kizlar konuya nasil ba$lasam bilemiyorum, çok uzun hikayemi özetleyecegim...
ben 13-14 ya$indayken, hayatimda ilk defa a$ik oldum, gerçekten masumca, orta okuldaydim o benden bir üst siniftaydi,
hep ben ona bakiyordum, onunda bana baktigini saniyordum o zamanlar, ama $u anda bilmiyorum belkide kendi görmek istedigim gibi gördüm,
bilemiyorum, onunla hiç konu$madim sonra ayri liselere gittik falan filan derken, ben onu yilda bir kaç kere gördüm ama hep sevdim,
eskisi kadar sevmesemde yinede sevdim, hiçbir erkege bakmadim yüz vermedim, hiçbiriyle çikmadim, ondan soguduysamda tam olarak unutmadim,
zatende yilda bir görüyordum dediysem öyle dakikalarca degilde, mesela sokaktan geçerken uzaktan görüyordum, 8 yil boyu böyle sürdü,
taaki bu seneye kadar, mayis ayindan beri 7 kere gördüm ve tekrardan içimdeki küller alevlendi ve ben deliler gibi a$ik oldum
zaten her gördümden tekrar tekrar a$ik oluyordum, ama bu sefer tam a$ik oldum, geçen hafta gördüm onu markette,
ayni dizilerdeki gibi elim ayagim titredi ne yapacagimi bilemedim, elimde ali$ veri$ arabasi vardi gittim ba$kasina çarptim ve oda
bana bakti (ki bakmamak mümkün degildi bayagi ses çikti) ve göz göze geldik, ve ben o gece sabahladim hiç uyumadim,
ve nedense o günden beri sürekli $arki dinleyip aglamak istiyorum, okulda bile ders sirasinda birden bire aglamak istiyorum aklimdan çikmiyor,
ne yapacagim ben kizlar? ben hayatta onunla konu$amam itiraf edemem, zaten öyle konu$acak zaman olmuyorki dedigim gibi yolda sokakta
görüyorum hepte uzak mesafeden yolda çeviripte diyemem ya, ama resmen aci çekiyorum, siz olsaydiniz ne yapardiniz?
bazen diyorumki, demekki kaderim bu, evlenecegim erkek o olsaydi illaki kar$ima geçerdi diyorum, ama bazende diyorumki neden bunca yil belki sadece 7 kere gördüm fakat neden 4-5 aydir 7 kere gördüm, neden yollarim onunla kesi$meye ba$ladi? sonrada hayal kuruyorum diyorum, hep rüyamda görüyorum, hep konu$uyoruz bana gülümsüyor...
psikolojim bozulacak diye korkuyorum o kadar mutsuz ve durgunumki, nerdeyse depresiyona gircem, dertle$ip rahatlamak istedim, saat kaç oldu ama ne uyku düzenim kaldi nede morelim...
vayyyyy arkadaş yaa seninki nası bişeydir böyle??? aşk mı takıntı mı ama onu çözemedim... aşksa eğer helal olsun gerçekten böyle senelerce görmeden seven insanlar varmış diyorum...
bence ama bi şekilde harekete geçmelisin cnm... böyle beklemekle bir şey elde edemezsin ki, o senin farkında bile değil belki de :44: ama konuşsan ya da kendini farkettirecek bişeyler yapsan belki de bir şeyler yaşanacakki umarım böyle olur... ve düşünsene böyle bir şey olsa sen onsuz geçen yıllara üzülmez misin??
ama belki de açıldığında olumsuz bi sonuçla karşılaşacaksın yani olmayacağı gerçeğiyleama en azından bunu kabullenir ve hayatını ona göre yönlendirirsin
yani her türlü sonucu göze alıyorsan bence harekete geç derim
selam canım bence cesaretini topla ve ona aşkını git söyle yoksa bi ömür pişman olursun nerden biliyorum aynı bu durum orta okulda benimde başıma geldi tek fark o benden bi alt sınıftı ne mektuplar yollardım koridorda onun geçmesini beklerdim sınıf defterinden nasıl cesaret edip te resmini resmen çalmıştım okulun son günü benimle konuşmaya gelmişti sınıfa ama ben ne yaptım ltuvalete kaçtım peşimden geldi elimden tuttu ama kaçtım utandım
Seninki aşk olayını geçmiş, başka bir şey olmuş.
Kendine ne kadar zarar verdiğinin farkında değil misin?
Daha ne kadar hayal aleminde yaşayabilirsin ki?
1 yıl değil, 2 yıl değil, 3 yıl değil... 9 yıl diyorsun.
Ve en önemlisi etrafına bakmıyormuşsun.
E hep onun için üzülerek mi geçecek hayatın?
Ya bir şeyler yap, harekete geç ya da bir uzmana görün de kendine gel.
Kendi örneğimi de yaziim, fikir versin.
Benim de yaklaşık 2 yıl kadar platonik sevdiğim biri oldu.
Aynen senin gibi hayatta adım atacak biri değilim.
Birtakım girişimlerim oldu gerçi ama benim sevdiğim insan asla kafasını çevirip etrafına bakmayan cinsten biri olduğu için işim zordu.
Ama sonra hiç ummadığım bir an bir başkası benden ona bahsetmiş ve tanıştım sonunda.
Yani yaklaşık 2 yıl sonra.
Demek istediğim bir şeyin olacağı varsa olur gibi bir düşünceye inanıyorum. Ben hiçbir şekilde onun için bir şey yapmadım ama birinin vasıtasıyla tanıştım. Asla da beklemezdim.
Böyle bir ihtimal umut olabilir senin için de. Tabi sonu yine hüsran oldu ve 1 yıl aşk acısı illetiyle boğuşup kabus gibi günler yaşadım onu da belirteyim.
Yalnız kendini çok kaptırma. Günlük hayatını da etrafına bakarak geçir. Gözlerini aç. Belki de hiç ummadığın kadar sana ters biri ve görüşsen sevmeyeceksin... Kafanda kurduğun hayale bu kadar aldanma ortada hiçbir şey yokken.
Platonik aşklar saftır, masumdur, utanırsın bakmaya... Ama bir o kadar da yaşanmadıkça güzeldir asla yaşanmamalı ki bu masumiyet ölmesin. Şimdi sen onunla çıkmayı bile hayal edemezken o sana gelse açılsa ve çıksanız o masumiyet yok olacak. aşkın en kutsalı platonik olanı. Hiç habersiz, gözünde büyüterek, gördüğün yerde utanarak, bir kez elini tutabilsem diye saf, masum hayaller kurarak, aşkı kirletmeyerek... O yüzden aşk başlamadan güzel bırak bozma bu güzelliği hep böyle masum sev bir gün hayat şartların değişince zaten unutursun onu ama bu masum aşkı çok ararsın.
bilmiyorumki unuturmuyum? bunca yil unutmadim, bilmiyorum çaresizim, korkuyorum, ya ilerde evlenirsem? ya onu tekrar görürsem, ya yine a$ik olursam ona, aklimda binbir soru i$areti var, sanirim bu yüzden diger erkeklere bakmiyorum, onlarada yazik ederim diye, ke$ke bir ilaç olsa, içsem, unutsam...
senin psikolojin zaten bozulmuş şekerim
sen bu oğlanı takıntı yapmışın yok mayıstan beri 7 kere görmüşsün kadermiymiş kendi kendini hayallerine inandırıyorsun yazık değil mi sana
onun yerinde sen olsan varlığından bile doğru düzgün haberin olmadığı birine sevgi besleme durduk yere gidip tanışma gibi bir şey yaparmıydın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?