8-9 ay öncesinde tanışıp aynı ortamda çalıştığımız ilk gördüğümüzden beri birbirimize ciddi ilgimiz olan 2 aylık sevgilim var. Başlama kısmı çok çetrefilli oldu bi sürü engel çıktı vs ama bi şekilde bi araya gelmeyi becerdik. Ben 31 o 36 yaşında. Çok da seviyorum. O da çok seviyor. Fakat ciddi takıntıları var. Bi konuya takınca üstüne gidiyor deşiyor da deşiyor.
İlk başladık, wp engelli listemi açtı o kadar kişiyi kara liste tutar gibi engelli listesinde tutmama taktı önce. Herkesin engeli kalkacakmış içlerinde asılmaya kalkan zaten olamazmış. İşte insanlar yazamadığı için değil yazmaya cesaret edemediği için yazmayacakmış. Liseden beri aynı numarayı kullanıyorum yanlış arayanı bile engelliyorum ne bileyim kim kim. Yok anlamıyor. İlk şoku atlattık.
Bi akşam eve vardıktan sonra arabada oyalanıp öyle çıktım eve. Neden geç çıktın bişey mi vardı diye başladı didiklemeye dedim senden olmaz. Sen kafanda yazıp beni de delirtirsin istemiyorum. Sabaha kadar aradı yazdı açmadım olmadı açtım kavga kıyamet yok dedim olmicak. Ertesi gün güller çikolatalar geldi eve kuryenin biri gitti biri geldi. Dedim bak cocuk değiliz saçma sapan takıntıların var bana güvenmiyorsan zaten yürümez. Özür diledi vs barıştık.
Bi yere gidiyorum didikliyo yazıyo arıyo. Biriyle iki laf ettirmiyor sürekli paşama yazacağım. Bi arkadaşımdan bahseditorım mesela detay detay soruyor içinden bi ex hikayesi çıkar mı diye. Cinnet geldi 2 ayda. Bugün kızkıza kahvaltıya gittik. Mesajına dönmediğim için uzattı. Ben de dedim ben senle uğraşamam. Manipüle etmeye çalıştı yok dedim biz o yolları geçtik yemiyoruz artık. Fakat canım o kadar yanıyo ki. Asla değişmez düzelmez biliyorum. Dönmem de. Ama acıyo işte