Aşırı Bunaldım

flower_rose

Guru
Kayıtlı Üye
31 Ekim 2010
2.427
3.360
333
İzmir
Bu ara ruh halim çok kötü. Aşırı derecede bunaldım. Sürekli kötü haberler duymaktan yoruldum. Biliyorum hepimiz bu süreçleri yaşıyoruz. Ama şu dönem gündüz neşeli görünüp gece yattığımda ağlıyorum. içim daralıyor. Doğru dürüst kimseyle görüşmedim eve bir şey taşırım diye korkumdan. Artık herkesi ben aramaktan da yoruldum. Arkadaşlarımı aramasam kimse noldun diye sormuyor. Ben de aramıyorum artık. İsteyen arar diye. Çıkmazda hissediyorum kendimi. Hiç bitmeyen bir kabusta gibi. Melisa falan içiyorum bazen uyuyorum bazen uyuyamıyorum. Bu dönemde babam sürekli rüyama girer oldu. Gerçi rüyamda olsun görmek rahatlatıyor. Kaybedeli 10 yıl oldu. Çok özlüyorum. Hele şu dönem keşke yanımda olsaydı çok dedim. Sadece paylaşmak istedim sanırım.
 
Yalniz degilsiniz. Hepimiz benzer durumlardayiz.
Kesinlikle yalnız değilsiniz. Ben de herkese karşı güçlü görünmeye çalışıp gece ya da eşim ise gidince hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Çok kendi basimiza kalmak da sanırım her şeyi gün yüzüne çıkarıyor.
Teşekkür ederim. Umarım bu zorlu günler bir an evvel geride kalır. Hepimiz için güzel günler gelir.
 
Bende böyle hissediyorum. Hiç kimseyle konuşmak istemiyorum çünkü içimden gelmiyor. Kötü bir dönemden geçiyoruz 9 ayda eşimi 2 hafta anca gördüm. İnsanın yanında ailesi olsa da kalbindeki boşluk onunla olduğu sürece kendini devamlı yalnız hissediyor. Ne kadar özlediğimi kimseyle paylaşmak istemiyorum zaten kimse de anlamayacak. Artık yaşamıyoruz sadece nefes alıyoruz. Arada oyalayacak şeyler bulsak da gece olunca o duygular yine kendini belli ediyor :(
 
Bende böyle hissediyorum. Hiç kimseyle konuşmak istemiyorum çünkü içimden gelmiyor. Kötü bir dönemden geçiyoruz 9 ayda eşimi 2 hafta anca gördüm. İnsanın yanında ailesi olsa da kalbindeki boşluk onunla olduğu sürece kendini devamlı yalnız hissediyor. Ne kadar özlediğimi kimseyle paylaşmak istemiyorum zaten kimse de anlamayacak. Artık yaşamıyoruz sadece nefes alıyoruz. Arada oyalayacak şeyler bulsak da gece olunca o duygular yine kendini belli ediyor :KK43:
tez zamanda kavuşun inşallah🙏
 
Kafanızı dağıtmaya çalışın. Dizi izleyin film izleyin. Müzik açıp evde 1 saat de olsa dans edin spor yapın endorfin salgılayın. Ben de ara ara tırlattığımı hissediyorum. 2 gün önce bi ağlama krizine girdim rahatladım ama iyi geldi içimi dökmek. Yalnız değilsiniz, hepimiz hapis hayatı yaşıyoruz. Dışarda çalışmak zorunda kalanların da Allah yardımcısı olsun. Hele de sağlıkçıların hakkını ödeyemeyiz. Sizi arayıp sormayanı da siz de aramayın. Ben şehir dışına taşındım onca arkadaşım vardı 2-3 kişi arayıp soruyor ben de sadece onları arıyorum. Allah hepsinin işini gücünü rast getirsin, necisin ne oldun demeyene ben de demiyorum vallahi.
 
Kafanızı dağıtmaya çalışın. Dizi izleyin film izleyin. Müzik açıp evde 1 saat de olsa dans edin spor yapın endorfin salgılayın. Ben de ara ara tırlattığımı hissediyorum. 2 gün önce bi ağlama krizine girdim rahatladım ama iyi geldi içimi dökmek. Yalnız değilsiniz, hepimiz hapis hayatı yaşıyoruz. Dışarda çalışmak zorunda kalanların da Allah yardımcısı olsun. Hele de sağlıkçıların hakkını ödeyemeyiz. Sizi arayıp sormayanı da siz de aramayın. Ben şehir dışına taşındım onca arkadaşım vardı 2-3 kişi arayıp soruyor ben de sadece onları arıyorum. Allah hepsinin işini gücünü rast getirsin, necisin ne oldun demeyene ben de demiyorum vallahi.
çok sağolun izliyorum dizi film. bir kaç uzaktan eğitimim var öğrencilerle bir projeye başladım ama işte ne bileyim bazen dibi görüyorum. dışarda olanların sağlıkçıların kargoculatın hepsinin Rabbim yardımcısı olsun. Ama dikkat etmeyen o kadar çok ki. çok üzülüyorum. bir kısım hala grip sanıyor maalesef😞
 
Bu ara ruh halim çok kötü. Aşırı derecede bunaldım. Sürekli kötü haberler duymaktan yoruldum. Biliyorum hepimiz bu süreçleri yaşıyoruz. Ama şu dönem gündüz neşeli görünüp gece yattığımda ağlıyorum. içim daralıyor. Doğru dürüst kimseyle görüşmedim eve bir şey taşırım diye korkumdan. Artık herkesi ben aramaktan da yoruldum. Arkadaşlarımı aramasam kimse noldun diye sormuyor. Ben de aramıyorum artık. İsteyen arar diye. Çıkmazda hissediyorum kendimi. Hiç bitmeyen bir kabusta gibi. Melisa falan içiyorum bazen uyuyorum bazen uyuyamıyorum. Bu dönemde babam sürekli rüyama girer oldu. Gerçi rüyamda olsun görmek rahatlatıyor. Kaybedeli 10 yıl oldu. Çok özlüyorum. Hele şu dönem keşke yanımda olsaydı çok dedim. Sadece paylaşmak istedim sanırım.
Ben de böyleyim son zamanlarda inanın. Hatta iyi hissetmeyeli ne kadar zaman oldu hatırlayamıyorum. O derece.
Ama düşün düşün kendimi daha çok bunalttığımın farkındayım artık gelecek için endişelenmeyi bırakmaya çalışıyorum, ne zaman kaygılansam kendime sabret olması gerekenler zaten zamanı gelince olacak. Doğru zamanı bekliyorsun diyorum. Bu düşünce beni yatıştırıyor.
Arkadaşlarla da aynı şekilde herkes kendi derdinde bir süre sonra kimse kimseyi merak etmiyor. Ya da sadece kendi derdi için arıyor. Size tek önerim sadece kendi derdi için arayan insanlarla en azından şu süreçte görüşmeyin çünkü insanı daha da aşağı çekiyorlar.
Onun dışında yürüyüş çok iyi geliyor, ben de bugün silkindim bi kalktım giyindim yürüdüm. Çok iyi geldi, düşüncelerimi de topladım hem yürüyünce insan yoruluyor geceleri daha rahat uyuyor.
Bu arada ağlamak da iyi geliyor içimize atmaktansa.
Ayrıca biraz klişe olacak ama eğlenceli şeyler izleyin, komedi dizileri ya da daha eğlenceli belgeseller ben netflixte aşçıların hayatlarını anlatan bir belgesel izledim. O kadar çok mücadeleden geçmişler ki her biri bana ilham oldu. Belki size de iyi gelir.
Kaybınız için de üzgünüm, başınız sağolsun.
 
Gerçekten şu son 3-4 gündür öyle bir moddayım ki anlatamam.Kesinlikle yalnız değilsiniz.Canım yemek yapmak bile istemiyor.Sırf aç kalıp ölmeyeyim diye yemek yiyorum şuanda.3 günde 2 kilo vermişim.Tek yaşıyorum şuanda ve tüm gün koltuktan kalkmıyorum.Bugün spora başlayacaktım güya ama kendimi koltuktan kaldıramadım.
 
Kafanızı dağıtmaya çalışın. Dizi izleyin film izleyin. Müzik açıp evde 1 saat de olsa dans edin spor yapın endorfin salgılayın. Ben de ara ara tırlattığımı hissediyorum. 2 gün önce bi ağlama krizine girdim rahatladım ama iyi geldi içimi dökmek. Yalnız değilsiniz, hepimiz hapis hayatı yaşıyoruz. Dışarda çalışmak zorunda kalanların da Allah yardımcısı olsun. Hele de sağlıkçıların hakkını ödeyemeyiz. Sizi arayıp sormayanı da siz de aramayın. Ben şehir dışına taşındım onca arkadaşım vardı 2-3 kişi arayıp soruyor ben de sadece onları arıyorum. Allah hepsinin işini gücünü rast getirsin, necisin ne oldun demeyene ben de demiyorum vallahi.
Benim son günlerde hiçbir şey yapasım gelmiyor. Film izlerken kafamda düşünceler dolanıyor. Zaten içinden gelmeyince keyifte almıyorsun ki :( Bu zor günlerde nasılsın demeyen insanın sesini iyi günde bile duymak istemem
 
Ben de böyleyim son zamanlarda inanın. Hatta iyi hissetmeyeli ne kadar zaman oldu hatırlayamıyorum. O derece.
Ama düşün düşün kendimi daha çok bunalttığımın farkındayım artık gelecek için endişelenmeyi bırakmaya çalışıyorum, ne zaman kaygılansam kendime sabret olması gerekenler zaten zamanı gelince olacak. Doğru zamanı bekliyorsun diyorum. Bu düşünce beni yatıştırıyor.
Arkadaşlarla da aynı şekilde herkes kendi derdinde bir süre sonra kimse kimseyi merak etmiyor. Ya da sadece kendi derdi için arıyor. Size tek önerim sadece kendi derdi için arayan insanlarla en azından şu süreçte görüşmeyin çünkü insanı daha da aşağı çekiyorlar.
Onun dışında yürüyüş çok iyi geliyor, ben de bugün silkindim bi kalktım giyindim yürüdüm. Çok iyi geldi, düşüncelerimi de topladım hem yürüyünce insan yoruluyor geceleri daha rahat uyuyor.
Bu arada ağlamak da iyi geliyor içimize atmaktansa.
Ayrıca biraz klişe olacak ama eğlenceli şeyler izleyin, komedi dizileri ya da daha eğlenceli belgeseller ben netflixte aşçıların hayatlarını anlatan bir belgesel izledim. O kadar çok mücadeleden geçmişler ki her biri bana ilham oldu. Belki size de iyi gelir.
Kaybınız için de üzgünüm, başınız sağolsun.
Çok teşekkür ederim🙏. Bunca şey yazmışsınız okuyup anlayıp yardımcı olmaya çalışmanız beni çok mutlu etti. Çok sağolun. Söylediğiniz belgeseli izleyeceğim. Yürüyüş bana da çok iyi geliyor. Kimsenin olmadığı tenha yerlerde yürüyorum arasıra. çok sağolun🙏çok iyi geldi yorumunuz💕🌺😍
 
Teşekkür ederim. Umarım bu zorlu günler bir an evvel geride kalır. Hepimiz için güzel günler gelir.
Kitap okuyor musunuz. Ben cok rahatliyorum böyle yoksa bu karantina süreçleri gecmez. Tek dezavantaji cok etkileniyorum okudugum kitaplardan. Gün icinde kitaptaki kahramanlar aklima geliyor olaylar falan.hepimiz ayniyiz haber izlemiyorum cocuklarim etkilenmesin diye ama işime de geliyor açıkçası
 
Yalnızlıktan tırlatmak üzereyim ben de. İki çocuk, biri ilkokul çağında, onun ödevleri, küçüğün oyunları, öğretmenim, kendi derslerim, ev işleri, yemek, temizlik... Eşim yurt dışında, can güvenliği açısından sıkıntılı bir yerde, uzuuun bir süre de gelmeyecek. Allah bugunumuzu aratmasın, daha zorlara düşürmesin, hepimize yardım etsin.
iyi değilim ben de.
 
Back
X