ben biraz katı yazıcam kusura bakma...bende zamanında anlaşamadığım için ayrıldım çok acı çektim herşeyin ilkiydi ve bitmişti.2-3 yıl sonra tekrar birlikte olduk ve birbibimiz olmadan yaşayamacağımızı sanıp evlendik.ama ikimizde o kadar pişman oldukki.keşke diyorum şimdi dayansaydımda evliliğimde bugünleri görmeseydim.şunu unutma olmuyorsa olmuyordur.biten bitmiştir asla o kadr da üzülme ve sakın geriye bakma.daha nelerrr çıkar karşına.şu an çok zalimce ve seni anlamıyormuşuz gibine geliyor ama inan birçoğumuz yaşadı bunları.anne-evlat sevgisinden öte bir sevgi yokmuş bu dünyada 28 yaşımda ben bunu anladım.annene sığın onunla paylaş herşeyini vakit geçir ve yanında die şükret hep onunla ol.kollarına sığın orda ağla orda gül.