Nişanlımla 2011 de tanıştık o zamanlar ben üniversite 2.sınıftaydım..o yıllar her şey çok güzeldi..Sonrasında mezuniyet söz falan derken geçen sene eylülde nişanlandık ve mart 2014 de askere gitti tabi askerden sonra haziran gibi..Ben memurum..Nişanlım babası ile birlikte inşaat işlerinde uğraşıyordu memleketinde tabii orda çereleri olduğundan baya kazanıyorlardı ancak şimdi benim tayinimin olduğu yerde inşşat işinde çalışması pek mümkün değil..Ama ekmeğini taştan çıkartır ...Ben tüm bunları bilerek onu sevdim her şeye rağmen...çok seviyorum...Fakat annesi babası katlanılır gibi değil..Nişanlım şuan asker askerden sonra evlenmeyi düşündüğümüz için ev alınmasını istiyorum son 1 aydır alacağız alacağız diye beni oyalıyorlar bugün yarın bayramda askerden önce sonra sürekli bi erteleme peşindeler şimdi paramız yok bilmem ne.. ee bu çocuk 6 ay sonra askerden gelecek şimdi olmayan para 6 ay sonra nasıl olacak ?? bi cevap yok hadi bana deseler şuradan su olacak falan neyse bekliyeyim.şimdi almayan adam ozaman hiç almayacak biliyorum..Nişanlımı çok seviyorum ama ailesine katlanamıyorum. ev ne ki memursun birlikte alırsınız demeyin alacak durumları var biliyorum öteki oğullarına ev eşya her şey aldıklarını da biliyorum onlar orada yaşarken ben neden kredi ödeyim ki..Ayrıca nişanlım ailesi diğer kardeşlerine ev alındı ona alınmadı diye ailesine en fazla 2 3 ay küser sonra ben 10 yıl kredi öderken onlar yüzsüzce
benim evime gelecekler...
Bu gibi düşüncelerle nişanlımı askerde terk ettim..Ve babası az önce beni arayıp olmadık hakaretler etti..Bize fazlalık olma dedi..oğlumu ev için seveceksen sevme dedi..Psikolojim çok bozuk ne ya yapacağımı bilmiyorum..
