Ayrılmış, iki çocuklu damat adayı

cunkuneden

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Aralık 2021
1.465
2.314
83
Selamlar arkadaşlar, bu kez ablam için bir konu açıyorum. Kendisi 38 yaşında, epilepsi hastası, çok şükür nöbet geçirmıyor ama düzenli ilaç kullanıyor çocukluğundan beri.
Biri ile tanıştırmışlar ancak adam ayrılmış ve 2 çocuğu var (annede çocuklar). Elbette nasip denmiş ancak evlenmemiş ve özel durumu olan genç kadına bu baştan stresli olarak öngördüğümüz evliliğin önerilmesi normal mi? Ablam için endişeleniyorum elimde değil.. evlilik psikolojik açıdan da zorken ablamın fizyolojik raahatsızlıkları da var.. adam bunu incitir, üzer diye çok korkuyorum, zaten bazı sosyal becerileri kısıtlı (korkup endişelenince mesela elleri titrer, yönetemez o süreci). Hemen yarın evlenecek değiller ama sizlerin konu hakkındaki fikirlerini de okusun istiyorum (bazen endişelerimizi fazla buluyor). Hiç evlenmeseydim keşke diyen kadın dolu burası, kaldı ki ablamın özel durumu işte..
ne dersiniz sizler?
 
Biraz tanımaya çalışsın elbet bir şekilde belli eder kendini. Hemen evlenmek zorunda değil sonuçta.
 
Ablanız kendi kararlarını verebilecek yeterliliğe sahiptir diye tahmin ediyorum. Adamı tanımak isterse tanır, zaman geçirir evlenip evlenmeyeceğine karar verir.

Sizin endişenizi de anlıyorum ancak bu kadar korumacı davranmak ablanızda muhtemelen özgüven problemlerine sebep olacaktır, olmuştur. Şu an yapabileceğiniz tek şey süreci izleyip fikriniz ya da desteğiniz istenirse müdahil olmak.
 
Aman iki çocuklu adamı napacak. İyice sinir stres sahibi olacak.
Sanırım evlenemezsem diye endişeleniyor artık. Evi var, bizimkilerden kalacak ilerde maasşı falan. Şükür maddi açıdan zor durumda kalmaz zaten geçinir gider ama yalnızlık korkusu sanırım.. oysa bazı evlilikler yalnızlığı mumla aratır işte, onu düşünecek olgunlukta da değil sanırım. Bana da dertsiz başa dert sarmak gibi geliyor biraz
 
Çocuklu biriyle evlenmeyi her insanın psikolojisi kaldıramaz özelliklede ablanız gibi hassas bir insan.. Güçlü olabilecekmi ilerleyen zamanlarda adam çocuklarıyla görüşecek onları okutacak evlendirecek maddi destek sağlayacak hatta evine gelip gidecekler bence dertsiz başına dert açmasın keyfine baksın
 
Kronik hastalığı olan insan psikolojisinden çok anlamıyorsunuz sanki. Mesele hayatını idame ettirmek, yiyecek ekmek bulmak ya da maddi olanaklar değil ki. Kadın yanına bir hayat arkadaşı istiyor. Hastalandığında yanında olacak elini tutacak, çözüm bulacak, yaşlandığında desteği olacak birine ihtiyacı var. Evlenmek istemesindeki temel sebep bu. Ha bu adam konuda geçen adam mıdır onu bilemeyiz. Ama ablanızın herkes elini eteğini çektiğinde -ki çekeceksiniz kendi ailenize, hayatınıza, sorunlarınıza döneceksiniz, anne baba da göçüp gidecek allah gecinden versin- yanında birlikte yol yürüyeceği birine ihtiyacı var. Buna sağlıklı bir insandan daha çok ihtiyacı var.
 
Burada çocuklu insanlarla evlilik yapan insanların açtığı çok fazla konu var.
Maalesef sonuçları da pek iyi değil okuyun sizde konuları.
Önyargılı olmak istemem ama iki çocuklu adamı karısı niye bırakmış nesi var bu adamın maddiyat mi ailesi mi cinsel hayatı mi şiddet mi alkol mü nedir yani ?
İki çocuklu kadın yuvasını ne diye dağıtsin.
Niye boşandın diye sorunca da farklı cevaplar veriyor bu tipler dikkatli olmak lazım.
Birileriyle görüşmek istiyorsa farklı adayları da degerlendirebilir sizde bu konuda destek olabilirsiniz.
İlla evlenmek zorunda da değil hayatında biri olabilir gezip tozabilir.
Ayrıca epilepsi hastalığına çok fazla özel durum diye yaklasmissiniz.
Sonuçta düzenli ilaç kullanınca birçok belirti azalıyor geriliyor hatta değil mi ?
Sanki bedensel bir engeli var gibi yaklasmissiniz.
 
Cocuksuz kadin cocuklu adamla normal sartlarda bile evlenmemeli. Yazik olur ablaniza
 
Ben de bekarım 36 yaşında, çalışıyorum ancak kronik rahatsızlığım yok. Belki de de dediğimiz gibi empati yapamıyorum. Hatta empati yapmak için şartlar aynı değil ondan yapamıyorum. Ancak bekar, çocuksuz talipleri de çıkıyor. Bana sırf görünüş açısından beğendi diye buna olumlu bakıyor gibi geliyor. Elbette o da olacak, kimse istemez beğenmediği biri ile olmayı.. yani evet çok duygusal ve korumacı bakıyorum belki.. ancak elimde değil bir yerde. Bana bu adayı baştan elemesi gerekiyor gibi geliyor. Bana gelse elerim yani.. sanırım
 
Bedensel engeli yok çok şükür.. ancak sosyal duygusal alanda biraz belki.. hani iyiliği kötülüğü hesap edemeyen, sag kalpli insanlardan biraz.. yoksa niyetim iyi derken kötülük etmek de istemem ablama..
 
Yok ben sizi anlıyorum, benim de kronik hasta bir ablam var üstelik bir evlilik yapıp boşanmış bir kadın, korumacı olmak çok normal.
Ama bir yerde ben kendimde onun hayatı hakkında fazla müdahaleci olduğumu farkettim. Bunun onun kişiliğindeki etkilerini de gözlemledim ve kendimi çektim. Bu süreçte asla onaylamayacağım bir adamla nişanlandı “bence sana uygun değil ama senin hayatın senin kararın ne olursa olsun yanındayım” dedim. Sonra kendi olmayacağını anlayıp evlenmeden ayrıldı zaten.
Ama evlenmek istemesinin sebeplerini de bir önceki mesajımda yazdığım gibi anlıyorum. Hatta bu istek değil ihtiyaç bence onlar için.
 
ablanın hastalığını çokmu abartıyorsun veya fazla korumacı mı davranıyorsun acaba
çok özür dilerim beni yanlış anlamayacağını düşündüğüm için bu kadar rahat yazıyorum
seni ve ablanı tanımadığım için objektif yazabiliyorum sonuçta
ben yazdıklarını okuyunca epilepsi olduğunu bilmesem fiziksel engelli birinden bahsediyorsun sanardım
evet hastalığın zor tarafları var ama bir sürü de epilepsi hastası var
onlar nasıl yuva kurabiliyor mesela
korkup endişenince hepimizde el titremesi olabilir
bazı anormal durumlarda süreç yönetimi herkeste %100 olmayabilir
söylediğin şeyin hastalığıyla ne kadar ilgisi var bilmiyorum ama durduk yere olan bişi de değil
korku endişe bunlar güçlü duygular
ayrıca ablan epilepsi olmasaydı da hayatına giren kişi onu çok üzebilirdi
çocuklu bi adama aşık olup kimseyi dinlemeden evlenip gidebilirdi
umarım yorumumu yanlış anlamazsın sadece bu kadar üzerine düşmeni gerektirecek bi durum yoktur belki diye düşünüyorum
 
Evet aynı durumddaymışız bu da ayrı bi hassasiyet gerektiriyor dediğiniz gibi. Yo söyledim sen bilirsin diye ama yalan yok diğer yorumları da gösterdim sonuçta aklın yolu bir diyerek ama karar senin diye de vurguladım bakalım artık. Elbette her daim yanındayım, arkasındayım ben de onun. Allah iyilerle karşılaştırsın her zaman..
 
Yo asla yanlış anlamadım. Burdaki her yorum yapan kişiye ayrı ayrı teşekkür ederim, size de. Maksadım zaten dışardan bir göz yorumlasın isteğimdi. Belki de ben ablamdan daha asosyal ya da çekingenim ondan biraz ilerde istemem sizin yüzünüzden desin, çok müdahil olmayım. Her fikri duysum, kendi süzgecinden geçirsin ve karar versin, diyeceğim o şekilde olacak..
 
Epilepsi rahatsızlığı engelli gibi bir durum mu ki? Çoğu kişi de var aslında anlamadım tam engelli gibi bahsedilmiş
38 yaşında kocaman kadın kendi kararını verebilir herkesin hayatı, düşüncesi, bakış açısı çok farklı. Kendisi ne düşünüyor o önemli
 
Çocuklar Annedeyse bile sürekli bakacakmış gibi düşünsün onu göze alabiliyorsa o zaman devam etsin.
Çünkü Erkekler genelde çocuklarını alma günlerinde çocukları alıp babaannesine dedeye halaya bırakıyorlar ama Erkeğin ailesi torunlarına oğulları tekrar evleninceye kadar bakıyorlar adam evlenince artık karın baksın moduna giriyorlar .

Adamın karakteri çok şeyi belirler görüşsünler biraz ölçsün baksın fakat karar vermek için acele etmesin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…