- Konu Sahibi teacher1990
-
- #21
inşallah canım benim inşallah
inşallah canım benim inşallahartık bu yaşta adama baba diyebileceğim sanmıyorum ama kızım diyebilmesi bile içimi yumuşatıyor.Umarım bana olmasada kardeşime baba olablir onun içinde boşluk olmaz.
O oyle olmuyo iste....Ben anne baba sevgisinden mahrum buyuyen cocuklarin bu kadar travmali bireyler oldugunu bilmiyodum bu forumdan ogrendim. Artik daha empatik yaklasiyorum bu kisilere. Yine de 25 yasinda bu konular seni bu kadar aglatmamali. Bi noktada kendin icin babani affetmelisin
Evet kesinlikle haklisn.annenle baban nezaman ayrildiSadece sevgisiz büyüyenleri bilmiyorum ama sevgisiz,hakaret,fakirlik,yalan dolan kumar borç içinde büyüyüp hala ben hatalı olmadım hiç diyen bir babaya sahip çocuklar,dışarıya karşı mutlu görünse de,cana yakın esprili gelse de kendi içlerinde büyük bir boşluk var.Ve bunu en yakınları dahi bilmez.
Evet kesinlikle haklisn.annenle baban nezaman ayrildi
duygulandım. hakkınızda hayırlısı olsun
Ahhh canmmHep babam varken babasızlık çektim.Hiç başımı okşamadı ya da ağzından bir kere tatlı söz duymadım.Annem sırf biz büyüyelim diye 20 yıl kumara,ihanete,hakarete sustu.O adama asla baba diyemiyorum bile.Annemin sevgisi o kadar doldurdu ki ama hep bir yanım eksik kaldı.Şimdi biri var çok değerli bir insan annemle evlenmek istiyor,annem evlenmek istesede kadın korkuyor artık evlilikten.Ama adamın öyle bir güzel kızım deyişi var ki bana içim yanıyor sanki.Benim öz babam bana bir kere kızım dememişken adam canım kızım diye benimseyebiliyor.Ve bunu yaparken hiç yapmacıkta gelmiyor.Geçenlerde kuzenim evlendi eniştemle bir sarılışları vardı ki,en çok ben ağladım nerdeyse.O kadar kaldı ki içimde bir baba yoksunluğu.Annem bize baktı büyüttü okuttu.Dışarıdan gören bak avukat oldu derdi tasası yok rahatı yerinde diyor.Ama içimdeki boşluk o kadar tarif edilmezki.14 yaşında bir erkek kardeşim var.Onunda çoğu zaman bu eksikliği taşıdığını görüyorum.Niye yazdım bilmiyorum ama canım yanıyor artık hissizleşiyorum sanki.Az önce öz babam dediğim insan aradı ve dediği sen niye telefonlarımı açmıyorsun artık ne yaptım ben sana nankör oldu.Ne yapmadı ki,çocukluğumda evimize gelen haciz memurlarını,hapishaneden çıkarmak için borç arayışlarımızı,insanların acıyışlarını,bana anneme ailemize ettiği küfürler,hakaretler,yalanları..ama o hala kendine göre masum.Ve onun ardından annemle evlenmek isteyen emekli öğretmen aradı,sesimi duyunca bitanem güzel kızım iyi misin sen diye şefkatle sorunca tutamadım kendimi ağlamaya başladım.Sanırım sırf rahatlamak için yazdım bilmiyorum.Ama yaş 25 te olsa umursamaz da olsan için acıyor işte.Şimdi yakında evlenebilirim ama yine hep bir yanım eksik.Ne anneler,ne babalar sevginizi eksik etmeyen çocuklarınızdan.İnsan büyüdükçe eksiklik hep artıyor çünkü. :'(
insan atlatamıyor sanırım,ya da ben atlatamıyorum.Babasına aşık kızları görünce,kızlarına aşık babaları görünce sanki bana acı veriyorlar.
Bende aynıları yasadım içimden atamıyorum benlıgımıze kazınmış bizlede gıder ne yazıkkı.. acıyorum kendıme babalık bu kadar zor muydu. Bızde evlattık cocuktuk. Babamız mutlaka cok kıymetlıydı gözümünden damla damla düştü. Ölünce aglar mıyım dıyorum kendıme vıcdansız olma neyse ne dıyorum olmuyo içerıden atılmıyo. Bi kişi yüzünden çocuklugumuz harap oldu. Varken yok olması çook zor yasamayan bılemez. Bı kız babasına aşık dogar bi erkek babasıyla gurur duyar. Ama bızde bu nokta eksık işte. Ölse yasayamadıklarıma ve yasattıklarına aglarm . Bize yasattıklarını ötekı dunyada nasıl öder bilmıyorum . Harap olmuş bı gecmiş hasarlı bi gelecek. Hersey dört dörtluk olsada bı yer heep eksık kalıyo acıyo. O yara kapanmıyo. Bende anneyım eşim çok iyi bi baba. Evladıma bakıyorm dunyalara degışmem ama biz nasıl bu kadar kıymetsız olduk anlayamıyorum.. tesellı vermek ısterdım ama bnm için durum bu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?