Selam hanımlar. Sevgilimden ayrılmaya karar verdim çünkü yanımdayken mutluyum ama o yokken varlığını hissedemiyorum. Üstelik arkadaşlarını görünce beni unuttuğunu düşünüyorum. Mesajlaşmalarda dalga geçer gibi bir tavrı var. Beni sevdiğini biliyorum çünkü bir kere ayrılacağımızda resmen ağladı. Bana değer verdiğini hareketlerinden de anlıyorum fakat yapılar uymuyor bir türlü. Arkadaş çevresinden de haz almıyorum çok entrikacı insanlar. İyi yönleri kibar,beni seviyor ben de onu, iyi kalpli duygusal. Kötü yönleri de birinin yanındayken beni unutuyor ve sıkılgan biri bazen çok dengesiz oluyor ruh hali neyse ona göre hareket ediyor. Bazı arkadaşları çok çocuksu bir türlü anlaşamadık ve utanmasalar tuvalete bile birlikte gidecekler. Yüksek lisans yapan insanlarız liseli değiliz ki bu sebeplerden dolayı güvenemiyorum ona bazen 10 saat yazmadığı oluyor sizce bu sebepler bitirmeye değer mi?