Aylardır işe gitmiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Aynen sizin yazdığınızı ben de kendime sordum. Bi oturup hayal ettim, başka bir işim olsaydı işe gitmek ister miydim diye ama cevabım hayır oldu. Ne iş olursa olsun, istemezdim. Sanırım artık çalışmak istemiyorum. Sanki hayatımda göremediğim daha önemli şeyler varmış ve ben onları işteyken/işe giderek kaçırıyormuşum gibi...bilmiyorum, anlatamıyorum. Boş geliyor çalışmak, aşırı boş. Napıyorum ki? Bir insanı iyileştirmiyorum, yaşlılara bakmıyorum, çocukları eğitmiyorum...boş boş klavye başında 8 saat ekrana bakıyorum. Ne ki benim amacım? Ne katıyorum neyi güzelleştiriyorum neyi geliştiriyorum? Ot gibiyim sanki. Ürettiğim bişey yok.

e nasıl geçiniyorsunuz?
 
Arkadaslar sakin olun bunu sadece Almanyada Türkler yapmiyor. Ve bircok aile hekimi isyerinde bana mobbing uyguluyorlar cok stressliyim falan derseniz size rapor verir.

Konu sahibi 10 yildir bu kamu kurulundaysaniz o halde suresiz isanlasmaniz var. Sizde biliyorsunuz ki o halde sizi isyeri kolay kolay cikarmaz.

Baska yerde kolaycada is bulamazsiniz. Baska bolume gecme sansiniz yokmu
 
Merhabalar,

ben aylardır işe gitmiyorum. Sürekli raporluyum. Rahatsızlığım da işe gitmeyı istememek. Doktora da söyledim asla gitmek istmediğimi, kalbimin şıkıştığını. İş yerimden nefret ediyorum resmen.

Daha geçen gittim, sadece iki gün dayanabildim. Ertesi hafta yine rapor aldım. Ayaklarım geri geri gidiyor derler ya, aynen öyle.

Geçen sefer iş yerinde bulunduğumda (almanya da devlet dairesinde memurum) kendi kendime sordum neden bu kadar nefret ettiğimi. Gayet normal bir ofis ortamı, herkesin işi gücü belli, öyle sürekli karışan, can sıkan bir amirim de yok. Sadece biraz gıcık ve laf sokmayı seven biri.

Bilmiyorum neden gitmek istemediğmi. Bazen şımarıklık yaptığımı düşünüyorum. Çok güzel ve rahat bir işim var, neden kendimi oraya adapte edemiyorum. Masamda oturduğumda boş boş etrafa bakıp “ben neden burdayım? Ben burda napıyorum ya?” diye soruyorum kendime sanki başka bişey yapmam gerekiyormuş gibi.

Çok sıkıldım bu durumdan. Her rapor bitmeden kendime diyorum “işe gideceksin” diye, işe gidenlere imreniyorum ama sabah olduğunda iş yerine haber verip gelemediğimi söylüyorum.

Artık onlar beni işten çıkarsınlar istiyorum, sorumluluk benden gitsin.

Ben niye böyleyim ya? 😩 31 yaşındayım ve 10 senedir hep belediye/devlet dairelerinde çalıştım. Noldu bana?

Sigortadan aldığınız parayı küçümsemişsiniz ama işe gitmiyor, yatıyorsunuz. O bile fazla size. Yaptığınız şımarıklık.
 
Arkadaslar sakin olun bunu sadece Almanyada Türkler yapmiyor. Ve bircok aile hekimi isyerinde bana mobbing uyguluyorlar cok stressliyim falan derseniz size rapor verir.

Konu sahibi 10 yildir bu kamu kurulundaysaniz o halde suresiz isanlasmaniz var. Sizde biliyorsunuz ki o halde sizi isyeri kolay kolay cikarmaz.

Baska yerde kolaycada is bulamazsiniz. Baska bolume gecme sansiniz yokmu

Aynı yerde değilim ama 10 senedir aynı işi yapıyorum, mesleğim bu. Başka yere geçmeyi denemedim çünkü yazdığım gibi iş yerinde, çalıştığım bölümde sorun yok. Sorun bende. Başka yere geçsem, yine gitmek istemem. Sanırım artık çalışmak istemiyorum. Yukarda bi yorumda biraz daha ayrıntılı yazmıştım.
 
sımdı bu ıkı nedenle olabılır
ya rahatlık batıyordur sıze
ya da psıkolojık bır sorun vardır
bır uzmana mı gıtsenız oyle rapor alıp ısten kacmak cozum degıl bu sorunu cozmenız gerek

yok boyle devam etmek ıstıyorsanız ısten cıkın bır zahmet de o ıse ıhtıyacı olan bır suru ınsan var
 
Almanya'da işsizlik maaşı oluyormuş galiba, madem çalışmak istemiyorsunuz tazminat derdine düşmeden bırakın işi, bari o maaşı alın, en azından hakettiğiniz bir para olur.
Ayrıca Türkiye'ye gelip bir-iki sene yaşasanız ama Almanya'dan bir destek olmadan, şu anki derdinizi mumla ararsınız.
 
Merhabalar,

ben aylardır işe gitmiyorum. Sürekli raporluyum. Rahatsızlığım da işe gitmeyı istememek. Doktora da söyledim asla gitmek istmediğimi, kalbimin şıkıştığını. İş yerimden nefret ediyorum resmen.

Daha geçen gittim, sadece iki gün dayanabildim. Ertesi hafta yine rapor aldım. Ayaklarım geri geri gidiyor derler ya, aynen öyle.

Geçen sefer iş yerinde bulunduğumda (almanya da devlet dairesinde memurum) kendi kendime sordum neden bu kadar nefret ettiğimi. Gayet normal bir ofis ortamı, herkesin işi gücü belli, öyle sürekli karışan, can sıkan bir amirim de yok. Sadece biraz gıcık ve laf sokmayı seven biri.

Bilmiyorum neden gitmek istemediğmi. Bazen şımarıklık yaptığımı düşünüyorum. Çok güzel ve rahat bir işim var, neden kendimi oraya adapte edemiyorum. Masamda oturduğumda boş boş etrafa bakıp “ben neden burdayım? Ben burda napıyorum ya?” diye soruyorum kendime sanki başka bişey yapmam gerekiyormuş gibi.

Çok sıkıldım bu durumdan. Her rapor bitmeden kendime diyorum “işe gideceksin” diye, işe gidenlere imreniyorum ama sabah olduğunda iş yerine haber verip gelemediğimi söylüyorum.

Artık onlar beni işten çıkarsınlar istiyorum, sorumluluk benden gitsin.

Ben niye böyleyim ya? 😩 31 yaşındayım ve 10 senedir hep belediye/devlet dairelerinde çalıştım. Noldu bana?
Ablacım linclenmeye konu mu actın:KK51:
 
Sizin gibiler derken? Sizin bahsettiğiniz Türkiyedeki olmayan adalat, sayısız kadın cinayetleri, taciz vakalari olmasın?
sizin gibiler derken sizin gibiler işte.
keyfinden işe gitmeyip maaş alanlar. ondan sonra türkler kötü, çalışmıyor diyorlar.
derde bak ya!
konuyu milletle dalga geçmek için mi açtın?
millet işsizlikten kırılıyor. bu ne şımarıklık!
çık o zaman işten yerine başkaları gelsin. ama çalışmayıp para yemek tatlı tabi.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X