzel biri gelir hayatınıza. İyi ki dersiniz. Aslında burdan bakınca iyi ki gitmiş biz diyebiliyoruz sizin için. Ancak siz yaşayan kişi olduğunuzdan şuan bunları hissetmeniz çok normal. Bir kitapta okumuştum “başımıza gelen olayları değiştiremeyiz, ancak o duruma karşı verdiğimiz tepkilerimizi değiştirebiliriz”. Çok doğru değil mi? Size karşı konuşmasını da, ayrılmasını da, hislerini de değiştiremezsiniz elbette. Ancak kendinizi değersiz görmekten vazgeçebilirsiniz. Değerli olmanız için birinin size bunu hissettirmesine gerek yok. Çünkü zaten bu dünyada sizden tek var, değerli ve özelsiniz. Bu şekilde yaşadığınızda da kendinize değer verecek kişileri çekersiniz. Şimdi herşey çok yeni belki zor geliyor. Ama zaman geçince anlayacaksınız beni.Evet hiç şans vermeseydim acaba derdim. Ana şns verince güzelliği görünce de bu sefer bitmesin güzel olsun yanında olsun istiyor insan işte. Birde böyle çocukça bir ayrılık konuşması benim hislerimin yanında basit kaldı değersiz hissettirdi
Yok canım be ıyıkıde bırakmıs benı sımdı cok ıyı kalplı bır adamla evlıyım bebegım oldu. Bazen şer gördüklerimiz bizim için hayır oluyo işteBarısmadın ama d mi
Ahh çok sevindimYok canım be ıyıkıde bırakmıs benı sımdı cok ıyı kalplı bır adamla evlıyım bebegım oldu. Bazen şer gördüklerimiz bizim için hayır oluyo işte
Oncelikle cok mutlu olmani dilerim. Kendine kiznaktan vazgec. Senin bir sucun yok. Ortada bir suclu varsa o da o. Gitmek isteyeni urganla baglasan yine de tutamazsin. O an icinde sakladigin ne varsa soyleseydin yine bir sey degismeyecekti, adamin yuzu kizarmayacakti. Onun karakteri boyle imis ya da karaktersizligi. Kendini aptal gibi hissetme. Sen sussan da melekler senin yerine konusur merak etme. Uzme artik kendini.
Sunu biliyorum ki evren boslugu sevmiyor. Belki de baska birinin gelmesi icin bunun gitmesi gerekiyordu, oyke dusun.
Ben de yalnizim. Ancak yalnizligi da seven biriyim. Suan yanimda olsan sana sarilmak isterdim. Cok cok mutlu olmani dilerim.
Kaderinizdeki kişi değilmiş. Umarım çok daha güzel biri gelir hayatınıza. İyi ki dersiniz. Aslında burdan bakınca iyi ki gitmiş biz diyebiliyoruz sizin için. Ancak siz yaşayan kişi olduğunuzdan şuan bunları hissetmeniz çok normal. Bir kitapta okumuştum “başımıza gelen olayları değiştiremeyiz, ancak o duruma karşı verdiğimiz tepkilerimizi değiştirebiliriz”. Çok doğru değil mi? Size karşı konuşmasını da, ayrılmasını da, hislerini de değiştiremezsiniz elbette. Ancak kendinizi değersiz görmekten vazgeçebilirsiniz. Değerli olmanız için birinin size bunu hissettirmesine gerek yok. Çünkü zaten bu dünyada sizden tek var, değerli ve özelsiniz. Bu şekilde yaşadığınızda da kendinize değer verecek kişileri çekersiniz. Şimdi herşey çok yeni belki zor geliyor. Ama zaman geçince anlayacaksınız beni.
Canım öncelikle çok değerli olduğunu kendine hissettir. Bir dahakine daha dikkatli ol. Karşındakini iyice tanı ondan sonra kalbini ac. Karşındakine duygularından emin olup olmadığını sorumluluk alması gerektiğini söyle ve üzülme lütfen emin ol geçiyor.
Hayatta iki çarpı ikinin dört ettiği kadar gerçek olan bazı şeyler var. O da şu ki; seven adam arada okyanuslar olsa bile sevdiği kadını bırakmayı göze alamaz. Ne olmuş yani başka bir ülkeye gidiyorsa? İstanbulda bile bir semtten bir diğer semte geçmek bazen 3-4 saati bulabiliyorken, farklı bir ülkeden Türkiye’ye gelmek daha kısa sürede mümkün olabiliyor. Ayrıca zaman babannelerimizin ninelerimizin zamanı değil ki. Telefonu var sosyal medyası var o’su var bu’su var. İletişim gayet de diri tutulabilirdi şayet istenseydi. Kaldı ki ninelerimiz bile zamanında sevdiceklerini savaşa göndermiş yine beklemiş aylarca tek bir haber almadan. Bizzat ninemin böyle bir hikayesi var yani :)
Demem o ki, yazdıklarım sizi üzecek ama, belki kimbilir kendinize gelmenizi de sağlar. Bu adam sizi kolayca gözden çıkarabilecek kadar değer vermiş size işte. Değer mi bu şahıs için günlerinizi üzülerek heba etmeye? Yolunuza bakın. Dünyadaki tek erkek o değil.
Bence eger basliktaki gibi "cok cok iyi" olnak istiyorsan bakis acini degistirmelisin.
aksi halde mutluluk mumkun degil.
Cok arabesk bir bakis acin var. Yillardir TVde,sosyal hayatta gorup kaniksadigin gibi hemen "beni kullandi,gidecegini biliyordu" moduna girmissin.
Bu coook yanlis bir bakis acisi (bana gore. Ve genelde cok cok mutlu-pozitif bir insanimdir)
Her ask ölümsüz olacak diye bir kaide yok ki. Onca güzel gün yasandiysa onu birlikte yasadiniz. Mutlu olman lazim.
Bazen (genelde tatillerde) birileriyle tanisiyorum. Hersey harika geciyor. Sabah aksam beraberiz, ates yakiyoruz, sarkilar söylüyoruz, birbirimize içimizi aciyoruz,saatlerce susmadan konusuyoruz, birbirimiz hakkinda belki de kimsenin bilmedigi-baska insanlara anlatmaktan çekindigimiz anilari anlatiyoruz, kahkahalar atiyoruz,denize giriyoruz, belki aramizda bir yakinlasma oluyor...
ama dönüşte şunu diyorum ve iletisimimizi kesiyoruz "hersey harikaydi. Bu gunleri asla unutmayacagim, lutfen cooook mutlu ol"
"Bu yasanan masal mi gercek mi?" modunda oluyorum bir sure. Yasandigi icin gercekten mutlu oluyorum ve uzayip büyüsü bozulmadigi icin herseyi en güzel haliyle hatirliyorum. Ve sonra haritada o sehri-ulkeyi gorunce yuzumde kocaman bir gulucuk beliriyor.
ama senin bakis acinla yasayan bir insan olsaydim dondukten sonra inatla sürdürür, cabalar,olmayinca da "madem olmayacakti neden bunca guzel gun gecirdik" diye bir kosede aglayip haritada o sehri-ulkeyi gorunce bir ömür mutsuzlukla hatirlardim.
Bu noktaya gelmek çok da kolay değil. Belki de insan tadımlık değil, doyumluk istiyor bazı şeyleri.
Kocamla nısanlanınca gerı donmek ıstemıstı ahahaha gıden gıttı ustune bır bardak soguk su ıc tatlımmAhh çok sevindim
Cidden ağzıma gelmedi değil ama çirkinleşmek istemedimSen daha iyilerine layiksin dedigin de
Numarasını ver veya tanıştır oyle git deseydin keske. Gider ayak bir inme ineydi rahatlardın valla
Kocamla nısanlanınca gerı donmek ıstemıstı ahahaha gıden gıttı ustune bır bardak soguk su ıc tatlımm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?