Kesinlikle onun eksikliği çok oluyorManevi yönden namaz kılıp ibadet edin.Manevi yönden ihtiyacınız olabilir.
Ne güzel saygın bir meslek sahibi olmuşsunuz, kendinizi bu kadar küçük görmeyin lütfen..35 yaşındayım. İyi bi kariyere sahibim ama kariyerimde başarılı değilim. Sürekli stresliyim, aklımda hep yapılacak işler. Ev iş çocuk yoruyor bi yerden sonra. Onca emeğin üstüne başarısız olmak, b.k gibi hissettiriyor. Özgüvenim zaten düşük. Ne evim dört dörtlük ne kendim öyle bakımlıyım, ne kariyerimde iyiyim. Ne halt ettim bunca sene bende bilmiyorum. Tv izlemem, gezip tozmam. Anlayamıyorum.
Hayat çok boş geliyor. Sanki istifa etsem çok rahatlayacakmışım gibi ama çok fazla emek verdim yıllarca. Maaşım fena değil, saygın da bir mesleğim var ama mutlu değilim. Tatmin etmiyor yaptığım iş. Başarı duygusunu tadamadım ondan sanırım. Çok yoğun stresli bir iş, yılların emeği sabretmeli mi, yoksa hayat kısa yat evinde mi arasındayım ama cesaretim de yok çünkü hayat çok pahalı. Kafamda deli sorular. Çok yoruldum. Koşturup durup, sonuç alamamaktan. Dertleşecek kimsem olmadığını farkedip buraya yazmak istedim.
35 yaşındayım. İyi bi kariyere sahibim ama kariyerimde başarılı değilim. Sürekli stresliyim, aklımda hep yapılacak işler. Ev iş çocuk yoruyor bi yerden sonra. Onca emeğin üstüne başarısız olmak, b.k gibi hissettiriyor. Özgüvenim zaten düşük. Ne evim dört dörtlük ne kendim öyle bakımlıyım, ne kariyerimde iyiyim. Ne halt ettim bunca sene bende bilmiyorum. Tv izlemem, gezip tozmam. Anlayamıyorum.
Hayat çok boş geliyor. Sanki istifa etsem çok rahatlayacakmışım gibi ama çok fazla emek verdim yıllarca. Maaşım fena değil, saygın da bir mesleğim var ama mutlu değilim. Tatmin etmiyor yaptığım iş. Başarı duygusunu tadamadım ondan sanırım. Çok yoğun stresli bir iş, yılların emeği sabretmeli mi, yoksa hayat kısa yat evinde mi arasındayım ama cesaretim de yok çünkü hayat çok pahalı. Kafamda deli sorular. Çok yoruldum. Koşturup durup, sonuç alamamaktan. Dertleşecek kimsem olmadığını farkedip buraya yazmak istedim.
Selamlar değerli meslektaşım :) Akademide hangi kademedesiniz? Ben yaşça büyüğüm sizden, hala araştırma görevlisiyim, çünkü doktoram yeni bitti. Hem yüksek lisans hem de doktora sürecim baya bi uzun sürdü maalesef. Benimle birlikte, hatta benden birkaç sene sonra atananlar şu an doçentlik kadrolarını aldılar, ben onların sınavlarına gözetmen olarak görevlendiriliyorum. Hatta tam şu an bölye bir sınavdayımHayır bir devlet Üniversitesinde akademisyenim.
Emin olun ev işleriyle içlu dişli olmak sizi hiiic mutlu etmeyecek tam tersi daha da kendinizi aşağıya çekersiniz hayatıniza renk katmayı deneyin sonrada işinizi sevmeye silkelenip işte başarı hedefiniz olsun35 yaşındayım. İyi bi kariyere sahibim ama kariyerimde başarılı değilim. Sürekli stresliyim, aklımda hep yapılacak işler. Ev iş çocuk yoruyor bi yerden sonra. Onca emeğin üstüne başarısız olmak, b.k gibi hissettiriyor. Özgüvenim zaten düşük. Ne evim dört dörtlük ne kendim öyle bakımlıyım, ne kariyerimde iyiyim. Ne halt ettim bunca sene bende bilmiyorum. Tv izlemem, gezip tozmam. Anlayamıyorum.
Hayat çok boş geliyor. Sanki istifa etsem çok rahatlayacakmışım gibi ama çok fazla emek verdim yıllarca. Maaşım fena değil, saygın da bir mesleğim var ama mutlu değilim. Tatmin etmiyor yaptığım iş. Başarı duygusunu tadamadım ondan sanırım. Çok yoğun stresli bir iş, yılların emeği sabretmeli mi, yoksa hayat kısa yat evinde mi arasındayım ama cesaretim de yok çünkü hayat çok pahalı. Kafamda deli sorular. Çok yoruldum. Koşturup durup, sonuç alamamaktan. Dertleşecek kimsem olmadığını farkedip buraya yazmak istedim.
Maaşın iyi saygın bi meslek35 yaşındayım. İyi bi kariyere sahibim ama kariyerimde başarılı değilim. Sürekli stresliyim, aklımda hep yapılacak işler. Ev iş çocuk yoruyor bi yerden sonra. Onca emeğin üstüne başarısız olmak, b.k gibi hissettiriyor. Özgüvenim zaten düşük. Ne evim dört dörtlük ne kendim öyle bakımlıyım, ne kariyerimde iyiyim. Ne halt ettim bunca sene bende bilmiyorum. Tv izlemem, gezip tozmam. Anlayamıyorum.
Hayat çok boş geliyor. Sanki istifa etsem çok rahatlayacakmışım gibi ama çok fazla emek verdim yıllarca. Maaşım fena değil, saygın da bir mesleğim var ama mutlu değilim. Tatmin etmiyor yaptığım iş. Başarı duygusunu tadamadım ondan sanırım. Çok yoğun stresli bir iş, yılların emeği sabretmeli mi, yoksa hayat kısa yat evinde mi arasındayım ama cesaretim de yok çünkü hayat çok pahalı. Kafamda deli sorular. Çok yoruldum. Koşturup durup, sonuç alamamaktan. Dertleşecek kimsem olmadığını farkedip buraya yazmak istedim.
10 yıldır araştırma görevlisiyim. Bende doktora tezimi yakın zamanda bitirdim. Sadece 1 yabancı makalem var o da indeksli bi dergide değil, diğerleri hep bildiri bşr işe yaramıyor biliyorsunuz. Bizde bitiren kadroyu alıyor şartları sağlıyorsa. Bende hiç bi şart yok. 10 yıldır ne yapmışım diye arkama dönüp baktığımda bomboş sadece angaryalar. Bir tanecik makale dışında makalem yok. Ben başkalarıyla kıyaslamasam da yöneticiler bunu çok güzel yapıyor. Dekan çağırdı hepimizi tek tek yüzümüze yüzümüze kıyasladı. Yayını olanların akademik desteği var çevresi var elinden tutanı var. Bize adam gibi danışmanlık veren olmadı ki diyemiyorsun da… en azından kendi çabamla kendi kendimi geliştirebilseydim diye kızıyorum kendime. Hocalar hep bana hep bana. Bizi ancak angaryalar için çalıştırdı yayınlar için değil. Hep korkutulduk zor gösterildi. Ama aramızdan kendi çabasıyla sıyrılanlar, tek başına da başarabilenler çıktı az da olsa. Kendime kızıyorum işte koskoca 10 yıl ne yaptın diye. Akademisyen kumaşı yok bende sanırım. Dersimi çok güzel anlatıyorum, uygulamada da iyiyim bu konuda kendime güvenim tam. Ama işte biliyorsunuz akademide yükselmek için lecturer değil researcer kafası olmalı. Aynı anda hem 2-3 çocuk büyütüp hem bir sürü yayın yayıp hem ders yürüten arkadaşlar var. Sosyallerde bu arada. Nasıl yetişebiliyorlar herşeye hayretler içindeyim. Çok yetersiz hissediyorum. Hakkını veremediğimi düşündüğüm için bırakmak istiyorum ama elimden de başka iş gelmez. Doktoradan sonra kendimi ispatlamalıyım yayın sayımı artırıp araştırma yapmayı oturtmalıyım. Kara bahtım kör talihim de açılır umarım. Tezde başıma gelmeyen kalmadı çünkü. 3 tez yazılırdı emeğimle ama saçma sapan yl düzeyinde bir tez çıktıSelamlar değerli meslektaşım :) Akademide hangi kademedesiniz? Ben yaşça büyüğüm sizden, hala araştırma görevlisiyim, çünkü doktoram yeni bitti. Hem yüksek lisans hem de doktora sürecim baya bi uzun sürdü maalesef. Benimle birlikte, hatta benden birkaç sene sonra atananlar şu an doçentlik kadrolarını aldılar, ben onların sınavlarına gözetmen olarak görevlendiriliyorum. Hatta tam şu an bölye bir sınavdayımBir öğrencinin yerini değiştirmeye çalıştım diye arkamdan “doçent olamadı ya, kudurdu” dediğini duyduğum için sınava almadım. Sınav bitince benden birkaç yaş küçük olan dersin hocası Doç. Dr. Bilmem Kim’e durumu anlatmam lazım. Bu arada benim annem de akademisyen, 35 yaşında profesör olmuştu, haftada bir bunu hatırlatır sağolsun. Akademi biraz böyle bir yer, hiçbir zaman kendinizi “tamam” hissedemiyorsunuz, hissetmemek de gerekiyor daha iyiye gitmek için. “Imposter Syndrome” hakkında araştırma yapabilirsiniz, genelde 30-45 yaş aralığındaki kadın profesyonellerde görülen bir durum. Lütfen kendinizi başkalarıyla kıyaslamayın. Sadece akademik anlamda değil, hiç bir anlamda. Eviniz dört dörtlük temiz ve düzenli olmak zorunda değil eğer siz dağınıkken de rahat edebiliyorsanız. Beden ya da yüz güzelliğiniz üzerinden bir iş yapmıyorsanız çok bakımlı, çok güzel olmak zorunda değilsiniz. Her bilim insanı mRNA aşısı bulacak, toplumun seyrini değiştirecek bir sosyolojik teori ortaya atacak ya da uzaya roket fırlatacak diye bir koşul yok. Siz kendinize yüklediniz bu zorunluluklar karşısında negatif bir tutum içerisinde olursanız, insanlar da size böyle yaklaşırlar. Ben yüksek lisansta bu hatayı yaptım mesela. “Bitmedi mi?” diyene “ya bitecekti ama şöyle oldu böyle oldu dersim çöktü hoca boktu” gibi ezik ezik bahaneler bulmaya çalıştım, insanlar üstüme geldi. Ne zaman doktorada “yeaaa bakalım kısmet, bitmezse bitmez napiim, atacak halleri yok ya” kafasına girdim, o zaman bitirdim Aynı şeyler ev düzenim, aile hayatım, yaşam tercihlerim için de geçerliydi. Lütfen düzenli olarak bir terapistle görüşerek bu ruh halinden kurtulun, emin olun çok daha verimli bir hayat yaşayacaksınız.
iyi bir işin var, çoluğun çocuğun var kocan var.bunca sene ne yaptım diye düsünüyorsun ve özgüvenin düşük öyle mi ?35 yaşındayım. İyi bi kariyere sahibim ama kariyerimde başarılı değilim. Sürekli stresliyim, aklımda hep yapılacak işler. Ev iş çocuk yoruyor bi yerden sonra. Onca emeğin üstüne başarısız olmak, b.k gibi hissettiriyor. Özgüvenim zaten düşük. Ne evim dört dörtlük ne kendim öyle bakımlıyım, ne kariyerimde iyiyim. Ne halt ettim bunca sene bende bilmiyorum. Tv izlemem, gezip tozmam. Anlayamıyorum.
Hayat çok boş geliyor. Sanki istifa etsem çok rahatlayacakmışım gibi ama çok fazla emek verdim yıllarca. Maaşım fena değil, saygın da bir mesleğim var ama mutlu değilim. Tatmin etmiyor yaptığım iş. Başarı duygusunu tadamadım ondan sanırım. Çok yoğun stresli bir iş, yılların emeği sabretmeli mi, yoksa hayat kısa yat evinde mi arasındayım ama cesaretim de yok çünkü hayat çok pahalı. Kafamda deli sorular. Çok yoruldum. Koşturup durup, sonuç alamamaktan. Dertleşecek kimsem olmadığını farkedip buraya yazmak istedim.
Yazılan tezler yapılan makaleler bazen saçma ve boş geliyor. Toplumda vaavv doktora yapmış oluyorsun ama içten içe sen biliyorsun. Ne ürettin ki? Katma değeri ne? Topluma ne fayda sağladın? Literatüre yeni bir istatistik sonucundan başka ne kattın? Beni tatmin etmiyor. Daha elle tutulur şeyler yapmak istiyorum ama yapamıyorum çok zor çünkü.Enee akademisyenmişsiniz ben de yl-doktora diyorumhocam üretmek sizin işiniz yani o değil demek sıkıntınız bemi yl yapmak bile nasıl motive etmişti, şimdi doktora için hazırlanıcam, acava hedefleri mi tükettiniz?
Kendimce birkac tavsiye verecektim ama vazgeçtim. Sadece sizi çok iyi anlıyorum diyebilirim :/Yazılan tezler yapılan makaleler bazen saçma ve boş geliyor. Toplumda vaavv doktora yapmış oluyorsun ama içten içe sen biliyorsun. Ne ürettin ki? Katma değeri ne? Topluma ne fayda sağladın? Literatüre yeni bir istatistik sonucundan başka ne kattın? Beni tatmin etmiyor. Daha elle tutulur şeyler yapmak istiyorum ama yapamıyorum çok zor çünkü.
Akademiden önce kendi alanımda saha da 2-3 yıl çalıştım. çalışırken insanlara gerçekten faydam vardı ama bu seferde değer görmüyordum. Hem maaş olarak hem statü olarak o yüzden akademiye geçtim. Ama burda da ürettiğimiz daha doğrusu benim üretemediğimbilgiler kullanılmıyor. Saçma sapan bir düzenin içindeyiz.
Yalnız mısınız esınız yokmu35 yaşındayım. İyi bi kariyere sahibim ama kariyerimde başarılı değilim. Sürekli stresliyim, aklımda hep yapılacak işler. Ev iş çocuk yoruyor bi yerden sonra. Onca emeğin üstüne başarısız olmak, b.k gibi hissettiriyor. Özgüvenim zaten düşük. Ne evim dört dörtlük ne kendim öyle bakımlıyım, ne kariyerimde iyiyim. Ne halt ettim bunca sene bende bilmiyorum. Tv izlemem, gezip tozmam. Anlayamıyorum.
Hayat çok boş geliyor. Sanki istifa etsem çok rahatlayacakmışım gibi ama çok fazla emek verdim yıllarca. Maaşım fena değil, saygın da bir mesleğim var ama mutlu değilim. Tatmin etmiyor yaptığım iş. Başarı duygusunu tadamadım ondan sanırım. Çok yoğun stresli bir iş, yılların emeği sabretmeli mi, yoksa hayat kısa yat evinde mi arasındayım ama cesaretim de yok çünkü hayat çok pahalı. Kafamda deli sorular. Çok yoruldum. Koşturup durup, sonuç alamamaktan. Dertleşecek kimsem olmadığını farkedip buraya yazmak istedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?