• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Artık dayanamıyorum

Nohopee

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
11 Nisan 2018
77
26
3
28
Merhaba herkese öncelikle şunu belirtmek istiyorum en son çare olarak buraya bu konuyu açmak istiyorum . 20 yaşındayım ve bu yaşıma kadar istediğim hiçbir şey olmasi ve hiçbir zaman çok fazla şey istemedim ama 2 3 tane şeyi çok fazla istedim ama hiçbir zaman olmadi belki hakkımda hagirlisi buymuş diyordum ama son 1 haftadır hep sorgulamaya basladim. Hicbir şeyden zevk almıyorum hep evde oturup müzik dinlemek istiyorum tüm sosyal medya hesaplarımi kapattım çok yalnız hissediyorum kendimi , bugun ölsem kimsenin umrunda olmayacak gibi hissediyorum. Annem babam ablam kardeşlerim olsa bile hicbirine birşey anlatamıyorum her şeyi içime atıyorum. Artık hiçbir şeye sabrım tahammulum yok bir an önce üniversiteyi bitirip başımı cekip gitmek istiyorum , bir daha ailemin yanına gelmek istemiyorum çünkü ailem dediğim kişilerin bile her şeyi cikarlarina göre davrandığını anladım . Ahiret inancım olmasa şuan hiç düşünmeden ailemin nasil insanlar olduğunu yüzlerine söyleyip hayatıma son verirdim :( belki şuan bu yazdıklarımı saçma bulacak insanlar olacak , o senin ailen en kotu nasıl olabilirler ki diyeceksiniz ama anne baba dogurmakla olmuyor ...
 
Ailenle neler yasadin bilmiyorum ama eminim ki sana bisey olsa en küçük bi hastaliginda senden daha cok korkacaklardir. Ayrica ilerleyen yaslarda yanlizlik insana daha iyi geliyor. Yapmacik sahte insanlarla görüşmektense yanliz olmak kitaplara sığınmak en guzelidir. Birde hayvanlarla olmak tabiki :)
 
Bu yaşlarda böyle hisler çok olur. Çok ciddiye alma, ailenin herşeyi fiyasko mu hiç ele alınacak birşeyi yok mu?
İnan dışarda çıkarcılar daha çok, en azından ailenden zarar gelmez. Herkes masum saf duygularla arkadaşlıklar-ilişkiler kurmuyor.
 
Ailenle neler yasadin bilmiyorum ama eminim ki sana bisey olsa en küçük bi hastaliginda senden daha cok korkacaklardir. Ayrica ilerleyen yaslarda yanlizlik insana daha iyi geliyor. Yapmacik sahte insanlarla görüşmektense yanliz olmak kitaplara sığınmak en guzelidir. Birde hayvanlarla olmak tabiki :)

Bu yaşlarda böyle hisler çok olur. Çok ciddiye alma, ailenin herşeyi fiyasko mu hiç ele alınacak birşeyi yok mu?
İnan dışarda çıkarcılar daha çok, en azından ailenden zarar gelmez. Herkes masum saf duygularla arkadaşlıklar-ilişkiler kurmuyor.
En acısı da ailemden annemden ablamdan falan bu davranışları görmem , arkadaşlarimdan görsem aman deyip gecebilirim ama aileden görünce çok çok farklı yaşayan bilir ancak
 
En acısı da ailemden annemden ablamdan falan bu davranışları görmem , arkadaşlarimdan görsem aman deyip gecebilirim ama aileden görünce çok çok farklı yaşayan bilir ancak
Yaşadım. Hemde en alasını :)
Hepsini öyle seviyorum ki, o zaman yaptıklarını birilerine anlatıp sicillerini bozmak istemiyorum çünkü birazda benden dolayı ateşleniyordu olaylar.
Şu an tırnağım acısa hepsi benden önce ağlar, bunları görebilmek için biraz olgunlaşmak gerekiyor.
Ama sende zaman ver kendine ve onlara. Biraz tarafsız yaklaş.
Olur mu?
 
Bu yaşlarda bu düşünceler çok olur. Zamanla aşılır. Hedefleriniz yeni uğraşlarınız olsun. Spor, müzik , resim, yemek, dil, tiyatro vs vs... Bir hobi edinin kendinizi hayattan soyutlamayın. Odaya kapanıp oturunca insanın aklına olmadık düşünceler doluyor. Durduk yere oturup anneme darilirdim. Ortada sebep yokken hem de.. şimdi kendime gülüyorum.
 
Üni ailenle aynı şehirde mi
Öyleyse yatay geçişle şehir dışı denesen
Hem biraz uzaklaşmak ii gelir
Hem de farklı ortam ve arkadaşlar kafan dağılır
 
Yaşadım. Hemde en alasını :)
Hepsini öyle seviyorum ki, o zaman yaptıklarını birilerine anlatıp sicillerini bozmak istemiyorum çünkü birazda benden dolayı ateşleniyordu olaylar.
Şu an tırnağım acısa hepsi benden önce ağlar, bunları görebilmek için biraz olgunlaşmak gerekiyor.
Ama sende zaman ver kendine ve onlara. Biraz tarafsız yaklaş.
Olur mu?
Teşekkür ederim umarım bende sizin gibi dusunurum ileride :)
 
Sizin yaşlarınızdayken ben de sizin gibiydim. Ölmek istiyordum. Defalarca intihara karar verdim, planladım, tarih belirledim. Bir şekilde vazgeçtim. Şu an da dünyanın en mutlu insanı değilim, hala depresifim ama en azından ölmek istemiyorum. İyi ki ölmemişim diyorum açıkçası, bence siz de ölmeyin. Çok detay vermediğiniz için durumunuzu bilmiyorum ama benimki çok ağırdı. Odamdan çıkmadan yaşıyordum neredeyse, evdekileri bile görmüyordum. Okula gitmiyordum, sabaha kadar bilgisayar oyunu oynuyordum. Sonra bir gün bir karar verdim, başka bir şehirde okula başlayıp kendime yeni bir hayat kurdum. Beni hayata döndüren o oldu sanırım. Siz de imkanlarınız dahilinde hayatınızda değişiklikler yapabilirsiniz. Şu an için önerim kendinizi oyalayabildiğiniz kadar oyalamanız. Canınız ne istiyorsa onu yapın, kendinizi hiçbir şeye zorlamayın. Ailenizi de gerçekten istemiyorsanız vakti gelince hayatınızdan çıkarırsınız. İnanın hayat sandığınız kadar zor değil her şey bir şekilde halloluyor insan yeter ki istesin.
 
Back
X