Ben mutlu olmayacağım ama burda eşim hem kendi ailesinden kaynakli hem de benim akrabalarimdan kaynakli mutlu olacak gibi geliyor. Artik kendimi düşünemiyorum ki. Yani böyle ezik bisey olsam akrabalarin böyle seyler yapabilir de ben öyle biri degilim birini mahkemeye verdim. Hicbisey yapmiyorum cok sey oluyor, cok sey yapiyorum yine cok sey oluyor. Ne yaptimsa olduramadım. Kendi kizlari icin buradan birilerini buldurmaya calisirken benim buraya gelmis olmam babanemi öldürdü, dedemi öldürdü, teyzemi öldürdü bir kısım zaman yasadigim icin bana düşkünlerdi onlarda onlarin ölümünü bana bagladi tabiki öyle birsey yok ama bende insanım orada yokken benim uzerimden bir sürü sey yapiyorlar. Esim birini sinirini kkntrol edemeyerek baska bir ulkede oldugu halde dövmek zorunda kaldi ki esim hayatta kaba kuvvet uygulamaz. Hepsi manyak bunlarin derler ya öyle böyle değil. Artik esime o kadar cok üzülüyorum ki ona da soyluyorum kac kurtar kendini. O da herseyin gececegini söylüyor. Gercekten cok şey atlattik. Öyle basit seyler de değil. Evlendik yine rahat vermiyorlar. Engelledigimiz numaralarin haddi hesabi yok. Ama az paraya ihtiyaci olsa kapimizin önündeler. Babanem tüm herseyini bana biraktigi icin cunku ona ben baktim burdan bi zıt gittiler. Tum kardeşlerin borclarini kapadim ve tarlalari kullandirdim. Miras dediler hepsini verdim. Parayla isim olmaz. Daha fazlasiyla olayli şeyler. Simdi yiyecek seyleri kalmadi ben orda olsam herseyi ayarlayip islerini yürütüyordum ben gidince tüm elindekileri de batirdilar artik güçleri kurdugum aileyi yıkıp eski duzeni geri getirmeye calisiyorlar. Daha fazlasi da var yaptiklarinin ama dedigim gibi onlari sorun edecek kadar değerli görmüyorum. Annemi ikna edemiyorum. Sanki biseylerden korkuyor gibi. Çıkmazdayım. Esim ve annemin uzulmesini engellemek istiyorum benim yapmaya calistigim bu.
