Yazıp yazıp sildim nasıl kibar olabilirim diye. Sonra dedim ki, ben çevremdeki insanlara gerektiği zaman gereken cevabı verebilen bir insanım, şu forumda anonim mi kibar olacağım, ne gerek var?
Ne tatlı mağduriyet kasmışsınız öyle? Size kendimi anlatayım da biraz daha mağdur olun.
Hayatim çiçek gibi. Fen lisesi mezunuyum, yani sağlam IQ mevcut, fena bir bölüm okumadım, neredeyse mezun olur olmaz akademisyen oldum, üstelik sıfır torpille. Ha doktorayı zor bitirdim onu kabul ediyorum. Bir iki ay sonra Dr. Öğr. Üyesi kadrom gelecek. Çok güzel bir evliliğim var. Kocam eğitimli, iyi de kazanıyor. Güzel bir evimiz, premium marka bir arabamız var (hatta piyasa biraz hareketlenirse satıp yükselteceğiz, 2021 model çünkü, 2023 istiyoruz). Ailemin maddi durumu iyi, bayaaaa iyi hatta, aramız da güzel (eskiden giyim ve hayat görüşü kaynaklı problemlerimiz vardı ama düzelttik durumları), eşimin ailesiyle de iyiyiz, gül gibi geçinip gidiyoruz hepimiz. :) Üstelik bunların çoğunu mini etekli elbiselerimle yaptım. :) Siz de çok başarılı ve zeki olacaktınız ama biz seküler ve minili kadınlar bu kontenjanı doldurduğumuz için size kalmadı değil mi? Tüh, sırada bekleyen olduğunu bilseydim daha az mutlu ve zeki olurdum, kusura bakmayın lütfen
Kinaye bir yana, şu an yaşadığım hayatı ben, kendi ellerimle, tırnaklarımla kazıyarak (ve mini eteğimle) inşa ettim. Bir dönem mutsuz muydum, evet, hem de çok. Cevaplarımı açıp bakabilirsiniz, yazmışımdır birkaç kere. Terapiye gittim, ilaç tedavisi gördüm, kendi çirkin düşüncelerimi düzelttim ve mutluluğu buldum. Mağduriyeti ve haset düşünceleri bir kenara bırakıp, hayatınızı yoluna koymak için aksiyon almanızı tavsiye ederim.