Merhaba sevgili hanımlar,
Biz sevgilimle bayağı kötü ayrıldık, karşımdaki kişi benden yaşça büyük, olgun, aklı başında, bunun yanında mantıken de çok uygun olduğumuz ailesiyle beni tanıştırmış ve onların da onayını almış iki kişiydik. Önümüzdeki ay da gurbetten memleketine gidip orada hayatimizi kurmak gibi hedeflerimiz vardı.. hal böyle olunca ayrılık daha da acıtıyor. İkimiz de evlenmiş ayrılmış, aşkı ve sevgiyi arayan, bulunca uzatmadan birlikte yuva kurmak isteyen kişilerdik. Bunlara rağmen neden bunları yaşadık kısaca anlatayım.
Kendisi yengeç burcu erkeği çok ilgi isteyen, aşırı sayılabilecek kadar kıskanç, ama tam bir ev erkeği, tüm her şeyimiz ortadadır birbirimize asla yalan söylemeyiz, gel gelelim son 2 ayda her gün kavga eder olduk. Ben ikizler burcuyum kafama bir şey eserse pat diye söylerim, kırarım, sonradan pişman olurum.
Şimdiye kadar bir şekilde çözerek ilerledik, hatta en son karşı taraftan 2 3 gun yalnız kalalım sonrasında düşünürüz gibi teklif geldi. Bana da mantıklı geldi ve 2 3 gün akşamları buluşmadık yine gün içinde konuştuk ama. Ne yaptığımızdan vs. haber verdik.
Asil olayın olduğu güne geliyorum. 3 günün sonunda akşam konuşalım dedik akşam buluştuk, saat geç oldu biz hala konuşamıyoruz, biraz da alkol almıştık. Ben birden delirdim adamı hırpalamaya başladım. İnanın yazarken de çok utanıyorum
Çok çok pişman oldum arıyorum soruyorum ama asla benimle konuşmuyor açık ve net bitti diyor. Bir yandan bunca emek hayal diğer yandan nasıl bu hallere geldik ben anlayamıyorum. 26 yaşındayım bu arada. Lütfen bana tavsiye verin. Ne yapmalıyım. Tamamen bırakmak mı yoksa ilgilenmeye aramaya ve pişmanlığı göstermeye devam etmek mi, tamamen bırakmaya gönlüm razı değil çünkü kendisi ilgisizliği sevmez ama benimle de konuşmuyor aramalarım yazmalarım hep havada kaldı.
Bir hediye mi alsam, zamana mı bıraksam, kazanmak için ne yapmalıyım
(Bu arada ben çok zor dönemlerden geçtim, psikolojim bayağı bozuk yargılayanlar olacaktır evlendim ayrıldım ameliyat geçirdim çocuğum olmayacak, bu kişi hepsini kabullenmişti hatta evlatlık istiyorduk)