Aylardır işe gitmiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Asena95

Üye
Kayıtlı Üye
4 Eylül 2021
55
75
8
Merhabalar,

ben aylardır işe gitmiyorum. Sürekli raporluyum. Rahatsızlığım da işe gitmeyı istememek. Doktora da söyledim asla gitmek istmediğimi, kalbimin şıkıştığını. İş yerimden nefret ediyorum resmen.

Daha geçen gittim, sadece iki gün dayanabildim. Ertesi hafta yine rapor aldım. Ayaklarım geri geri gidiyor derler ya, aynen öyle.

Geçen sefer iş yerinde bulunduğumda (almanya da devlet dairesinde memurum) kendi kendime sordum neden bu kadar nefret ettiğimi. Gayet normal bir ofis ortamı, herkesin işi gücü belli, öyle sürekli karışan, can sıkan bir amirim de yok. Sadece biraz gıcık ve laf sokmayı seven biri.

Bilmiyorum neden gitmek istemediğmi. Bazen şımarıklık yaptığımı düşünüyorum. Çok güzel ve rahat bir işim var, neden kendimi oraya adapte edemiyorum. Masamda oturduğumda boş boş etrafa bakıp “ben neden burdayım? Ben burda napıyorum ya?” diye soruyorum kendime sanki başka bişey yapmam gerekiyormuş gibi.

Çok sıkıldım bu durumdan. Her rapor bitmeden kendime diyorum “işe gideceksin” diye, işe gidenlere imreniyorum ama sabah olduğunda iş yerine haber verip gelemediğimi söylüyorum.

Artık onlar beni işten çıkarsınlar istiyorum, sorumluluk benden gitsin.

Ben niye böyleyim ya? 😩 31 yaşındayım ve 10 senedir hep belediye/devlet dairelerinde çalıştım. Noldu bana?
 
Merhabalar,

ben aylardır işe gitmiyorum. Sürekli raporluyum. Rahatsızlığım da işe gitmeyı istememek. Doktora da söyledim asla gitmek istmediğimi, kalbimin şıkıştığını. İş yerimden nefret ediyorum resmen.

Daha geçen gittim, sadece iki gün dayanabildim. Ertesi hafta yine rapor aldım. Ayaklarım geri geri gidiyor derler ya, aynen öyle.

Geçen sefer iş yerinde bulunduğumda (almanya da devlet dairesinde memurum) kendi kendime sordum neden bu kadar nefret ettiğimi. Gayet normal bir ofis ortamı, herkesin işi gücü belli, öyle sürekli karışan, can sıkan bir amirim de yok. Sadece biraz gıcık ve laf sokmayı seven biri.

Bilmiyorum neden gitmek istemediğmi. Bazen şımarıklık yaptığımı düşünüyorum. Çok güzel ve rahat bir işim var, neden kendimi oraya adapte edemiyorum. Masamda oturduğumda boş boş etrafa bakıp “ben neden burdayım? Ben burda napıyorum ya?” diye soruyorum kendime sanki başka bişey yapmam gerekiyormuş gibi.

Çok sıkıldım bu durumdan. Her rapor bitmeden kendime diyorum “işe gideceksin” diye, işe gidenlere imreniyorum ama sabah olduğunda iş yerine haber verip gelemediğimi söylüyorum.

Artık onlar beni işten çıkarsınlar istiyorum, sorumluluk benden gitsin.

Ben niye böyleyim ya? 😩 31 yaşındayım ve 10 senedir hep belediye/devlet dairelerinde çalıştım. Noldu bana?
aklınızda daha iyi ve daha mutlu olacağınız bir iş varsa mevcut işinizi bırakıp ona yönelin derim. bir de onların çıkartmasını bekliyorsunuz tamam ama bence yaptığınız çok bencilce. işe gitmiyorsunuz maaş alıyorsunuz kim bilir yerinizde olmak isteyen kaç kişi vardır ve hakkına giriyorsunuz. istemiyorsanız bırakın işini yapacak birisi geçsin.
 
Benim de sabahleyinn avakadom bitmiş. Berbat bir sabahtı. Halenn atamadım hüznü içimden. Te Allammm..

Evet aşırı şımarıksınız. İnsanlar iş bulmak için 40 takla atarken , hakka giriyorsunuz. Basın istifanızı birine yer açın. Devlet hep böyle tiplerle dolu maalesef.
 
aklınızda daha iyi ve daha mutlu olacağınız bir iş varsa mevcut işinizi bırakıp ona yönelin derim. bir de onların çıkartmasını bekliyorsunuz tamam ama bence yaptığınız çok bencilce. işe gitmiyorsunuz maaş alıyorsunuz kim bilir yerinizde olmak isteyen kaç kişi vardır ve hakkına giriyorsunuz. istemiyorsanız bırakın işini yapacak birisi geçsin.
Bence de hemen işten çıkın o zaman. Düşünün bu sürede ne sizi mutlu eder onu yapmaya çalışın. Başkalarının hakkını yemeyin.
 
Vay arkadaş ya
Tabi orada insanlar burdaki gibi değildir sağlık durumu diye ses etmiyorlardır 🤦‍♀️
E bu doktor işe gitmek istemiyorum deyince niye rapor veriyor ya? 👀
Bence de hani ortada fiziksel bir semptom olsa neyse de bizim burada anında ruh doktoruna sevk ederlerdi. Almanlar hala bizim neyi nasıl yaptığımızı öğrenememiş,kıskanmakta haksız değiller 🤪🤪🤪
 
Ne bomboş suçlayıcı yorumlar. Bakmayın bu linçle beslenenlere. Muhtemelen işyerinde bir kaygı atağı/ depresif atak geçirdiniz ve bu sebeple kompulsif kaçınma geliştirdiniz. Bu durumdan kurtulmak adına yapmanız gereken şey hayattaki değerleriniz için ( ihtiyaçları giderme, hayata katılma) bir miktar sıkıntı ve acıyı göze alarak ısrarla işe gitmeniz. Kaçınma davranışı genellikle başka alanlara da sıçrar yani başka bir işe girseniz de sıkıntınız devam edebilir. Bununla birlikte evde fazla zaman geçirme, kendi zihninizle uzun süre baş başa kalma, kendini dinleme var olan sıkıntınızın katlanmasına yol açar. İnsanların ruhu da hastalanıyor dostlar sadece bedensel hastalıkla rapor almıyoruz.
 
doktor da türkmüş
hep birlikte alman ekolünü yerle bir etmeyi görev bilmişler :d
Bence de hani ortada fiziksel bir semptom olsa neyse de bizim burada anında ruh doktoruna sevk ederlerdi. Almanlar hala bizim neyi nasıl yaptığımızı öğrenememiş,kıskanmakta haksız değiller 🤪🤪🤪
Benim de aklıma acaba doktor da mo Türk diye geldi valla
Neyse günah alma kotam doldu bence bugün 🙈
 
Bence de hemen işten çıkın o zaman. Düşünün bu sürede ne sizi mutlu eder onu yapmaya çalışın. Başkalarının hakkını yemeyin.

Başkalarının hakkını yediğimi düşünmüyorum ki Almanya da devlet sürekli ama sürekli personel arıyor. O kadar çok iş var ki, kimsenin yerini kaptığım söylenemez.
 
Ne bomboş suçlayıcı yorumlar. Bakmayın bu linçle beslenenlere. Muhtemelen işyerinde bir kaygı atağı/ depresif atak geçirdiniz ve bu sebeple kompulsif kaçınma geliştirdiniz. Bu durumdan kurtulmak adına yapmanız gereken şey hayattaki değerleriniz için ( ihtiyaçları giderme, hayata katılma) bir miktar sıkıntı ve acıyı göze alarak ısrarla işe gitmeniz. Kaçınma davranışı genellikle başka alanlara da sıçrar yani başka bir işe girseniz de sıkıntınız devam edebilir. Bununla birlikte evde fazla zaman geçirme, kendi zihninizle uzun süre baş başa kalma, kendini dinleme var olan sıkıntınızın katlanmasına yol açar. İnsanların ruhu da hastalanıyor dostlar sadece bedensel hastalıkla rapor almıyoruz.

Aynen sizin yazdığınızı ben de kendime sordum. Bi oturup hayal ettim, başka bir işim olsaydı işe gitmek ister miydim diye ama cevabım hayır oldu. Ne iş olursa olsun, istemezdim. Sanırım artık çalışmak istemiyorum. Sanki hayatımda göremediğim daha önemli şeyler varmış ve ben onları işteyken/işe giderek kaçırıyormuşum gibi...bilmiyorum, anlatamıyorum. Boş geliyor çalışmak, aşırı boş. Napıyorum ki? Bir insanı iyileştirmiyorum, yaşlılara bakmıyorum, çocukları eğitmiyorum...boş boş klavye başında 8 saat ekrana bakıyorum. Ne ki benim amacım? Ne katıyorum neyi güzelleştiriyorum neyi geliştiriyorum? Ot gibiyim sanki. Ürettiğim bişey yok.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X