aşk acısı geçenler...

Jumblante

Guru
Kayıtlı Üye
21 Şubat 2009
7.437
987
363
kızlar biliyorum ki benim gibi sevgilisinden ayrılanlar. ben onu unutamam diyolardır. hadi buyrun burasıda unutanların yeri olsun neler yaşadınız ne kadar zaman sonra unuttunuz yazın. bizimde umudumuz olsun
 
Selam canım,

Valla unutma konusunda tavsiye veremiyorum.Ben ona 16 yaşımda aşık oldum zaman geçti sevdim,bağlandım.Bir sürü sebep yüzünden evlenmeyi başaramadık.30 yaşıma kadar onunla beraberdim.Şimdi tam üç yıl oldu ayrılalı.Unutmadım unutamadım.İlk zamanlar çok zordu.Sabah gözümü açtığım andan itibren her an aklımdaydı.Çok canım yandı.Ama zamanla acı hafifledi.Şimdi bir buruk gidiyor işte,bu sabah sevgililer gününü hatırlatan bir mesaj aldım ondan.Cevap vermedim ama karışık şeyler hissettim.Yokluğuna hiç alışamadım desem yeridir. Herşeyini özlüyorum ama eskisi gibi yıkık değilim.En azından son iki yıldır hiç bir şekilde iletişim kurmamayı başardım, aramalarına,mesajlarına,maillerine cevap vermiyorum.Ondan sonra başka biriyle olmayı denedim ama beceremedim.Çok zor zamanlardı ,öyle yaşayıp gidiyorum şimdi
 


14 sene aynı kişiyi sevmek mi yani ? bunun unutulması zaten beklenemez:26:
 
Bence her şey kişinin inancıyla oluyor.
Neye inanırsanız onu yaşıyorsunuz..
Unutmak zordur unutamıyorum gibi şeylere inanmıyorum ben artık.
Zaten unutacak duruma geldiyseniz unutmaya mecbursunuz bunu farketmek lazım..
Bunu farkettikten sonra her şey basitleşiyo :) önemli olan inanç :)
 
Önceki sevgilimin beni aldattığını öğrendiğimde anında soğdum ve çok çabuk gitti bitti sevgim..
Basit, 'esasında hiç benim olmamış' biri olduğunu gördüğümde elimde hiç bir şey kalmadı..kalmayınca da ağlayacak bir şey de kalmadı :)

Fakat şu anki sevdiğim insan..

Konularımı okuyanlar bilir..'meçhul' bir halle sonuçlandı..açıktan açığa ve herhangi bir sebeple bitmedi..o yüzden acısı hale kalbimde..Biraraya gelmiyoruz-gelemiyoruz ama onu seviyorum..elimde değil
 
Tam unuttum sanırım atlattım bu acıyı diyorum bi şarkı beni benden alıp onlu günlere götürmeye yetiyor ve sonra kaçınılmaz gözyaşı...Ayrılığın ilk zamanlarındaki o yürek ağrısı yerini ince bi sızıya bırakıyor.Hangisi daha kötü sizce ?
 


Yürek ağrısı çok daha kötü bence,bazen nefes bile alamayacak gibi hissedebiliyorsun..gerçi o ince sızının yanında bir de pişmanlık varsa geçmişe dair o da yeterince kötü..
 
sanırım benden bahsediliyor..
körü körüne bağlanmış kimsenin ayıramadığı beni..
ve bitti işte..
acım da sevgim de BİTTİ..!!
bütün hayallerimde o varken her anımda onu yaşarken..
öyle sözler etti ki..
öyle gösterdi ki değer vermediğini hiçbir zamn değişmeyeceğini..
onca yalanından sonra bir tek hareketi bitirdi beni..
ben hayatndayken başka kıza olan ilgisi,duyguları,aşkı...
sondu bu tahammül edemeyeceğim son şeydi..
çok acı çektim ve 3 ay geçti onsuz..
şu an mutluyum ve unuttum çıkarttm onu hayatmdan..
şükürler olsun Rabbim'e onu aldı içimden...

şimdi arıyor hala onu istemediğimi söyledm..
hergün mesj atıyor..
canımı yakmak için de sen benm dünya ahiret kardeşimsin diyor..
madem öyle rahat bırak be..!!
ben senin dostun da arkadaşın da olmak istemiyorum olamam..
3 yılımı aldığın yalanlarınla ihanetinle beni kandırdığn günler yetti artk..
BİTTİN İÇİMDE..GÖZÜM AYDIN...
 
yrn 3 hafta olacak ins bende bigün burayaa artık canım acımıyorr içten gülebiliyorum yemek yiyebiliyorum sabahları karın agrısıyla uyanmıyorum diyebilirimm
 
Görmezseniz,konuşmazsanız 2-3 ayda bir şeyler zaman aşımına uğruyor ve paylaşımlar-hatıralar bir bir silinmeye başlıyor. Yaşananlar hatırladıkça puslu olmaya başlıyor zihninizde..Buna güvenin, kalbinize yol verin ve sabredin..
 
 

ben unutmak isterken hayat buna izin vermiyoor...evimin karşısına işyeri açtı her gün görüyorum herrr gün nasıl unuturum ben onu :26:
 
Sabır,sabır,sabır...
Biliyorum zor,çok zor ama tek çare bu!
İnanın geçiyor,geçmez sandıklarınızı hatırlamıyorsunuz bile..
Her gün görmek zorunda olanların işi daha zor biliyorum. Aynı mahalle,aynı işyeri,aynı okul hatta aynı sınıf.
Yok kabul etmek zorundasınız.
Sanki hayatınızda zaten daha önceden de yokmuş gibi davranın,ona alıştığınızı ve artık onsuzluğa alışmanız gerektiğini telkin edin kendinize.
Ve en önemlisi Allaha sığının,bol bol dua edin.
Rabbim yardım ediyor çok şükür!
 
şu yaşıma dek öğrendiğim tek şey kendinden fazla kimseye değer vermemenin çok önemli olduğu..artık sallamamayı öğrendim arkadaşlar sanırım ruhsuz oldum ben ..iki gün ağlıyorum sonra bakıyorum duyarsızlaşmışım..inşallah ilerde büyük duygu patlamalarına yolaçmaz bu durumum..kaybetmekten korkmayın arkadaşlar.. hep şöyle diyin beni kaybetmeyi kendi göze alıyor ve ben ondan bin misli daha değerli bir insanla beraber olma kapasitesine sahibim..bunuda gösterin..sizi ararsa açmayın telefonları mesaj atarsa cevap vermeyin..kendi değerinizi yükseltin..bizler sevince çok duygusal oluyoruz ..resmen erkeklerin kölesi haline geliyoruz..bize bu şekilde davranamayacaklarını..her istediklerinde pat diye çekip gidemeyeceklerini..giderlerse bunun pahalıya mal olacağını öğretelim onlara...sessizkal arkadaşım arama sorma onu..
 

Ruhsuz degilsin arkadasim, sadece kendine deger verip, guclu oluyorsun. Bende senin gibiyim, 2 gun agladim sizladim, sonra puffff... icimde ona karsi hic bisi kalmadi.
Arkadaslarim bile sasirdi, nasil hemen unuturum diye, acaba sevmiyormuydum gibi sorular oldu.
Aksine cok seviyordum o da beni seviyordu. Olmadi - Bitti. Uzatmaya hic gerek yok...
 
evinizin karşısına iş yeri açmış. anlıyorum sizi. biz de aynı okldayız. 1 sokak aşağıda oturuyor. her sabah önümden geçiyor tanımıyormuş gibi. 2 yıl oldu :) unuttum mu? hmm. ben ondan ayrılmıştım. 1.5 sene sonra geldi bana çok sevdiğini söyledi ben zaten ayrıldığım için pişmanlıktan kendimi yiyordum kabul ettim. o da beni bıraktı ona göre intikamını aldı. unuttum mu diye ben de kendime soruyorum. aslında unutmak daha az hatırlamakmış.
 


Söylediklerin çok doğru. Ne yazık ki kendilerini sahiden bir şey sanıyorlar. Halbuki onu gözümde değerli yapan benim değerli sevgimdir.. Ben ne günler geçiriyorum ah bi bilseniz..Sürekli kendimle bu konuda savaş halindeyim.. Ama direneceğim..ben bu kadar iradesiz değilim..O da bitecek içimde ..O da..
 
Ben öyle düşünmüyorum. Sizin sevgi aşk anlayışınız "Aşk acı çekmektir" kalıbına benziyor.
Aşk insanın ayaklarını yerden kesen, acının aksine şımartan mutlu eden, sevindiren, güldüren bişey olmalı.
Eğer böyle değilse bu işte bi yanlışlık vardır zaten.
Mutlu olmadıgınız bi ilişkiye, mutlu olmadıgınız bi kişiyle devam etme çabanız neden ?
 
Daha düne kadar ağlayıp sızlanan ben
Şimdi içimdeki herşey bitti
Ağladım , sızladım yeri geldi çirkeflik yaptım
Kızdım , bağırdım , kendimi parçaladım
Ama sonra anladımki ne yaparsam yapıyım
Karşımdaki adam düzgün biri olmayacak
O hata , inat yapmaya ve beni üzmeye devam edecek
Değermi dedim , baktım değmiyor
Sadece arıyor , kuru vaatler veriyor ama diğer tarafta yanlışlar yapmaya devam ediyor
Ve en önemlisi sevdiğim adam ona ihtiyacım olduğu anlarda yanımda olmuyor
Sadece canı istediğinde arıyor , soruyor hem işi , arkadaşları daha önemli
Olmuyorsa zorlamamam gerektiğini anladım
Şimdi onu düşünmüyorum , ne yapıyor acaba diye kendi kendimi yemiyorum..
Geçti gitti işte
Zaman geçti ben onsuzluğa alıştım , hem o kadar alışmışım ki
Aman kim kalkıp onla buluşacak , telefonda konuşacak diyorum
Şimdi sıradan biri.. Eski sevgilim.. Yeni arkadaşım..
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…