İlk atandığımda maddi zorluklar nedeni ile. Bir süre ev arkadaşım oldu. İnsan ailesi ile bile geçinemiyorken ev arkadaşı bazen zulüm oluyor. İş yapmazdı. Yemek yapmazdı. Eve misafir çağırır, onlara benim hizmet etmemi beklerdi. Ben evlendim kurtuldum dedim. Sonra boşandım ve şimdi aileme yakın ve tek oturuyorum. Çok kadar güzel şey öyle yaşamak.Çalışıyorum 28 yaşındayım, büyükşehirdeyim
Hoca zaten öğrencisiyle aynı evi paylaşmak istemez hali hazırda devam eden bir öğrencilikse.Canım hocan bile olsa ev arkadaşını iyi seç. Tek başına olman daha iyi olur. Apart düşünmez misin eve alışana kadar?
Haklısınız. Haklısınız da çok küçüktüm evimize evde gayet 4 kişi varken hırsız girdi:) Sabaha karşı hem de. Ruhumuz duymamış. Ben uyurken evimde birinin dolanması ihtimali çok ürkütücü. Size ne yapabilir bilmiyorsunuz çünkü. Çalışanacak bir şeyim zaten yok ama neler duyuyoruz.23 yaşımda atanınca, türkiyenin bir ucundan bir ucuna taşındım. Annem 1 hafta benimle kaldı sonra gitti. Çok az birikmişim vardı. Daha maaş almamıştım borç harç kartlarla yaşadım. Maaş alınca da ödedim. Çok çok çok mutluydum. Annemden uzaklaşmak bana çok iyi gelmişti.
Şimdi buraya yazıcam kimse de üzerine alınmasın. Evde yalnızken korkan insan gidip psikolojik tedavi görsün. Normal değil çünkü. Kocaman insanların 5 yaşında çocuk gibi kendi kendine oturamaması çok saçma geliyor. Karanlıksa mesele, geceyse lambalar var. Hareket sensörlü akıllı olanlar var. Elini kaldırırsın senin için yakar ışığı. Hırsız da gireceği evi bilir. Kolay kolay girmez merak etmeyin. Genelde de ev sakini evde yokken gelirler. Onlar da riske atmak istemez birinin onu öldürme ihtimalini. Lisedeyken de aylarca evde yalnız kaldım. Babam hastaydı annem de yanında gitmişti hastaneye. Alışırsınız merak etmeyin. Korkularla ömür geçmiyor.
Yolunuz açık olsun.
Bence ne olursa olsun her genç üniversiteyi ailesinden ayrı bir yerde okumalı. İnsana en çok şey katan zaman dilimi. Tüm sorumluluklarının farkına vardığın, yetişkinliğe adım attığın zaman. Fatura da yatırıyorsun, gelirine göre giderini de ayarlamaya çalışıyorsun,içinde anne olmayan bir evin tüm sorumluluğunu üstleniyorsun. Herkesin yaşaması ve hayata atılmanın nasıl olduğunu öğrenmesi gereken bir dönem. Benim de kendi hayatımı kurmamda en önemli zaman dilimiydi.Aksi halde ne yazık ki kızlarımız aileleriyle böyle çatışmalara giriyor hatta evlenmeyi bile kurtuluş olarak görüyor. Halbuki üniversitede hayatını kurmaya başlamış olsan sonra da mevcut düzeninle iş hayatına devam etseydin böyle sorunlar doğmazdı. Ailenin tutumlarına değinmiyorum zaten onlar başlı başına sorunlu. Tavsiye olarak da verebileceğim şey eğer imkanın varsa şehir dışında bir iş bulup ona göre hayat kurup çalışman olabilir. Hem ailene kabullendirmesi kolay olur bu durumu, hem de sırf o hayattan kurtulmak için evlilik vs düşünmemiş olursun. Apartlar konusuna kesinlikle katılıyorum,üniversite okuduğum dönemde aynı yurtta kaldığımız çok genç-yetişkin arkadaşlarımız vard çalışan, işine gidip gelen.
Emin olun alışırsınız. Önceleri zor gelir ama zamanla korkularınız aklınıza gelmez. Ailenizleyken girmiş hem de. Yalnız olmanız da bu bakımdan fark etmiyor. Para biriktirip uygun fiyatlı basit bir güvenlik sistemi taktırmayı düşünebilirsiniz. Kendinizi daha iyi hissedersiniz.Haklısınız. Haklısınız da çok küçüktüm evimize evde gayet 4 kişi varken hırsız girdi:) Sabaha karşı hem de. Ruhumuz duymamış. Ben uyurken evimde birinin dolanması ihtimali çok ürkütücü. Size ne yapabilir bilmiyorsunuz çünkü. Çalışanacak bir şeyim zaten yok ama neler duyuyoruz.
İnşallah daha da mutlu huzurlu olursunuz, darısı başıma
Farklı bölümden Hocam. Yani kendisi dersime girmiyor. Ama evet mantıksız geliyor arada bir mesafe var çünkü iş gereği.Hoca zaten öğrencisiyle aynı evi paylaşmak istemez hali hazırda devam eden bir öğrencilikse.
Hahaha Tamirattan anlarımÜniversitede ev arkadaşlarımdan çok çekmiştim o yüzden iş hayatına atılınca asla ev arkadaşı düşünmedim. İstanbul'da 6,5 sene önce filan yalnız yaşamaya başladım. Abartmanın luzumu yok. Yeni gelin gibi ev dizmek zorunda değilsin. Benim ilk basta sadece yatağım ve çalışma masam vardı evde. Yavaş yavaş alırsın herşeyini. Çamaşır makinesinin eksikliğini çok hissettim ama onu ertelemebuzdolabım bile yoktu. Şimdi hepsi var.
Bodrum kat ev ve ucuz olsun diye dandik bir semtte. İlk zamanlar eve hırsız girecekmi diye beklemekten uyuyamıyordum ama zamanla o da geçiyor. Arkada bahçe var oradan çok korkardım şimdi sabaha kadar bahçede oturuyorum. Oluyor yani zamanla herşey.
Ben de evdeki baskıdan kurtulmak için yapmıştım bunu. Vakti gelince evleneceksin zaten herşeyin en iyisini o zamana sakla ve huzurun tadını çıkar. Ben evlendim ama korona belasınA hala minik evimdeyim. Ayrılmak çok zor geliyor şimdi de bu evdenhayatımda verdiğim en doğru karardı huzurlu bir gençlik yaşadım bu ev sayesinde.
Klozet bozuldu, musluk kırıldı, elektrik attı gibi sorunlar çıkabiliyor inan zamanla erkek gibi herşeyi yapabilir hale geliyorsun. Kadınız diye çay, yemek, çamaşır, bulaşığa itildik hep ama aslında herşeyi yapabilecek güçteyiz. Hayatta başarılar diliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?