- Konu Sahibi tutimucize
-
- #21
Tesekkur ederim. Listeyi rica edebilirim. Evet olabilir, denyebilirim. Fakat o zaman yine ben kendimden ödün vermiş fedakarlık etmiş olacağım.Böyle büyük sorunlar yoksa, siz de seviyorum boşanmak istemiyorum diyorsanız öyle hemen boşan falan diyenlere bakmayın. Eşinizin huyu böyle demek ki öyle entel dantel sosyal ortamlara takılmak istemiyor olabilir zaten demiş sevmiyorum diye. Sizinle zaman geçirmemesi üzücü. Kahve dışında onun sevdiği bir ortam varsa siz ona uyun birlikte zaman geçirin onun seveceği bir şeyle, İlla sosyal olması şart değil, balığa çıkın ya da, temiz havada bir yürüyüş, ne bileyim aklıma gelmiyor; yani onu yanınıza çekmeyin siz onun yanına gidin. Çocuklar da büyüyor artık büyük kızınız kardeşlerine biraz göz kulak olabilecek bir yaşa geliyor...
edit: aklıma geldi Bir de çok güzel filmler var (bende liste arşivi var önerebilirim) siz bulun bir film izleyin beraber; mesela çocuklar yatınca ya da hafta sonu başbaşa. illa dışarı çıkmak sosyal ortam falan diye düşünmeyin.
Değil işte. Kahveye gidiyor, kafam dağılıyor diyorher akşam 8 çıkıp gece yarılarında nerden geliyor bu adam
bakıldığı zaman çok asosyal değilde sizinle yanı ailesiyle sosyalleşmeyi sevmiyor gibi gözüküyor
buda bence hem geniş açıdan hem dar açıdan bakınca çok büyük sorun
evi otel gibi kullanıyor kısacası
bu size göre normal mi gerçekten
Keşke başarabilsem. Artık çocuklar büyüdükçe bundan başka bir hayat da mümkün diyor insan. Mutlu olabilmek için sebep aramaktan sıkılıyor ve sadece mutlu olmak istiyor. Sebepsiz.artık 15 sene geçmiş,çocuklaırnız büyümüş en genç çağlarınızda katlanmışsınız bundan sonra da aldırmamaya devam edin,herkes mutlu mesut yaşasın
Evet doğru söylüyorsunuz ama güzel filmler pişman olmazsınızTesekkur ederim. Listeyi rica edebilirim. Evet olabilir, denyebilirim. Fakat o zaman yine ben kendimden ödün vermiş fedakarlık etmiş olacağım.
Merhaba, 15 yıllık evliyiz. 3 evladımız var. 13, 8 ve 6 yaşındalar.
Eşim ile geniş açıdan bakıldığında aslında abartacak sıkıntılarımız yok.
Ben çok sosyal bir insanım. Arkadaşlarım ile vakit geçirmeyi seviyorum. Konuşmayı paylaşmayı seviyorum. (Şunu da belirteyim ada da yaşıyoruz o yüzden sosyalleşme imkanları kısıtlı aslında 5 yildir buradayız)
Ev hanımıyım, sabahtan öğlene kadar çocuk bakıyorum evimde. Kendi çocuklarım okulda iken.
Harcligimi çıkarıyorum.
Ev işi, yemek, çocukların tüm sorumlulukları bende. Eşime şunu yap demeden yapmaz. Benim ve çocuklar ile ilgili çok az bilgiye sahip. Çünkü ilgilenmiyor.
Kendisi sabah ise gider, akşam gelir yemek yer bir saat uzanır tv karşısında sonra saat 8 gibi cikar ve 11-12 gelir. Cocuklar cokran uyumus olur bende yatiyorum cogu zaman. Kendisi 1-2 de yatar. Hiç bir paylasimimiz yok, biz anlatirsak dinler o kadar.
Ev ile ilgili yaptığı tek şey, hafta sonu akşam yemekleri. Hiç bir ihtiyacımızı eksik etmez. Ama ilgisiz ve asosyal işte.
Ailece görüştüğümüz arkadaşlarımız 1 çift var sadece. onlar la da senede 1-2 kez anca. Bizimle disari cikmaz. Bizimle yemege vs gitmez.
Kendimce şöyle değerlendiriyorum. Ben yurtdışında büyüdüm, okudum çok sosyal bir çocukluk gençlik geçirdim. Okumayı kendimi geliştirmeyi hiç ihmal etmedim. Çocuklarıma nasıl faydalı olurum diye hep araştırırım okurum. Çocukların 3 ü de okullarında çok başarılı.
Eşim in ailesi biraz geri kafalı mı desem nasıl desem eski kafalı (her biri ile de aram iyidir severim bu arada) Eşim memur. Aslinda bir cok konuda cok bilgili ama paylasmiyor bizimle.
Benim arkadaş çevrem sanat müzik bilim ile ilgilenen insanlar ile dolu iken, kendini kabul ettiremeyecegini aralarinda zayif kalacagini düşünüyor diye tahmin ediyorum. Kendisi neden katilmak istemiyorsun diye sorunca sevmiyorum ben diyor sadece. Ama kendisi her akşam kahvede. Ayrıca mizaci da sert biri. Evdeki soguk tavırları ile hepimizi geriyor.
Taktir etmeyi teşekkür etmeyi anlayışlı duyarlı olmayı bilmiyor. Sizce de en mantıklı olan yollarımızı ayırmamız değil mi?
Büyük kızım lgs ye girecek bu yıl onun için sabredecegim. Hep mi böyleydi diye soracaksınız zaman zaman normal davrandığı da oluyor ama çok nadir. Genel hali bu şekilde. Eskiden çok takmıyordum ama artık çocuklar büyüyor ve katlanamıyorum bu hallerine.
kahveye gittiginden eminmisiniz?Abartacak sorun derken, alkol şiddet aldatma olmadı hiç. boşanmak da istemiyorum aslında çünkü seviyorum. Neyini seviyorum bilmiyorum ama öyle işte. Düzelmez değişmez biliyorum farkındayım böyle de gitmiyor.. offf
Yemekten sonraki 1 saat uzanırken kendi izliyor netflix den dizi zaten ama ben katılamıyorum çünkü anca sofra toplayıp ödev yaptırıyorum.
Esin hep.ayniymis ama sen çocuklar biraz büyüyüp elin boşalınca batmaya başlamış.sana bu yalnızlık. Haklısın sonuna kadar ..Merhaba, 15 yıllık evliyiz. 3 evladımız var. 13, 8 ve 6 yaşındalar.
Eşim ile geniş açıdan bakıldığında aslında abartacak sıkıntılarımız yok.
Ben çok sosyal bir insanım. Arkadaşlarım ile vakit geçirmeyi seviyorum. Konuşmayı paylaşmayı seviyorum. (Şunu da belirteyim ada da yaşıyoruz o yüzden sosyalleşme imkanları kısıtlı aslında 5 yildir buradayız)
Ev hanımıyım, sabahtan öğlene kadar çocuk bakıyorum evimde. Kendi çocuklarım okulda iken.
Harcligimi çıkarıyorum.
Ev işi, yemek, çocukların tüm sorumlulukları bende. Eşime şunu yap demeden yapmaz. Benim ve çocuklar ile ilgili çok az bilgiye sahip. Çünkü ilgilenmiyor.
Kendisi sabah ise gider, akşam gelir yemek yer bir saat uzanır tv karşısında sonra saat 8 gibi cikar ve 11-12 gelir. Cocuklar cokran uyumus olur bende yatiyorum cogu zaman. Kendisi 1-2 de yatar. Hiç bir paylasimimiz yok, biz anlatirsak dinler o kadar.
Ev ile ilgili yaptığı tek şey, hafta sonu akşam yemekleri. Hiç bir ihtiyacımızı eksik etmez. Ama ilgisiz ve asosyal işte.
Ailece görüştüğümüz arkadaşlarımız 1 çift var sadece. onlar la da senede 1-2 kez anca. Bizimle disari cikmaz. Bizimle yemege vs gitmez.
Kendimce şöyle değerlendiriyorum. Ben yurtdışında büyüdüm, okudum çok sosyal bir çocukluk gençlik geçirdim. Okumayı kendimi geliştirmeyi hiç ihmal etmedim. Çocuklarıma nasıl faydalı olurum diye hep araştırırım okurum. Çocukların 3 ü de okullarında çok başarılı.
Eşim in ailesi biraz geri kafalı mı desem nasıl desem eski kafalı (her biri ile de aram iyidir severim bu arada) Eşim memur. Aslinda bir cok konuda cok bilgili ama paylasmiyor bizimle.
Benim arkadaş çevrem sanat müzik bilim ile ilgilenen insanlar ile dolu iken, kendini kabul ettiremeyecegini aralarinda zayif kalacagini düşünüyor diye tahmin ediyorum. Kendisi neden katilmak istemiyorsun diye sorunca sevmiyorum ben diyor sadece. Ama kendisi her akşam kahvede. Ayrıca mizaci da sert biri. Evdeki soguk tavırları ile hepimizi geriyor.
Taktir etmeyi teşekkür etmeyi anlayışlı duyarlı olmayı bilmiyor. Sizce de en mantıklı olan yollarımızı ayırmamız değil mi?
Büyük kızım lgs ye girecek bu yıl onun için sabredecegim. Hep mi böyleydi diye soracaksınız zaman zaman normal davrandığı da oluyor ama çok nadir. Genel hali bu şekilde. Eskiden çok takmıyordum ama artık çocuklar büyüyor ve katlanamıyorum bu hallerine.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?