- 6 Kasım 2008
- 2.680
- 390
- 688
mrb arkadaşlar. daha önde de derdim köşesine yazmıştım. sevgilimle 1 yıldır beraberiz. ilk başlardaki ilgisi sevgisi kalmadı ve ben buna üzülüyorum. ben her zor zamanında yanındaydım. maddi manevi destekledim. iyi biridir aslında dışarıya pek naziktir. ama gel gör ki duygusallık romantiklik falan yok. oturup konuştum kaç kere benim buna ihtiyacım var. sevdiğini hissetmiyorum diye. hep beni suçluyo. ilgileniyorum sana yetmiyo diyo. ben böyleyim değişemem öyle sürprizler ilgi bekleme diyo. ama çaba göstermiyo ki. kime anlatsam -seni sevmiyo insan hiç mi umursamaz sevdiği üzülünce- diyo.. mesela dün gece mesaj attı napıyosun.ben yatcam diye.. ben de iyi canım iki güzel söz söyle de yat dedim en azından seni seviyorum de. çok uykum var zorlama üstüme gelme dedi yattı. benim zorumla arıyo soruyo napıyosun diye. dolayısıyla duygusallık yok zorla yapınca. yanyana gelince bile öyle elimi tutsun bi sevgili gibi hissettirsin yok. görevmiş gibi çıkıyoruz dışarı. sevgiliyiz beraber zaman geçirmeliyiz gibi. ne yapsam bilemedim. arkadaşlarım üstüne gitme sen de ilgilenme diyo. ben bi süre yapıyorum sonra dayanamayıp neden aramıyosun ilgilenmiyosun deyip kızıyorum. ve yine suçlu ben oluyorum.. dır dır yapıyosun şikayet ediyosun dioo..