Nette bi aratayım dedim; "Ayrılırken laf sokmalı sözler" gibi şeyler çıktı. Okudum. Cidden bunun karşı tarafı etkilediğini düşünen insanlar var mı ya?
Şu laflara bak:
Gidişine bir isim koyalım: Mal kaybı. (Ayrılırken kötü espri gibisi yok. Kim düşünmüş bu lafı acaba? )
Ben insanları harcamayı iyi bilirim, yeter ki bozuk olsun. (Buram buram fakirlik kokuyor, olmaz bu da.)
Yanımda olması gerekenler zaten yanımda, defolup gidenler kimin umurunda? (Umursadığı çok belli kim dediyse bunu)
Kendine bir yol çizebilmek için, bazı insanların üzerini çizmek zorundasın. (Çizdim oyynamıyoruum)
Ne kalana git, ne de gidene kal derim. Kalacak olan yerini, gidecek olan yolunu bilir. (Biliyosa herkes ne belirtiyon? )
Aşk yürek ister. Senlik bir durum yok yani, rahat ol. (Aşşka yürek gerek annlasana, her defa yanıyorum ama gitmeliyim yazsan daha iyi. Şarkı şeklinde atabilirsin)
Farz et ki bu aşkı yaşamadık hiç. (Adam muhtemelen öyle farz ettiğinden böyle davranıyo zaten)
Eskiden altını çizdiklerimin, şimdi üstünü çiziyorum. (Kışın da kestane çiziyorum)
Yok yav. Hiçbiri güzel değil bunların :/