Aslinda dediklerinde haklisin canim. Onların zaman zaman aklına geliyoruz belki hatta az çok nasıl geldigimi de biliyorum ya neyse.
Bizde durum farkli. Ama bi yerde bence beyin dolar dusunmek istemez o raddeye gelince zaten biz düşünmeyi birakacaz.
Bu arada bir sene olacak ondan ayrılalı onunla son gorusmemizden. Ben de istiyorum yeniden âşık olmak ama doğru insanla karşıma henüz çıkmadı daha var diyorum.
İnşallah hayırlısı olur hakkimizda :)
Demek istedigim kendini kapatma sakın, yani yeni insanlarla tanıs mutlaka okulundan. Kız ya da erkek...Üniversite yılları kendini, beynini geliştirecegin yaslar oluyor ve böyle bir fırsatın ileriki zamanlarda olmuyor. Şöyle ki; işe baslıyorsun misal ya da baslamasan bile iş bulayım derdi ile kendini geliştirme fırsatın olmuyor. Bak benim kimya müh bir arkadasım daha yeni atanabildi 30a yakın yası, o yasa kadar da issizdi. Yani kısa süreli giyim magazasında filan calıstı. Sizde anladıgım kadarıyla dil cok önemli, senin yerinde olsa idim o yaslarda kpss kursuna yazılırdım. Daha erken demeden...O yasta hazırlansa idim belki su an atanmıs olabilirdim.
Egitim seminerlerine giderdim, gittim de senin yasında iken.
Biliyorsundur mutlaka, topluluklar oluyor örnegin onlardan birine katıl...Tiyatro toplulugu, resim toplulugu...
bende sizdenim bayanlar...dört yıllık bir ilişkim var sürünen..konuşacak kimse bulamadım çareyi forumlara sığınmakta buldum.ayrılık acısını atlatamamaktan korktuğum için çekiyorum bu çileyi..çalıştığım yerde çok yalnızım belkide bu sebepten ayrılamıyorum. laleli93 ün dediği gibi aşık olmak istiyorum doğru insana...
herkes hakkında hayırlısı..
Okudugum kadarı ile yaslarınız küçük degil imiş. Bence onda bir sıkıntı var...
Yaptıgımız en büyük hata, umut kırıntılarına tutunmak. Aslında önemsemedigi cok acık. Yani diyorsun ki aramasam koskoca haftada iki kez arıyor diyorsun.
Nasıl olayım
drioli
..Kırgınım çok.. Beni böyle değersiz görmesinden utanıyorum. Nasıl böyle biri ile görüşmüşüm diye düşündüğünü düşünüyorum.Kafamda konuşturuyorum. Kuruyorum. Beni sevmediği için kırgınım ona.Yaptıklarımın boşa gittiğini düşünüyorum. Şimdi rahat ve mutlu olması beni çok üzüyor.
Ayrılık acısını atlamamak..Ben de senin gibiydim.Ayrılır benden diye korkuyordum. Nasıl iyi davrandım anlatamam..Ama şimdi görüyorum ki iyi davranmak değil kendimi ezdirmekmiş bunlar.Keşke diyorum cesaretli davranıp ben ayrılsaymışım.Ben bitmemesi için çok uğraştım defalarca aradım, sanki o kız ben erkek oldum ilişkide.Niye biliyor musun?Aşık olduğum ve bitmesinden korktuğum için.Oysaki korktuğum için yaptığım bu davranışlar beni korktuğum sona götürdü.Çok çok pişmanım..Belki yol gösterebilmişimdir sana..
Canım atlatamadım.Beş ay oldu..Depresyondayım hala. Sen bana göre çok daha iyi durumdasın.Çünkü hala iletişiminiz bir şekilde devam ediyor.Birbirinizi görüyorsunuz ve seni haftada en fazla iki kere e olsa arıyor.Benim durumumda ise hep ben arıyordum-ona arama fırsatı bile vermedim.Beni hiç aramazdı.Zerre kadar değer vermezdi.Şu anda yurtdışında ve bir sene orada kalacak. Ayrıldıktan sonra aramızda geçenler ise daha feci..Sayısız kez telefonlarımı açmamalar, mesajlarıma cevap vermemeler, en sonda telden de silinip engellenmeler.. Ruhumu eziyet etti, ediyor. Keşke atlatabilseydim, o kadar çok duyguyla boğuşuyorum ki..
Yine sana dönüyor en azından. Bunlar da bir fırsat. Gururumu kurtarmak ve içimi soğutmak adına aylardır bir imkan bekliyorum, ufak da olsa..Ama yok..
İlk adım dediğin nedir?Numarasını telimden sildim, sosyal medyada da göremez. aradaki bağları mecburen koparttım.
Mevlana'nın bir sözü var;
Allah der ki:
"Kimi benden çok Seversen, onu senden alırım." ve ekler:
"Onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım."
ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın
yar bile bir gün el olur...
Aklın şaşar,
dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur, öyle garip bir dünya...
Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur...
Düşmem dersin
düşersin, şaşmam dersin
şaşarsın.
En garibi de budur ya...
Öldüm der durur, yine de yaşarsın...
Allah bizi korkularımızla yüzlestiriyor, belki de Allah'tan cok sevdik onları, put gibi taptık ve kaybetmekten korktuk bu yüzden de fedakarlık yaptık, alttan aldık, azarlandık sustuk, sen hastasın laflarını isitir olduk sonunda. Saglıklı ilişkide tek taraflı fedakarlık, sevgi olmaz. Zorlanmazsın bile, zor zamanlarını tek atlatmaz, sevgisinden ilgisinden kafasındaki tilkiler yüzünden mahrum kalmazsın. Ben son gördügümdeki hali hatırlıyorum birkac gün öncesi yani, yer yarılsa da yerin dibine girsem. Gözünde sevgisizlik, agzının kenarında sırtık görmek canımı cok acıttı. Bunun için miydi dedim. Ben bu adam için mi Züleyha oldum dedim. Aylarca agladım, gecelerce uyumadım ki hala o uyku düzeni yok.
En basta sunu kabullenmen gerekiyor; sen degerlisin. Allah'ın sevdigi bir kulusun ve ne yasanırsa yasansın sen önce kendini affet, cünkü biz nacizane insanız, hata da yapabiliriz. Sen dogru insanı secemedin, demek ki olgunlasman, kendini yetistirmen gerekiyor iyice. Aynı sekilde bizler de öyle...Burada herkes aynı dertten müzdarip, biz yanlıs secimler yapan insanlarız. Üstüne de bastaki verdikleri degere güvenip (hani düzelir ihtimali olusuyor bu yüzden), bize deger vermeyen insanlara, sunu da yapim belki deger verir diye diye, o insanların arkalarını kaldırmıs insanlarız. Sonra da yaptıklarımızla ortada kalakaldık. Aslında onların gözünde bu yaptıklarının hicbir kıymeti yok, cünkü sevmiyorlar. Biz yanlıs insanları dogru aşkla sevdik ve üzüldük.
O insan birgün pişman olur, ama 20 yıl sonra pişman olsa sen 20 yılını böyle mi gecireceksin? Belki cocugun bile olmayacak menapoza gireceksin o yasta iken. Aile kuramayacaksın, sana muhtesem bir askla baglanacak insanı kacıracaksın. Yok edilmiş kendine güvenini tekrar kazanmak için, kendin için bir sey yapmayacak mısın? Silkin, kendine gel...İlk adımdan kasıtta bu. Numarasını sildin, seni istemeyeni sildin. Kendini KENDİN İÇİN hazırlama vakti simdi. Pozitif ol, git birinin kucagına kendini at demiyorum. Kendine bakım yap, sacına yeni bir renk ver mesela. Yeni insanlarla tanısacagın ortamlara gir, kimin ne düsünecegini önemsemeden flört et (ben bunun yanlıs oldugunu düsünüyordum, hani mükemmel olacagım ya hani, birini seviyor isem kimseye kafamı kaldırmamalıyım sanki ortada bir adam kalmıs gibi), flört et diyorsam bakısınla örnegin. Karsılıgını alınca hosuna gidiyor cidden. Kimse bana kızmasın, bugün bunu denedim sucluluk duygusu ile de olsa ve sonuctan memnunum. Sırf begenildigimi hissettigim için rahatladım, cünkü bir daha beni kimse sevemez gibi hissetmeye baslamıstım.
sürekli kavga ediyoruz ama ben çıkarıyorum, gelmedin aramadın sormadın diye... aslında derdim farklı sadece sonunu bilmiyorum ilişkinin yada kabullenemiyorum. böyle ne kadar sürer bilmiyorum dört yıldır birlikteyiz ben 30 o, 43 yaşına geldi. iki yıl önce konustuğumda seninle evlenmem demişti bana şimdi ne düşünyor bilmiyorum...ama şuda geliyor aklıma ben sana demiştim deyip günün birinde çekip gitmesinden korkuyorum...konuşmak istiyorum oda sonuç vermiyor..ben kesip atmazsam o beni kesip atacak galiba...
gerçek aşk doğru insan inan bunu aramaya hatta yeniden bir ilişkiye başlayıp şekillendireek halim bile kalmadı...
Onu der bu adam. Simdi bu böyle hani, sen de onun üstüne bu yüzden gidiyorsun. Hani düzelsin istiyorsun ama olmayacak. Bu adamı bitir cok gec olmadan. Sadece ugrasacaksın, ugrasacaksın, ugrasacaksın....ve olmayacak. Kendin de göreceksin bunu.
İletişim kurmaması çok çok daha zor. Arada bir iletişim olsa kabullenmesi kolay olur, tam tersi. Hiç olmazsa seni aradığını bilirsin, hakkında kötü düşünmediğini bilirsin. Benden iğrendiğini, zerre değer vermediğin bilerek yaşamak, ve üstüne de kapı duvar bulmak karşında ne kadar kötü bilir misin?Böyle bir halde gelip aklımı karıştırırsa diye düşünemiyorsun.
Güzel şeyler olmayacak ben bunlara inanmıyorum. Karşımdakinin beni armayacağını düşündüğün için mi böyle söyledin?
Karsındaki sana ulasacak ama zamanı belli degil. Son nefesinde senden helallik almak icin aradıgını düsün? Ya böyle olursa? Adam gelmiş 80 yasına örnegin, sen gelmişsin bilmem kac yasına..
Hicbir sey yapmadan bunu mu bekleyeceksin?
kabullenmek zor gerçekten severken ayrılmayı.hayatımızda birçoğumuz yaşamışızdır...sebep ne olursa olsun...bende ayrılmaya cesaret edemeyip katlanmaya çalışanlardanım ama böyle gitmeyecek biliyorum sadece hazır değilim galiba.bu olay gerçekleşirken bazılarımız tek hamlede kesip atmak ister bazılarımız yavaş yavaş olsun der. hangisi doğru bilemem ama bende aniden kesip atanlardanım yoksa umudum devam eder düzelirmi diye...
Rabbim bu durumda olan herkese yardım etsin en hayırlı ve en az yara alacak şekilde bitrmeyi nasip etsin...tamamen boşluk bence hepimizin içindeki keske başka şeylerle doldurabilseydik....
Ayrılmaya cesaret edemezsen, bir gün terk edilen olacaksın zaten ve daha ne kadar bana ilgi göster diyerek devam edeceksin? Daha ne kadar her şevkatli hareketinin öylece bırakıldıgı hale katlanacaksın? Bu kadar güclü bir kadınsan, kaybetme korkun da olmasın ki eninde sonunda o kaybetme korkusunu yenmek zorunda bırakılacaksın.
Yas tutma süreci olması gerekiyor imiş mutlaka, acıyı azaltmanın, küllerinden dogmanın yöntemi bu imiş. Zaten istesen de istemesen de o yası tutuyorsun. Yasın bes asaması varmıs; inkar, öfke, pazarlık, depresyon, kabul. Ben aylardır bu kısır döngüde imişim megerse. Megerse habire yasın içinde imişim. Kabul asamasına gelmeden basa dönmüşüm.
Bu kitabı edinin kızlar; ben yarısındayım.
Nil Gün-Kücük Siyah Yas Kitabı
Hoşgeldin sefalar getirdin driolicim
Hos buldum canım..
Kusura bakmayın, yeni yazdım...
((
