Aşırı düşünmek

Roacuten sonrası arttı mı peki bu durumunuz?
Roaccutane'dan önce kesinlikle böyle bi insan olmadığımı söyleyebilirim. Hiç böyle şikayetlerim yoktu ama ilaç biter bitmez de başlamadı bu aşırı düşünmelerim. 2015'te bitti Roaccutane tedavim 2017'de aşırı düşünmek, kaygı, kaygı sebebiyle uyuyamamalar başladı halen devam...
 
Bu aşırı düşünme durumunu benim de annemin ölümü tetikledi. Ne yapsam durduramadım.Sanırım annemin ölümü değersizlik, özgüvensizlik hissimi tavan yaptırdı. Bana iyi gelen okumak oldu bu sorunlarla ilgili okuduğum kitaplar biraz aydınlanmama yardımcı oldu nedenlerini anlayınca insana bi aydınlanma geliyo ve sebebini anlayınca çözümede yaklaşıyo.Tamamen bitmedi ama oldukça azalttım en azında yaşamıma o kadar müdahele edemiyo düşüncelerim.
 
Bu aşırı düşünme durumunu benim de annemin ölümü tetikledi. Ne yapsam durduramadım.Sanırım annemin ölümü değersizlik, özgüvensizlik hissimi tavan yaptırdı. Bana iyi gelen okumak oldu bu sorunlarla ilgili okuduğum kitaplar biraz aydınlanmama yardımcı oldu nedenlerini anlayınca insana bi aydınlanma geliyo ve sebebini anlayınca çözümede yaklaşıyo.Tamamen bitmedi ama oldukça azalttım en azında yaşamıma o kadar müdahele edemiyo düşüncelerim.
Başınız sağ olsun, mekanı cennet olsun... Çözüme yaklaşmanıza sevindim üstesinden geleceksinizdir
 
Aşırı yemek yemenin fazla düşünmeye sebep oldugunu okumuştum bir yerde. Fazla enerjiyi vücut ne yapacağını bilemeyince beyne yuklermis yükü. Ama yok diyorsunuz.

Ben de sizin gibiyim. Empatik tipleriz aslında derdimiz bu. Adam Fawer'in Empati kitabını okumadiysaniz okuyun, dediğimi daha net anlarsınız. O derece değil tabii ama bizimki de hayat karartan cinsten. Çekene sor demişler. Beni de çok yoruyor.

Bir de B12 değerinize baktırın. İğne ile takviye ediyorum ben ve iyi geliyor. Bende yeme bozukluğu da var maalesef yaklaşık beş yıldır.

Bir sorum daha olacak. Roacuten tarzı bir ilaç kullandınız mı?
Gerçekten bu ilaçla bir ilgisi olabilir mi? 17 ve 22 yaşlarımda malesef kullanmak durumunda kalmıştım çok fazla yan etkisi olduğunu depresyona sebep olabildiğini biliyorum.
Bunun dışında dediğiniz gibi kesinlikle empati yapabilen insanlarda fazla düşünme problemi oluyor herkezi anlamaya çalışırken onun açısından olaylara bakmaya çalışırken anlaşılamamak insanı deli ediyor.
Obsesifim ben özellikle düşünce boyutunda yaşıyorum konuyu takipteyim yorumları merak ediyorum.
 
Gerçekten bu ilaçla bir ilgisi olabilir mi? 17 ve 22 yaşlarımda malesef kullanmak durumunda kalmıştım çok fazla yan etkisi olduğunu depresyona sebep olabildiğini biliyorum.
Bunun dışında dediğiniz gibi kesinlikle empati yapabilen insanlarda fazla düşünme problemi oluyor herkezi anlamaya çalışırken onun açısından olaylara bakmaya çalışırken anlaşılamamak insanı deli ediyor.
Obsesifim ben özellikle düşünce boyutunda yaşıyorum konuyu takipteyim yorumları merak ediyorum.
Ben de kullandım Roaccutane ve ilaçtan sonra başladı bu aşırı düşünme durumum. Önce anksiyete sonra aşırı düşünme, yer yer şiddetli depresyonlarım da oldu.. Kolay bir ilaç değil belki sebebimiz budur.
 
Ben de kullandım Roaccutane ve ilaçtan sonra başladı bu aşırı düşünme durumum. Önce anksiyete sonra aşırı düşünme, yer yer şiddetli depresyonlarım da oldu.. Kolay bir ilaç değil belki sebebimiz budur.
Çok şaşkınım araştırıcam herşey 17 yaşımdan sonra şiddetlendi çünkü.
 
bende eskiden senin gibiydim
Devamlı o ne der bu niye bunu dedi düşünürdüm.
Ama artık o kadar akışına bıraktım ki herseyi

Sana tavsiyem düşünmek mi geliyor hemen başka şeye yönel

Müzik dinle , dizi serisine başla , kitap oku , makyaj yap , alışverişe yönel

Ama düşünme değmez
 
bende eskiden senin gibiydim
Devamlı o ne der bu niye bunu dedi düşünürdüm.
Ama artık o kadar akışına bıraktım ki herseyi

Sana tavsiyem düşünmek mi geliyor hemen başka şeye yönel

Müzik dinle , dizi serisine başla , kitap oku , makyaj yap , alışverişe yönel

Ama düşünme değmez
Meşgale bulmak kesinlikle etkili farkındayım, uygulayacağım çok teşekkürler.
 
Siz Roaccutane kullanırken mi yaşıyordunuz bunu peki yoksa bıraktıktan sonra mı böyle etkiler görmeye başladınız
Sebebini sadece hapa bağlayamam tabi ama öncesinde bu derece değildi.

Takıntılarım kaygı durumum çok arttı ve sürekli düşünme hali mesela yolculuk yapıyoruz insanlar etrafa bakar ben çoğu zaman boş bakıyorum yine birşeyler düşünüyorum:)
 
Bilişsel terapi diye bir şey var, anda kalma ile ilgili sanırım, çok detaylı bilgi sahibi değilim ama şu dönem an da kalmak için kendimi zorluyorum ve bu iyi geliyor kızlar.

Mesela aklım bir yere mi gitti? Hemen etrafa bakıp 3 tane eşyayı inceliyorum. Onları fark ediyorum, detaylarına bakıyorum, isimlerini sötlüyorum içimden :) bir de psikologlar genelde günü planlamanın çok işe yaradığını söylüyorlar saat:09:00 kalkış, 10:00 kahvaltı 11:00 spor. Bu planı yazarken ve uygularken beyninizi an da kalmaya ikna etmiş oluyorsunuz :) bunun dışında kullanmadığınız elinizle yazı yazmak, sağ ise sol ile, sol ise sağ el ile. Buna çok odaklanacağınız için düşünceler uçacak gidecek.

bende de anksiyete olduğu için fazlaca bir düşünme hali de oluyor doğal olarak, inat ettim yeneceğim bu illeti, her yolu deniyorum, her şeyi okuyup araştırıyorum, pes etmeden yılmadan devam :)
 
Öncelikle merhabalar, vaktini ayırıp okuyan ve değerli görüşlerini paylaşan herkese şimdiden teşekkür ederim. Ben burada çok yeniyim umarım konuyu doğru yere açmışımdır. Benim derdim aşırı düşünmek. Her konuyu, olayı, ilişkileri o kadar detaylı o kadar fazla kafama takıyorum ki artık zihnimin yorgunluğuna dayanamamaya başladım. Fiziki yorgunluk yatıp dinlenince geçiyor ama ben bu zihin yorgunluğundan kurtulamıyorum. Zihnim hep konuşuyor, hep bir şeyleri hatırlatıyor veya bir şeyi almış oluyor merkeze. Buna bir de hassas olmamı ve kolay incinebilen bir yapım olmasını eklediğimde iş çığırından çıkıyor. Kalbim çok çabuk kırılıyor ve artık dayanamıyorum. İnsanların "Buna mı üzüldün, bunu mu taktın kafaya" demelerinden yoruldum. Psikolojik destek aldım ama çözüm olmadı. Neler yapabilirim bana yardımcı olabilir misiniz? Okuduğunuz için teşekkürler.
Tülay kökün hassas insan olmanın hediyelerini dinleyen çok iyi gelecektir. Anksiyete ya da şemalarınız vardır bende bu durumdan müzdaribim
 
Bilişsel terapi diye bir şey var, anda kalma ile ilgili sanırım, çok detaylı bilgi sahibi değilim ama şu dönem an da kalmak için kendimi zorluyorum ve bu iyi geliyor kızlar.

Mesela aklım bir yere mi gitti? Hemen etrafa bakıp 3 tane eşyayı inceliyorum. Onları fark ediyorum, detaylarına bakıyorum, isimlerini sötlüyorum içimden :) bir de psikologlar genelde günü planlamanın çok işe yaradığını söylüyorlar saat:09:00 kalkış, 10:00 kahvaltı 11:00 spor. Bu planı yazarken ve uygularken beyninizi an da kalmaya ikna etmiş oluyorsunuz :) bunun dışında kullanmadığınız elinizle yazı yazmak, sağ ise sol ile, sol ise sağ el ile. Buna çok odaklanacağınız için düşünceler uçacak gidecek.

bende de anksiyete olduğu için fazlaca bir düşünme hali de oluyor doğal olarak, inat ettim yeneceğim bu illeti, her yolu deniyorum, her şeyi okuyup araştırıyorum, pes etmeden yılmadan devam :)
Güzel taktikmiş bunu uygulayacağım
 
Öncelikle merhabalar, vaktini ayırıp okuyan ve değerli görüşlerini paylaşan herkese şimdiden teşekkür ederim. Ben burada çok yeniyim umarım konuyu doğru yere açmışımdır. Benim derdim aşırı düşünmek. Her konuyu, olayı, ilişkileri o kadar detaylı o kadar fazla kafama takıyorum ki artık zihnimin yorgunluğuna dayanamamaya başladım. Fiziki yorgunluk yatıp dinlenince geçiyor ama ben bu zihin yorgunluğundan kurtulamıyorum. Zihnim hep konuşuyor, hep bir şeyleri hatırlatıyor veya bir şeyi almış oluyor merkeze. Buna bir de hassas olmamı ve kolay incinebilen bir yapım olmasını eklediğimde iş çığırından çıkıyor. Kalbim çok çabuk kırılıyor ve artık dayanamıyorum. İnsanların "Buna mı üzüldün, bunu mu taktın kafaya" demelerinden yoruldum. Psikolojik destek aldım ama çözüm olmadı. Neler yapabilirim bana yardımcı olabilir misiniz? Okuduğunuz için teşekkürler.
Çevreniz nasıl? Hassas kişilik yapısı bir hastalık değil, düzeltilmesi gereken bir şey değil kişilik yapısı. Belki de siz hassas değilsinizdir çevrenizdekiler toksiktir. "Buna mı üzüldün, buna mı taktın kafayı" demek yine toksik bir davranış.
 
Çevreniz nasıl? Hassas kişilik yapısı bir hastalık değil, düzeltilmesi gereken bir şey değil kişilik yapısı. Belki de siz hassas değilsinizdir çevrenizdekiler toksiktir. "Buna mı üzüldün, buna mı taktın kafayı" demek yine toksik bir davranış.
Çevremdeki insanlar aslında pek toksik gibi değiller sadece benim kadar ince ve detaylı yaklaşmıyorlar bu da beni derine indirip onları yüzeyde bırakıyor. Bana benim frekansımda yaklaşan benden yaşça büyük insanlarla mesela çok rahat iletişim kurabiliyorum ama akran grubumda zorlanıyorum
 
Çevremdeki insanlar aslında pek toksik gibi değiller sadece benim kadar ince ve detaylı yaklaşmıyorlar bu da beni derine indirip onları yüzeyde bırakıyor. Bana benim frekansımda yaklaşan benden yaşça büyük insanlarla mesela çok rahat iletişim kurabiliyorum ama akran grubumda zorlanıyorum
Bununla ilgili makaleler var, hsp yazip bakabilirsin. Sinir sistemiyle alakali oldugunu dogustan gelen bir sey oldugunu soyluyorlarmis yapilan arastirmalarda. Ben de oyleyim, cevre beni asiri uyarir mesela. Asiri ses rahatsiz eder, surekli yemek yeme istegi, asiri hizli hareket etme gibi gibi. Asiri sinirlenme, duyarlilik aklima gelenler bunlar simdilik yani sinir sistemim cok kolay uyariliyor.
 
Bununla ilgili makaleler var, hsp yazip bakabilirsin. Sinir sistemiyle alakali oldugunu dogustan gelen bir sey oldugunu soyluyorlarmis yapilan arastirmalarda. Ben de oyleyim, cevre beni asiri uyarir mesela. Asiri ses rahatsiz eder, surekli yemek yeme istegi, asiri hizli hareket etme gibi gibi. Asiri sinirlenme, duyarlilik aklima gelenler bunlar simdilik yani sinir sistemim cok kolay uyariliyor.
Yok bu bahsettikleriniz yok bende, düşünce olarak kafama takan bir yapım var sadece. Daha meditatif ve olumlama yöntemleri gerekli bana, gelen önerilerle araştırmalara başladım bugün
 
Psikolojik destek ne kadar süre aldıniz da çözüm olmadı? Demek ki çözüme ulaşacak yeterlilikte alamamışsınız henüz.

Son zamanlarda bunu da çok okur olduk. Destek aldım ama olmadı. Yani neden olmaz anlayamıyorum.
Yanlış psikolog seçimi. Ben de gitmeden önce sizin gibi düşünüyordum ama gidip görünce fikrim değişti. Başkasına çok iyi gelen biri size şifa olmayabiliyor. Veya tam tersi.
Psikologla elektriğimiz mi uyuşmadı yoksa derdimi değil saatin geçip geçmediğiyle mi ilgilendi bilemiyorum. Ama bununla ilgili çok yorum okudum. Doğru psikolog doğru tedavi ama yanlış psikolog boşa giden duygular ve ciddi maddi kayıp oluyor.
 
Back
X