- 21 Eylül 2021
- 3.631
- 10.588
- 158
- 30
- Konu Sahibi cunkuneden
-
- #41
Dediğim gibi sosyal duygusal açıdan biraz farklı ablam. Sosyal arkadşa çevresi olan biri, ancak işte iyi kötü ayrımı yapamıyor bazen, çok iyi niyetli çocuk gibi masumdur (bazen de değildr gerçi de). Böyle biri olarak kriterleri daha katı olmalı diyorum ancak ilerde olası yalnızlığından da sorumlu olmak istemem tabi. Kararı kendisine bırakıcaz tabi
Epilepsi stres yüzünden ucunda iyi şeylerin olmayacağı şekilde sonuçlanan bir hastalığa dönüşüyor. Yani evlilik yorucu olabiliyor ama iki çocuklu bir adamla yüzde yüz yorucu olur. Bugün annede olan o çocukların evlenince babalarına yerleşmeye geldiğini okuduk buralarda. Çocukların hakkıdır, bir şey diyemem ama çocuksuz olarak evlenen kadın bunu kaldıramaz. Adamın maaşının önemli bir kısmı nafakaya gidecek. Çocuklar tatillerde gelmek isteyecek. Yani bir sürü ihtimal var ve evet babaları onlara bakmak zorunda. Burada çocuklu adamla evlenip mutlu olan bir tek insan görmedim. Ablanıza adamın güzel gelen dış görünüşü bir süre sonra duvardan farklı gelmeyecek.Ben de bekarım 36 yaşında, çalışıyorum ancak kronik rahatsızlığım yok. Belki de de dediğimiz gibi empati yapamıyorum. Hatta empati yapmak için şartlar aynı değil ondan yapamıyorum. Ancak bekar, çocuksuz talipleri de çıkıyor. Bana sırf görünüş açısından beğendi diye buna olumlu bakıyor gibi geliyor. Elbette o da olacak, kimse istemez beğenmediği biri ile olmayı.. yani evet çok duygusal ve korumacı bakıyorum belki.. ancak elimde değil bir yerde. Bana bu adayı baştan elemesi gerekiyor gibi geliyor. Bana gelse elerim yani.. sanırım
Ablanız 38 yaşında. Diyelim ki kendisi gibi çocuksuz bir adamla evlendi. Çocuk doğurabilecek mi? Hastalığı hamile kalmasına ve çocuk büyütmeye sorun olmayacak mı?
Herkes evlenmek zorunda değil. Çocuklar istediği kadar anne de kalsın sonuçta adamın çocukları, ablanız iki çocuğun sorumluluğunu kaldıramaz.Selamlar arkadaşlar, bu kez ablam için bir konu açıyorum. Kendisi 38 yaşında, epilepsi hastası, çok şükür nöbet geçirmıyor ama düzenli ilaç kullanıyor çocukluğundan beri.
Biri ile tanıştırmışlar ancak adam ayrılmış ve 2 çocuğu var (annede çocuklar). Elbette nasip denmiş ancak evlenmemiş ve özel durumu olan genç kadına bu baştan stresli olarak öngördüğümüz evliliğin önerilmesi normal mi? Ablam için endişeleniyorum elimde değil.. evlilik psikolojik açıdan da zorken ablamın fizyolojik raahatsızlıkları da var.. adam bunu incitir, üzer diye çok korkuyorum, zaten bazı sosyal becerileri kısıtlı (korkup endişelenince mesela elleri titrer, yönetemez o süreci). Hemen yarın evlenecek değiller ama sizlerin konu hakkındaki fikirlerini de okusun istiyorum (bazen endişelerimizi fazla buluyor). Hiç evlenmeseydim keşke diyen kadın dolu burası, kaldı ki ablamın özel durumu işte..
ne dersiniz sizler?
Akli becerisi tam, sosyal ve iletişimsel dili yüksek cevval kadınlar dahi evlilik kurumunu hele hele ıkı cocuklu erkekle evliliği zaman zaman hatta cogunlukla zorlarken bu tarz dezavantajlı bir hanımefendinin böyle bir topa girmesi ona cehenneme atar. Bir süre sonra iş hanımefendinin aile ve cocuklar tarafından bir hizmetci gibi hor kullanımına gelebilir, daha da kötüsü bu hanımefendi, kucagında cocuk ile baba evine dönebilir. Epilepsisi stres ve üzüntüden sürekli tetiklenip elden ayaktan düşebilir. Cok tehlikeli buluyorum bu durumu.epilepsi hastalığı, iyi kötü ayrımı yapamaması, sosyal becerisi zayıf olması, dünyayı tam bilmemesi,duygusal olarak tam yeterli olmaması yazmışsınız. çoğu üye aynı şeyi demiş. siz evlenip gideceksiniz.anna babaya allah ömür versin ama bir gün onlar da gidecek. bu kız ne olacak. mesela bir hafta evde tek kalabilir, kendine yeter mi ya da bir işte çalıştı mı hiç. araba süreyim gibi, bankadan ödemelerimi yapayım gibi,resmi işlemleri yardım almadan halledeyim gibi daha özgüven gerektiren şeyler yaptı ise bu adamın 2 çocuğunun sorumluluğunu almasın. yok bunları yapamaz, yardım almadan işlerini yapamaz, evi çekip çeviremez, çocuğu olsa okula tek kayıt ettiremez, toplumda konuşamaz, para işini bilmez, yalnız seyahat edemez, karışık bir işi halledemez diyorsan bırak görüşmeye devam etsinler. adamı araştırın ve tanımaya çalışın. umarım kırılmazsın ama ablanızın tam isteyeceği çocukları olmayan işinde gücünde yakışıklı akıllı bir erkek karısının ev içinde ve ev dışında tüm sorumluluğunu baba rolüne girerek almayı, hayattaki her işi evli olmasına rağmen tek yapmayı tercih etmeyebilir.kronik hastalığı konusuna ise gelmiyorum çünkü o konu hassas bir konu. yok benim ablam öyle değil iş yapar markete gider parayı bilir eşi olsa sohbet eder güler güldürür motive eder o sadece utangaç diyorsan bu adamı elesin başka birini beklesin. 2 çocuk konusu zorlayıcı olabilir.
İki çocuklu eş adayı olabilir ama çok zor burada ne hikayeler var.Bence ablanızı alın bu konuda uzmana götürün nasıl yapabilir nasıl yapamaz anlatsın.Siz ne derseniz ters gelir ona.Bu zor iş onun hastalığını tetikleyebilirSelamlar arkadaşlar, bu kez ablam için bir konu açıyorum. Kendisi 38 yaşında, epilepsi hastası, çok şükür nöbet geçirmıyor ama düzenli ilaç kullanıyor çocukluğundan beri.
Biri ile tanıştırmışlar ancak adam ayrılmış ve 2 çocuğu var (annede çocuklar). Elbette nasip denmiş ancak evlenmemiş ve özel durumu olan genç kadına bu baştan stresli olarak öngördüğümüz evliliğin önerilmesi normal mi? Ablam için endişeleniyorum elimde değil.. evlilik psikolojik açıdan da zorken ablamın fizyolojik raahatsızlıkları da var.. adam bunu incitir, üzer diye çok korkuyorum, zaten bazı sosyal becerileri kısıtlı (korkup endişelenince mesela elleri titrer, yönetemez o süreci). Hemen yarın evlenecek değiller ama sizlerin konu hakkındaki fikirlerini de okusun istiyorum (bazen endişelerimizi fazla buluyor). Hiç evlenmeseydim keşke diyen kadın dolu burası, kaldı ki ablamın özel durumu işte..
ne dersiniz sizler?
Bende bir epilepsi hastasıyım ve 1 yıllık evliyim.Selamlar arkadaşlar, bu kez ablam için bir konu açıyorum. Kendisi 38 yaşında, epilepsi hastası, çok şükür nöbet geçirmıyor ama düzenli ilaç kullanıyor çocukluğundan beri.
Biri ile tanıştırmışlar ancak adam ayrılmış ve 2 çocuğu var (annede çocuklar). Elbette nasip denmiş ancak evlenmemiş ve özel durumu olan genç kadına bu baştan stresli olarak öngördüğümüz evliliğin önerilmesi normal mi? Ablam için endişeleniyorum elimde değil.. evlilik psikolojik açıdan da zorken ablamın fizyolojik raahatsızlıkları da var.. adam bunu incitir, üzer diye çok korkuyorum, zaten bazı sosyal becerileri kısıtlı (korkup endişelenince mesela elleri titrer, yönetemez o süreci). Hemen yarın evlenecek değiller ama sizlerin konu hakkındaki fikirlerini de okusun istiyorum (bazen endişelerimizi fazla buluyor). Hiç evlenmeseydim keşke diyen kadın dolu burası, kaldı ki ablamın özel durumu işte..
ne dersiniz sizler?
hayır epilepsi bir engel değil ya ben bu konuya çok kaşıyım aslında gerçekten insanlar epilepsililere engelli muamelesi yapıyor bazen. yani bende epilepsi hastasıyım ama hayatıma yol çizerken hiç bunu düşünmedim aa epilepsim var bunu yapabilirmiyim aa epilepsim var evlenebilir miyim çalışabilir miyim diye düşünmedim hiç ve hepsinide yaptım hata fazlasıyla.Epilepsi rahatsızlığı engelli gibi bir durum mu ki? Çoğu kişi de var aslında anlamadım tam engelli gibi bahsedilmiş
38 yaşında kocaman kadın kendi kararını verebilir herkesin hayatı, düşüncesi, bakış açısı çok farklı. Kendisi ne düşünüyor o önemli
zaten sorun epilepsi değil hanımefendinin sosyal olarak zaman zaman muhakemesının zayıflaması. Normal bekar bi bey ile evlense en azından hayatındaki stres unsurları cocuklu bırıyle evlenmeye göre görece daha az olucak. Korkulan şey beyefendinin durumunun hanımefendinin hastalıgını daha cok tetiklemesi .hayır epilepsi bir engel değil ya ben bu konuya çok kaşıyım aslında gerçekten insanlar epilepsililere engelli muamelesi yapıyor bazen. yani bende epilepsi hastasıyım ama hayatıma yol çizerken hiç bunu düşünmedim aa epilepsim var bunu yapabilirmiyim aa epilepsim var evlenebilir miyim çalışabilir miyim diye düşünmedim hiç ve hepsinide yaptım hata fazlasıyla.
bir insan nekadar düşünür ve hayatına dahil ederse bu hastalığı okadar hasta oluyor ben 3 sene önce ilaçları bıraktım içmicem artık dedim ve bıraktım doktorumada söyledim düzenli aralıklarla eeg çekildi ve tamam bu şekilde devam edebilirsin dedi ve hayatıma kaldığım yerden devam ettim ilaçsız bir şekilde. Epilepsim var diye ehliyet alamıyordum sırf doktor bana bu teşhisi koydu diye ama ben iyiydim ialç içiyorum diye ehliyet raporu vermediler bana ben o günbıraktım ilacı ve aslında işin kafada bittiğini anladım. 7 sene ilaç içtim evet çok etkisi oldu tedavi sürecimde ama iyi olmama rağmen hala o ilaçları dayatıyorlardı bana bende o psikolojiden çıkıp artık iyiyim dedim ve bıraktım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?