Aşırı seviyorum ve korkuyorum

Sudanli

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Aralık 2015
4.748
6.481
158
Eşim... 5 yıllık evliyiz ve 1 çocuğumuz var. kâh iyi kâh kötü bir ilişkimiz var. Kişilik olarak iyi fakat beni sinir eden de bir dünya özelliği var. Ona sorsan ben de öyleyimdir... en son bana sormadan benim arkadaşımın düğününe kardeşlerini de çağırdı ben de başbaşa gitme hayalinde olduğum için sinirlendim tabi. Ya. Kavga edilir barışılır sorunum şu ki ben eşimi fazla seviyorum... Kavga edince cok korkuyorum evliliğimiz kötüye gidicek zaten pamuk ipliğine bağlı olan huzurumuz bozulacak diye.... düşünüyorum büyük bir şey yaşasak buradaki cesur kadınlar gibi olabilir miyim diye.... kendimden korkuyorum. Cesur olamamaktan korkuyorum. Eşimi fazla sevmekten korkuyorum
 
Bu tur korkuların altında genelde az sevilmek var.
Cok sevdıgınız bırı tarafından az sevıldıgınızı hissediyorsanız panik ve korku sarıyor
Sızın ıcın demiyorum konu sahıbı, arkadaslık ılıskılerınde de böyle bu. Az sevilende bu korku oluyor. Ve habıre sevilmek ıcın ödün veriyor kendinden. Ödün verdikce de kendi degeriden gidiyor.
 
Bizde 6 yıllık evliyiz, 2. Cocuguma hamileyim ve esimi gercekten cok seviyorum. Onunda beni cok sevdiğine eminim ama kaybetme korkusu bende de cok fazla var. Sevgide olmasi gereken bi duygu bence ama fazlası da insanı yoruyor. Tartıssak bile hemen barışıp sarılmak istiyorum mesela çünkü bikac saat esimle küs olmak konusmamak zor oluyor benim icin. Üzülüyorum.
Hemen hemen hergun onu cok sevdigimi söylerim, hayatimda oldugu icin ne kadar mutlu oldugumu hep soylerim.
Biraz daha cesur olmak ve daha az kaybetme korkum olmasını isterdim ama açıkçası.
 
Bağlar zayıfsa zaten büyük şeyleri kaldıramaz madem farkındasınız düzeltmeye çalışın
Şu an için görünürde bir tartışmamız yok fakat eskiden cimrilik ve köylük yerde beni hastaneye götürmemeye bahane uydurduğu için büyük kavgalarımız oldu. Lâkin atlatıldı. Özür dilendi. Ben de onu ailesinin yanında birkaç defa azarlayarak büyük ayıp etmişliğim oldu. Özürler dilendi. Unutuldu. Fakat hala içimizde bir yara sanırım eskiler. Ufacık tartışsak aramız buzzz gibi oluyor. Ve beni korku salıyor. Nasıl düzeltirim bilmiyorum
 
Bu tur korkuların altında genelde az sevilmek var.
Cok sevdıgınız bırı tarafından az sevıldıgınızı hissediyorsanız panik ve korku sarıyor
Sızın ıcın demiyorum konu sahıbı, arkadaslık ılıskılerınde de böyle bu. Az sevilende bu korku oluyor. Ve habıre sevilmek ıcın ödün veriyor kendinden. Ödün verdikce de kendi degeriden gidiyor.
Aynen öyle.....
 
Bizde 6 yıllık evliyiz, 2. Cocuguma hamileyim ve esimi gercekten cok seviyorum. Onunda beni cok sevdiğine eminim ama kaybetme korkusu bende de cok fazla var. Sevgide olmasi gereken bi duygu bence ama fazlası da insanı yoruyor. Tartıssak bile hemen barışıp sarılmak istiyorum mesela çünkü bikac saat esimle küs olmak konusmamak zor oluyor benim icin. Üzülüyorum.
Hemen hemen hergun onu cok sevdigimi söylerim, hayatimda oldugu icin ne kadar mutlu oldugumu hep soylerim.
Biraz daha cesur olmak ve daha az kaybetme korkum olmasını isterdim ama açıkçası.
Ufak tartışmalar bile ölüm gibi hissettiriyor dimi. Ben böyle biri olmak istemiyorum ya! Bakıyorum etrafıma kim kocasını sallamıyor ona en fazla kıymet veriliyor
 
Şu an için görünürde bir tartışmamız yok fakat eskiden cimrilik ve köylük yerde beni hastaneye götürmemeye bahane uydurduğu için büyük kavgalarımız oldu. Lâkin atlatıldı. Özür dilendi. Ben de onu ailesinin yanında birkaç defa azarlayarak büyük ayıp etmişliğim oldu. Özürler dilendi. Unutuldu. Fakat hala içimizde bir yara sanırım eskiler. Ufacık tartışsak aramız buzzz gibi oluyor. Ve beni korku salıyor. Nasıl düzeltirim bilmiyorum
Kaybetme korkusunu aşarak. Hayatta herzaman istemediğimiz şeylerle karşılaşabiliriz. Tek başımıza da başa çıkabileceğimiz şekilde yaşamalıyız. İnşallah tabiki kötü şeyler olacak değil ama en azından hazırlıklı olmalıyız. Korkarak aslında çekiyoruz hep derler ya aklıma geldi başıma geldi. Asla bu şekilde korkma çünkü mutlaka sınavın oluyor. Seni seven yanında kalır yanında kalmıyorsa sevmiyordur sevmeyen birine ihtiyacında olmasın.
 
Bizim olmayan seyler kaybedilmez bence..Sadece kendi yolunu bulup baska tarafa gider.
Bende esimi seviyorum,tartistigimiz zaman bizi izleyen biri kesin bunlar burdan adliyeye gider der, o derece yukseliriz 🤣 asagi yukari 10 dk sonra gelir yanimdan gecerken popoya bi saplak yerim,ben yanasacaksam onun oturdugu koltuga atlarim filan 😂 11 yillik evliyiz, huzursuz oldugumuz zamanlarda oldu ama korkmadim.
Nasipse devam ederiz dedim gectim.
Paranoya yapmanin alemi yok.
 
Ben de bir zamanlar birini çok sevmiştim,olmayacağını biliyordum ama sevdim.Onu ne kadar çok sevdiğimi anladığım anda incinmemek için olabildiğince uzaklaşmaya çalıştım ama çok zor zamanlar geçirdim.O ise başkası ile oldu gözümün önünde.Benimle dalgasını geçti gitti şimdi çok mutludur herhalde eşi,çocuğu yada belki çocukları bilmiyorum ...Tek bildiğim olan bana oldu ne eşim ne de çocuklarım var bu zamana kadar...Herhalde hata ben de imiş ki tüm cezayı ben çekiyorum.Sadece çok sevdim hatam bu ise.Ne güzel sevdiğin adamla evlenmişsin, olmamış bir şey için dertlenme haline şükret.Şimdi birini sevmeye korkuyorum.Birini çok sevme ölçülü sev ,sevdiğinden aldığın darbe kadar ölümcül bir şey yok.Hayata dair tüm umudum ellerimden uçup yok olup gitti...Mutlu olman dileğiyle...
 
Eşini seven herkes kaybetmekten korkar.

Ancak şu var ; erkekler kaçanı kovalamayı pek sever. “Sensiz olamam, senle olduğum için çok şanslıyım, hiç ayrılmayalım” gibi arabeske bağlayarak kendimizi değersiz göstermek çok yanlış.

Onun yerine şu mesajı vericez “Seni seviyorum ama olası problemde vazgeçmesini de bilirim. Büyük hataları asla affetmem, giderim”.
Örnekler çoğaltılabilir. Bunu direkt söylemiyoruz tabi, yeri geldiğinde soft Mesajlar şeklinde.

Benim eşim onu çok sevdiğimi de bilir, aniden bırakıp gidebileceğimi de. Kaybetmekten korkmuyor muyum? Allah korusun ama bunu asla öğrenmeyecek.
 
Eşini seven herkes kaybetmekten korkar.

Ancak şu var ; erkekler kaçanı kovalamayı pek sever. “Sensiz olamam, senle olduğum için çok şanslıyım, hiç ayrılmayalım” gibi arabeske bağlayarak kendimizi değersiz göstermek çok yanlış.

Onun yerine şu mesajı vericez “Seni seviyorum ama olası problemde vazgeçmesini de bilirim. Büyük hataları asla affetmem, giderim”.
Örnekler çoğaltılabilir. Bunu direkt söylemiyoruz tabi, yeri geldiğinde soft Mesajlar şeklinde.

Benim eşim onu çok sevdiğimi de bilir, aniden bırakıp gidebileceğimi de. Kaybetmekten korkmuyor muyum? Allah korusun ama bunu asla öğrenmeyecek.
Ne güzel yazmışsınız. Sagolun
 
Back
X