• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ayrılıktan sonra sessiz kalmak?

sen ne zamandır ayrısın Eternalhope ? ben burayı okudugumda baya rahatlıyorum bu konu çok hoş bu arada sölemeden geçemicem saol yeşil papyon :)

Ben ayrılalı 3,5 ay oluyor ama şu an hayatımda başkası var :)
O zamanlar çok üzüldüm olmadı diye ama şu an iyiki de olmamış diyorum. Yani olmuyorsa vardır bir hayır çok sıkma kendini.
Hayırlısını dile. İnan herkes hayatını yaşıyor sen üzüldüğünle kalıyorsun.
Hayat akıp gidiyor, seni üzen insanlar için ağlamakla zaman kaybetme..
 
Ben ayrılalı 3,5 ay oluyor ama şu an hayatımda başkası var :)
O zamanlar çok üzüldüm olmadı diye ama şu an iyiki de olmamış diyorum. Yani olmuyorsa vardır bir hayır çok sıkma kendini.
Hayırlısını dile. İnan herkes hayatını yaşıyor sen üzüldüğünle kalıyorsun.
Hayat akıp gidiyor, seni üzen insanlar için ağlamakla zaman kaybetme..

yok yapım gereği de öle bi insan değilim üzüleyim kendimi parçalıyayım tarznda deılım çok şükür.buradakı kızların bırbırın desteklemelerı hoşuma gidiyo :) ben uzunca bı sure sevgilim olmaz dıyorum birazcık dinlenmeye ıhtıyacım war sankı :) ama mutluyum butun gun iş yoğunluğundan aklıma bıle gelmıyo bu bıle hoşuma gidiyo :)
 
sen ne zamandır ayrısın Eternalhope ? ben burayı okudugumda baya rahatlıyorum bu konu çok hoş bu arada sölemeden geçemicem saol yeşil papyon :)

O zaman ne mutlu bana canım :34: ne zaman bir sıkıntın olursa buraya yazabilirsin..
Bu hayatta her acı geçiyor,geçmeli.. geçmezse ne olurdu halimiz düşünebiliyor musun? illa ki geçecek..
Ayrılık sürecinde insanın kendini toparlaması,gülmesi bile zor oluyor ama zaman her şeye çare.
Ve diğer bir çare ise bol bol dua edip,Allah'a sığınmak.. ben bunu bilir bunu söylerim. :107:
 
O zaman ne mutlu bana canım :34: ne zaman bir sıkıntın olursa buraya yazabilirsin..
Bu hayatta her acı geçiyor,geçmeli.. geçmezse ne olurdu halimiz düşünebiliyor musun? illa ki geçecek..
Ayrılık sürecinde insanın kendini toparlaması,gülmesi bile zor oluyor ama zaman her şeye çare.
Ve diğer bir çare ise bol bol dua edip,Allah'a sığınmak.. ben bunu bilir bunu söylerim. :107:

aynen öyle duasız bir şey olmuyo namaz kılıyorum çok şükür bana çok iyi geliyo.. şimdi de oruç başladı susuzluğumu ve açlığımı düşünmekten ona zaman kalmayacak ki nitekimde kalmıyo zaten :)
 
yarın 3 hafta olcak sessizlik ama minikte olsa bozdum sesszliğimi yaa. whatsapp ta eklı olmadığı halde sürekli görüyodum bnu ve engelleyemiyordum.ona yazdım beni engelle ben engelleyemıorum senı ıı aksamlar dıe. o da hemen bende kayıtlı deıl ayarlardan engelleyebılırsın yazmış. bende 2 saat sora cvp yazdım anlayamıorum ben sn daha ıı anlarsın yazdım baktım benı engellemiş pislik :D ama ben faceden twitterden falan her seyden engellemıstım bunu da soyledım hemen engelledi :/ noldu smdı amacı ne .s
 
ceset gibiyim artık.. ne sesim çıkar ne soluğum ona.. annemi aramış.. ağlamış.. çok güzel konuşmuş annem.. tatlı tatlı.. daha ağlar mısın içip içip kusar mısın kendini mi doğrarsın kafana mı sıkarsın zerre umrumda değil paşam :ssz:
 
merhaba kızlar,

yazdıklarınızı okuyunca dayanamadım ben de yazayım dedim :P

bence de sessiz kalmak çok güzel evet ama insanın beynini kemiren sorulardan kurtulabilmesi için de zaman zaman sessizliğini bozması gerekiyor gibi...

gelelim benim yaşadığım olaya;

yaklaşık 4 sene boyunca uzak mesafe ilişkisi yaşadım. ikimiz beraberken diyebilirim ki hayatımın en mutlu anlarını yaşadım. ama onun her gidişinde, onu beklerken yaşadığım üzüntünün de haddi hesabı yoktur. neticede ilişkimizin son bir yılında, evlilik için ciddi adımlar atmaya başladığımız bir anda cadı anasının da katkılarıyla sallantıya girdik. çok bunalmıştım biraraya gelmemizin her geçen gün daha da imkansızlaşmasından. onun da üstüne çok gittim artık biraraya geliyorsak gelelim, gelmiyorsak da hayatımız pc başında konuşarak geçiyor nereye kadar böyle devam edebiliriz ki diye. sonuç olarak beyimizle ayrıldık...

ve ben sessiz kalamadım!

o kadar öfkeli o kadar kırılmıştım ki o zamana kadar içimde biriktirdiklerimi sayfalarca mail olarak ona gönderdim... bir ay sonrasında da telefonda konuştuk. maile cevap yazmamıştı bile... bir araya gelmenin imkansız olduğunu ama arkadaş olmak istediğini söyledi. ben de ark olamayacağımızı söyledim ama bazı sosyal ağlardan da silmedim (malum olandan sildim tabii her yaptığımı görmesin diye)... ayrıldıktan altı ay sonra bana yazmaya başladı bir gün ve hayatımda biri var mı diye sordu. ben de çaktırmadan onu yokladım ama geriye dönüş yapmak ister gibi bir hali de yoktu o zaman dedim hoşlandığım biri var ama bakalım... bir süre konuşmadık yine. ayrıldıktan 8 ay sonra doğum günümün sabahında telefonumda onun mesajını görünce çok ağladım... doğum günü için ilk mesajı atan olmak niye? sanki hala sevgilimmiş gibi? cevap yazmadım. bir ay sonrasında tekrar mesaj yazdı. çok kısa bir cvp yolladım daha da bir şey yazmadım. sonrasında bir ay düşündüm durdum. çocuk her dk aklımda. dedim bu işkenceden kurtulmam lazım. ona olan tüm hislerimi içeren uzzuuunnnn bir mail attım. yaşadığımız tüm o güzel anları, beraberken birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi anlatan... o mailden sonra bir ara hemen hemen her gün konuşmaya başladık sonrasında da görüntülü konuştuk... ama adam değişmiş kızlar. benim yıllarca tanıdığımı sandığım kişiyi göremedim açıkçası... yanlız, mutsuz, huysuz biri vardı karşımda, eskisi kadar yakışıklı bile görünmedi bana... ve dedi ki milyon dolar verseler bir kızı öpmem sana da dönmem, yüzde bir ihtimal bile yok! :53: peki dedim o zaman ben de senin yanlız kaldıkça saracağın arkadaşın değilim o zaman bir daha asla görüşmeyiz...

sonuç olarak kızlar yaklaşık bir aydır o da ben de sessiz takılıyoruz. o laflardan sonra bile beni silmemiş sosyal ağlardan ben de silmedim. ama yakında sileceğim. bütün bunları niye yazdım çünkü kızlar ben ona son mektubu yazarken içimdekiler artık bana ağır geldiği için yazmıştım. bazen öyle bir an geliyor ki insanın yüreği dayanmıyor sanki. beni iyi hatırlaması çok mu önemli ya da benim onu iyi hatırlamam? bazen aşıkken yaşadıklarımızı hatırladığımız için hep öyle güzel sanıyoruz her şeyi ama öyle değil. ben hep hayalimdeki güzel günleri hatırlayıp acı çekiyordum ama onu görmek iyi geldi çünkü o aynı insan değil ki.. onca zamanın zehrini attım içimden

çok iyi çok severek hatırladığınız birini unutamazsınız, geri dönüş ihtimali yoksa o zaman dökün içinizi tüketin bence...
 
hiç bir zaman sessiz kalmayın. ben kolay kolay sessiz kalamıyorum. bir şekilde sonradan patlıyorum. helede haklıysanız hiç sessiz kalmayın. haklı olduğunuz halde niye sessiz kalıyorsunuz ki. ayrıla bilirsiniz ama karşı taraf yamuk yapıyorsa niye ben susayım. niye kendimi yeyip bitireyim. sessiz kalınca sonra başka bir yerden çıkıyor acısı. olan yine bize oluyor.
 
hiç bir zaman sessiz kalmayın. ben kolay kolay sessiz kalamıyorum. bir şekilde sonradan patlıyorum. helede haklıysanız hiç sessiz kalmayın. haklı olduğunuz halde niye sessiz kalıyorsunuz ki. ayrıla bilirsiniz ama karşı taraf yamuk yapıyorsa niye ben susayım. niye kendimi yeyip bitireyim. sessiz kalınca sonra başka bir yerden çıkıyor acısı. olan yine bize oluyor.

Ortada eğer bir haksızlık varsa eğer, tabi ki en doğrusu bu olur. Bende senin gibi düşünüyorum.
Burada bazılarımızın bahsettiği sessizlik,ayrılık sonrası sessizlik.. yani içindekileri döküp,her şeyi konuştuktan tamamen bittikten sonra ki sessizlik.. Olan zaten hep bize oluyor,böyle geldi böyle gider (malesef)
 
Ortada eğer bir haksızlık varsa eğer, tabi ki en doğrusu bu olur. Bende senin gibi düşünüyorum.
Burada bazılarımızın bahsettiği sessizlik,ayrılık sonrası sessizlik.. yani içindekileri döküp,her şeyi konuştuktan tamamen bittikten sonra ki sessizlik.. Olan zaten hep bize oluyor,böyle geldi böyle gider (malesef)



ama kızlar adam sizden ayrılmış ve sızı aramıyorsa sesszlıkten baska carenız nedir ararsak ya cvp vermezse ya terslerse bu daha kötü olmaz mı bızım için
 
Zaten ayrılık sonrası hemen içimizdekileri dökemeyiz. Ayrılığı kabullenmek istemeyiz.
Karşımızdaki sessiz kalınca bizde inadına susar konuşmayız, sonra sabrımız tükenir ve içimizdekileri yazarız. Her ne kadar karşımızdaki anlamasa da. Genelde karşı taraf tepki vermez, çünkü beklediği adımı atmışızdır. Veya tepki verir ama, borsada değeri artmış gibi davranır havalar falan.. Yani malesef bunu bir kaç kez tecrübe ettim. Biz sessizliğimizi bozunca yenilmiş olmuyoruz aslında. Aksine içimizdekileri döküp rahatlamış oluyoruz. Çünkü içimize attıkça güzel olan anılar, umutlar çoğalıyor. Anlatınca yavaş yavaş azalıyor, karşımızdakini gözümüzde çok büyüttüğümüzü anlıyoruz vee azalıyor içimizde ona olan sevgi..
Sonra da bize düşen sabırla hayırlısını beklemek ve asla geriye bakmamak.. :112:
 
Günlerdir bu konunun sonuna geleyim diye okumaktan gözlerim yoruldu.Ben de 3 yıldır saçma sapan bir şekilde devam eden ilişkimi bitirdim, daha doğrusu bitirdi daha önce 100 kere olduğu gibi :S :S Her mesajında dayanamadım, önce kavga ettim sonra döndüm, tekrar başladık.Ama anladım ki, bir erkek, ne kadar büyük sıkıntısı olursa olsun bir kadını gerçekten seviyorsa abuk sabuk bahaneler öne sürerek terk etmez.Benim ilişkimde hep gitti, başkasını bulamadı ve nasıl olsa her çağırdığımda koşa koşa gelen biri var diye düşünerek belki de geri döndü.Ben 29 yaşındayım,o 37.O hala Facebook ta kız peşinde koşuyor.Bense bu forumu okuduktan sonra ciddi anlamda silkelendim ve kendime geldim.Bu üç sene boyunca belki arar da bir şeyler yaparız diye ne arkadaşlarımla vakit geçirdim ne bir kursa gittim ne de doğru düzgün kendime zaman ayırdım.Ama artık şundan eminim ki beni gerçekten sevmemiş.Ve ben hayatımın bundan sonra bir saniyesini bile beni önemsemeyen insan için harcamaya kıyamıyorum.Bir daha mesaj atar mı ara mı bilmiyorum.Ama insan aklında bitirince gerisi geliyor.Dönecek diye beklemek boş, dönecek adam gitmez.Giden adam da dönmesin.Ben bu süreçte bu forumda çok şey öğrendim.Hiç birinizi tanımıyorum ama sayenizde bazı şeylerin farkına vardım.Hepinize teşekkürler kızlarrr :)
 
Ortada eğer bir haksızlık varsa eğer, tabi ki en doğrusu bu olur. Bende senin gibi düşünüyorum.
Burada bazılarımızın bahsettiği sessizlik,ayrılık sonrası sessizlik.. yani içindekileri döküp,her şeyi konuştuktan tamamen bittikten sonra ki sessizlik.. Olan zaten hep bize oluyor,böyle geldi böyle gider (malesef)

Papyonum mesaj kutunu boşaalt :36:
 
Günlerdir bu konunun sonuna geleyim diye okumaktan gözlerim yoruldu.Ben de 3 yıldır saçma sapan bir şekilde devam eden ilişkimi bitirdim, daha doğrusu bitirdi daha önce 100 kere olduğu gibi :S :S Her mesajında dayanamadım, önce kavga ettim sonra döndüm, tekrar başladık.Ama anladım ki, bir erkek, ne kadar büyük sıkıntısı olursa olsun bir kadını gerçekten seviyorsa abuk sabuk bahaneler öne sürerek terk etmez.Benim ilişkimde hep gitti, başkasını bulamadı ve nasıl olsa her çağırdığımda koşa koşa gelen biri var diye düşünerek belki de geri döndü.Ben 29 yaşındayım,o 37.O hala Facebook ta kız peşinde koşuyor.Bense bu forumu okuduktan sonra ciddi anlamda silkelendim ve kendime geldim.Bu üç sene boyunca belki arar da bir şeyler yaparız diye ne arkadaşlarımla vakit geçirdim ne bir kursa gittim ne de doğru düzgün kendime zaman ayırdım.Ama artık şundan eminim ki beni gerçekten sevmemiş.Ve ben hayatımın bundan sonra bir saniyesini bile beni önemsemeyen insan için harcamaya kıyamıyorum.Bir daha mesaj atar mı ara mı bilmiyorum.Ama insan aklında bitirince gerisi geliyor.Dönecek diye beklemek boş, dönecek adam gitmez.Giden adam da dönmesin.Ben bu süreçte bu forumda çok şey öğrendim.Hiç birinizi tanımıyorum ama sayenizde bazı şeylerin farkına vardım.Hepinize teşekkürler kızlarrr :)

haklısın kafada bitirmek şart
 
Günlerdir bu konunun sonuna geleyim diye okumaktan gözlerim yoruldu.Ben de 3 yıldır saçma sapan bir şekilde devam eden ilişkimi bitirdim, daha doğrusu bitirdi daha önce 100 kere olduğu gibi :S :S Her mesajında dayanamadım, önce kavga ettim sonra döndüm, tekrar başladık.Ama anladım ki, bir erkek, ne kadar büyük sıkıntısı olursa olsun bir kadını gerçekten seviyorsa abuk sabuk bahaneler öne sürerek terk etmez.Benim ilişkimde hep gitti, başkasını bulamadı ve nasıl olsa her çağırdığımda koşa koşa gelen biri var diye düşünerek belki de geri döndü.Ben 29 yaşındayım,o 37.O hala Facebook ta kız peşinde koşuyor.Bense bu forumu okuduktan sonra ciddi anlamda silkelendim ve kendime geldim.Bu üç sene boyunca belki arar da bir şeyler yaparız diye ne arkadaşlarımla vakit geçirdim ne bir kursa gittim ne de doğru düzgün kendime zaman ayırdım.Ama artık şundan eminim ki beni gerçekten sevmemiş.Ve ben hayatımın bundan sonra bir saniyesini bile beni önemsemeyen insan için harcamaya kıyamıyorum.Bir daha mesaj atar mı ara mı bilmiyorum.Ama insan aklında bitirince gerisi geliyor.Dönecek diye beklemek boş, dönecek adam gitmez.Giden adam da dönmesin.Ben bu süreçte bu forumda çok şey öğrendim.Hiç birinizi tanımıyorum ama sayenizde bazı şeylerin farkına vardım.Hepinize teşekkürler kızlarrr :)

aynen öyle... boşver hayatını yaşa... erkekler severler şovalyelik yapmayı bunu da unutma. arada sırada eski kız arkadaşlarını bir yoklarlar hasar tespiti yapar gibi, ya da geri dönerler kimseyi bulamayınca... ama aşk bir kristal bardak gibi bir kere kırıldımı aynı olmuyor malesef. bir kere ayrıldığın bir insanla (nedeni çok salakça bir şey değilse eğer) bir araya gelsen bile ayrılığın izi kalıyor sanki, birşeyler değişiyor...
 
aynen öyle... boşver hayatını yaşa... erkekler severler şovalyelik yapmayı bunu da unutma. arada sırada eski kız arkadaşlarını bir yoklarlar hasar tespiti yapar gibi, ya da geri dönerler kimseyi bulamayınca... ama aşk bir kristal bardak gibi bir kere kırıldımı aynı olmuyor malesef. bir kere ayrıldığın bir insanla (nedeni çok salakça bir şey değilse eğer) bir araya gelsen bile ayrılığın izi kalıyor sanki, birşeyler değişiyor...

Şu an tek istediğim karşıma güvenebileceğim, beni sevecek ve benim de sevebileceğim birinin çıkması ve bu yaşadıklarıma gülüp geçmek.Umarım buradaki herkes aynı şeyleri yaşar ve çooook mutlu olur :)
 
Back
X