- 21 Ekim 2013
- 116
- 58
- 48
Merhaba.
Gerçekten yaşadığım bir takım şeylerden dolayı sanki hislerimi kaybetmiş gibiyim.
Hiçbir erkekten etkilenmiyorum (çok yakışıklı olsa bile). Bir erkekle vakit geçirmek istemiyorum.
Artık çok boş geliyor bana biriyle çıkmak veya gönül ilişkisi kurmak.
Kızlarla daha iyi vakit geçiriyorum, daha çok gülüp eğleniyorum.
Kızlardan hoşlanıyorum galiba çünkü beni daha iyi anlıyorlar sanki onlar beni hiç üzmeyecekmiş gibi geliyor.
Kendimi onlarla daha rahat hissediyorum.
Yaşım 24 belki de tam evlenme yaşım ama erkeklere karşı o kadar güvensiz hissediyorum ki.
Çalışıyorum güzel bir işim var, sanki bu da sadece bana yetermiş gibi.
Sevgisiz de yapabilirmişim gibi. Kuruntu yaptığımı düşünmüyorum. Benim gibi düşünenler var mı?
Merak ettim bu konu hakkında ne diyorsunuz?
Gerçekten yaşadığım bir takım şeylerden dolayı sanki hislerimi kaybetmiş gibiyim.
Hiçbir erkekten etkilenmiyorum (çok yakışıklı olsa bile). Bir erkekle vakit geçirmek istemiyorum.
Artık çok boş geliyor bana biriyle çıkmak veya gönül ilişkisi kurmak.
Kızlarla daha iyi vakit geçiriyorum, daha çok gülüp eğleniyorum.
Kızlardan hoşlanıyorum galiba çünkü beni daha iyi anlıyorlar sanki onlar beni hiç üzmeyecekmiş gibi geliyor.
Kendimi onlarla daha rahat hissediyorum.
Yaşım 24 belki de tam evlenme yaşım ama erkeklere karşı o kadar güvensiz hissediyorum ki.
Çalışıyorum güzel bir işim var, sanki bu da sadece bana yetermiş gibi.
Sevgisiz de yapabilirmişim gibi. Kuruntu yaptığımı düşünmüyorum. Benim gibi düşünenler var mı?
Merak ettim bu konu hakkında ne diyorsunuz?
