Baba sevgisi görmeyenler

Evelynn · 20 Temmuz 2017

Ben de kıskanıyorum baba kız videolarını ne yalan söyleyeyim
Benim öz babam ben 6 aylıkken ölmüş
Üvey babamı öz babam bildim 12 yasıma kadar
Sağolsun hiç kendi evlatlarından ayırmadı hatta daha cok üstüme titrerdi
Ama bilmiyorum ki yanlış anlaşılır diye mi, çekindiğinden mi öyle sarıp sarmalama durumlarımız olmadı hiç
Yine de sevgisinden sevdiğinden süphem yok
Biraz yüzümü asık görse gece uyuyamaz nesi var diye annemin basının etini yer, bana da soramaz
Kurban olurum ben de babamı düşündükçe burnumun direği sızlar ağlarım hep.
Sarılıp öpemese de uzaktan sevmesi de yeter.
Sağlıklı, uzun ömürleri olsun babalarımızın.

kedimvekahvem · 20 Temmuz 2017

benimkiler de boşandılar yıllar önce ve evde bir baba figürünün olmamasına o kadar alıştım ki evlenince ne yapacağım, nasıl olur acaba diye düşünmeden edemiyorum.

Mkrtl · 20 Temmuz 2017

Ben nefret ediyorum ben suan 22 yasindayim ve ozamanlar 7-8 yasinda falandim benim babam kumar oynardi calismazdi evde asla 1 gram ekmek yemek olmazdi buz dolap bile yoktu ben geceleri pazarlarda yere atilanlari toplardim annem sevinsin diye evimizde sadece bi yatak bide soba vardi ama odun yoktu arka sokakta firin vardi odun kirarlardi bende tozlarini toplardim amcalarimdan ekmek parasi isterdim ozamanlar 10 krs tu ekmek surekli sizle mi ugrascaz diyip yuzume kapatiyolardi evde elektrik su hic bisey yok mum bile yok annemle korkmamak icin camdan bakar sarki soylerdik annemi hergun doverdi gece uykudan kaldirip bile doverdi ve sonra ben 9 yasina geldim anneme artik dayanamiyorm ayril dedom ayrildi hayatimoz biraz olsun duzeldi ve suanda kardesim 16 yasinda kiz evden gitti ve gelmiyo esrar bagimlisi oldu o bize sahip ciksaydo boyle mi olirdu onu asla affetmicem insallah döner diye hergun dua wdiyorum ama bosuna cok ozledim kardesimi :KK43:

aglamaktan goz yaslarim bile kurudu

Benkimse · 20 Temmuz 2017

Benim babam bizi küçüklüğümüzde hep dövdü, psikolojik şiddet de uyguladı. Nerede görse azarladı. Bunu abartı sanarsınız ama değil. Şimdi bile beni görmesin diye odamdan çıkmıyorum. Gördüğünde hemen azarlamaya başlar kızacak bir şey bulur. O kadar ezdi ki bu yaşıma kadar. Bahane değil ama hiç kendime güvenim olamadı bu yüzden. Hep ezik hissettim. Başkalarının çocuklarıyla öyle güzel konuşur espiriler yapar sohbet eder ki onlarla. Benimle bir kere oturup sohbet etmemiştir. Babamın olduğu bir ortamda konuşurken öyle kasılıyorum ki. İsteyerek olmuyor. Kendimi aptal gibi hissediyorum ezik gibi.. Ailece bir yere gittiğimizde ya da biri geldiğinde en özgüvensiz benim. Çevremizdeki herkesin babası kızlarıyla o kadar ilgili ki... Evlatlarını dinliyor herkes değer veriyor. Bizim evimizde biz hep aşağılandık. Fiziksel psikolojik şiddet gördük sürekli ve benim babam çok eğitimli bir insan. Dışarda herkes kibar Ne kadar iyi der. Halbuki evin içinde neler yaşadık biz, küçükken moraran yerlerimiz mi olmadı, yolun ortasında herkesin içinde yanlış yoldan yürüdüğüm için bağırıp azarlayıp rezil etmediği mi... Bir kere markette beni göremedi diye herkesin içinde tokatlamıştı beni. Bunları unutamıyorum, aşamıyorum, belki bir başkası aşabilir ama ben aşamıyorum. Daha neler yaşadım yazsam sayfalar yetmez. Şu an bunları hıçkırıklara boğulmuş bir halde yazıyorum. Kendimi öyle değersiz hissediyorum ki, arkamda bir baba desteği hissedemedim hiç. Bir hata yapsam beni savunmayı bırak adam yerine koyacak bir babam olmadı. Ben bunlarla yaşayamıyorum, aşamıyorum da bunları...

loveautumn · 20 Temmuz 2017

Bende baba sevgisi görmedim..
Zaten kendisiyle görüşmüyoruz. Çalışmadı bize bakmadı üstüne başka bir kadın buldu ondan çocuk yaptı ve bunu yaparken hala annemle evliydi vs.
Küfürler ederdi herşeyimize karışırdı neyseki annem sonunda boşadı bizde kurtulduk annemde..

o yüzden baba sevgisine bende çok hasretim çok özeniyorum baba kız ilişkilerine
Canım kızım diye hiç sevilmedim bende
Haklısınız sizin kadar bende kıskanıyorum onları :KK61:

anneyim83 · 20 Temmuz 2017

Çocuğum için bosanmiyorum diyenlere duyurulur,gelip okusunlar burdaki hikayeleri.

trombosit · 20 Temmuz 2017

sonbaharask .!.:
Benı anlatmışsın bızde cok soguk bır aileyiz bayram dan bayrama oper sarılırız kucukken dayımlarla ıcıce buyuduk onun cocuklarıyla arası cok iyiydi cok kıskanırdım sımdı bıle arkadaslarım babamı cok severım oda benı sever dediklerinde bile cok kıskanırım

Eksikliği gitmeyen nadir şeylerden biridir baba sevgisi. Öyle eksik, öyle yoksun bırakılıyoruz ki. Kim gelse onarmak yerine daha da bozuyor. Zaten tamiri mümkün de değil. O yarayı başkaları her zaman deşiyor.

trombosit · 20 Temmuz 2017

Manap .!.:
Annenin ne sucu varki eger bir meslegi ailesi yoksa arkasinda cekmistir kadin mecburen

Annemin çok iyi bir mesleği var, devlette çalışıyor. Fakat çocuklarım için tahammül ediyorum modunda oldu her zaman. Oysa ben de istemedim babamın kavgasını gürültüsünü. Uzakta olsaydı en azından uzakta fakat sevemiyor derdim.

trombosit · 20 Temmuz 2017

sonbaharask .!.:
Bende oleydı sımdı bıle ozguvensız im

Özgüvenimi yeni yeni kazanıyorum. Babama karşı gelmeye başladım ve bu da babamdaki özgüveni almaya başladı. Benden besleniyormuş.

trombosit · 20 Temmuz 2017

Hatemsafa .!.:
Bende babamı çok özlüyorum babanın yeri başka babam hayatta olsaydı herşey daha farklı olurdu ama herkesin kaderi ayrı.canım kiminin babası var ama yok gibi kimisi çok düşkün evladina imreniyo insan evet ama daha kötü durumda olanları da düşünmek lazım çok üzülme canım

Tabi daha kötü olanlar var. Ben sadece babanın yerini düşündüğümde hep eksiklikle karşılaşıyorum.

trombosit · 20 Temmuz 2017

Gizem nur .!.:
Ben babamın yaşarken hic ayrını görmedim. Hep üzdü kirdi gecirdi. Onun yüzünden sürekli yanlış insana meylettim. Hani belki yanımda olsaydı arkamda olsaydı. Birinin destegine ihtiyaç duymazdım. Beni en çok bu yaraladı. En sonunda bu dünyadan kendisi ayrılmayı tercih etti. Hala sorguluyorum. Beni hic mi sevmedi hic mi gözü görmedi diye. O yüzden hep birilerine bağlanıyorum. Ama onlarda gidiyor. Sanırım bu da benim hayalkirikligim

En azından bunun farkındaymışsınız. Biraz acaba bırakın, kendi hakkınızdaki her şeyi söylemeyin karşı tarafa. Gözlem yanlış veya doğru biri olduğunu belli eder.

illusive · 20 Temmuz 2017

ATTRAENTE .!.:
Şimdi yaşın çok genç o yüzden üzülebiliyorsun
30 lu yaşlarda öfkeden özlemeye fırsat kalmıyor
40 a gelince hissizleşiyorsun, ne hataları, ne sevgisi sana bir şey hissettirmiyor
Ben babamdan ne duygusal ne fiziksel şiddet görmedim, bırakıp gitti, yok oldu öylece
Yıllar sonra ölümüyle buldum onu, şimdi mezarında ziyaret ediyorum, konuşuyorum, anlatıyorum , yanına yatıyorum bazen ama eskisi gibi düşüncelerimi işgal etmiyor

İnsanın aklı kemale 40 yaşında girer derler. Bir hikmeti olduğu söylenir.
40 Yasin, bebeğin 40 çıkması, Peygamberliklerin 40 yaşında müjdelendiği gibi daha bi çok örnek.
Haklısın söylediklerinde..
O yüzden o zamana kadar hayat ile mücadelen başka oluyor.
Öfkeler, sevinçler, sevgiler hep başka.
Ama 40'dan sonra dediğin gibi hissizleşiyorsun. Bu iyi mi, kötü mü bilmiyorum ama dediğin gibi oluyor. Kabulleniyorsun, sorgulamıyorsun. Eyvallah diyorsun.

trombosit · 20 Temmuz 2017

anneyim83 .!.:
Öyle sevgisiz büyüdüm ki... Dayak hakaret küfür sindirme ne ararsan var. Jr çocuğa yapılacak tüm kötülükleri yaptı.essek gibi çalıştırdı çocukken yıllarca. Ne zaman üniversite kazandık adam olduk.hicbir şeyi unutmuyorum,keşke unutsam.gencligimde yaptığım her hatanın tek sebebidir.hep sevgi aradım şefkat sığınacak kapı,tutunacak dal. Allah a şükürler olsun eşim çıktı karşıma.kizim babasının prensesi.bakisi sevmesi her şeyi başka.

Babamdan bana kalan şey stres depresif ruh hali sürekli gerginlik,kronik mutsuzluk.

Ben unutmaya çalıştıkça o hatırlatıyor,bu bayramda bile eşime benim için çocukluğu çok zor geçti çok baskı altında büyüdü diyor.ne diyeyim ki, ha var ha yok işte öyle biri

Aynılarını yaşamışız, aynı şekilde davranırdı bizlere. Ben daha hayatıma girecek insanı seçmedim ama umarım çocuklarına çok bağlı bir baba olur. Belki bu silmese de azaltır diyorum.

trombosit · 20 Temmuz 2017

loveautumn .!.:
Bende baba sevgisi görmedim..
Zaten kendisiyle görüşmüyoruz. Çalışmadı bize bakmadı üstüne başka bir kadın buldu ondan çocuk yaptı ve bunu yaparken hala annemle evliydi vs.
Küfürler ederdi herşeyimize karışırdı neyseki annem sonunda boşadı bizde kurtulduk annemde..

o yüzden baba sevgisine bende çok hasretim çok özeniyorum baba kız ilişkilerine
Canım kızım diye hiç sevilmedim bende
Haklısınız sizin kadar bende kıskanıyorum onları

Öyle çok kızıyorum ki bu babalara. Belki baba demek yanlış olur. Hayata gelmemize sebep olmuş olan insanlara...
Neden toplumumuzda ki baba figürü bu şekilde? Yani neden çoğu kız evladı aynı şeyleri yaşıyor?Yetiştirme tarzı mı ? Kadınların erkeğe çok değer yüklemesi mi? Belki de bu soruların cevabıdır tüm olan biten.

trombosit · 20 Temmuz 2017

anneyim83 .!.:
Çocuğum için bosanmiyorum diyenlere duyurulur,gelip okusunlar burdaki hikayeleri.

Kesinlikle katılıyorum. Annemin maddi durumu iyi, devlette memur olarak çalışıyor fakat hep derdi ki, ben sizin için boşanmıyorum. Biz ne yaptık bizim ne suçumuz var derdim. Biz sana kötü bir şey mi yaptık da bize bunu çektiriyorsun derdik.

trombosit · 20 Temmuz 2017

illusive .!.:
İnsanın aklı kemale 40 yaşında girer derler. Bir hikmeti olduğu söylenir.
40 Yasin, bebeğin 40 çıkması, Peygamberliklerin 40 yaşında müjdelendiği gibi daha bi çok örnek.
Haklısın söylediklerinde..
O yüzden o zamana kadar hayat ile mücadelen başka oluyor.
Öfkeler, sevinçler, sevgiler hep başka.
Ama 40'dan sonra dediğin gibi hissizleşiyorsun. Bu iyi mi, kötü mü bilmiyorum ama dediğin gibi oluyor. Kabulleniyorsun, sorgulamıyorsun. Eyvallah diyorsun.

Şimdiden kabullenmenin bir yolu yok mu?

trombosit · 20 Temmuz 2017

Esila09 .!.:
Ben bebekken yasamisim.
Kardesimi uc gunlukken yanindan kovmus
Hatirlamiyorum ama bence karakterime olumlu etkisi olmus
Kardesim daha farkli ve icten ice yaralidir
Cok anlami yok o baba kizlarin
Bilmedigim bsy, su an anne sutunu de hatirlamiyorum ama faydasi olmus su an geregi yok oyle bsy benim icin
Rabbim bana dunyada cenneti gonderdi esim var artik..

Allah mutlu etsin,ayırmasın. Aynen bende babamla annem ayrı olsaydı daha huzurlu olurdum diyorum.

illusive · 20 Temmuz 2017

alexandrab .!.:
Babaları çocuklarıyla konuşurken, onlarla oynarken, onlara içten bakarken ben çok kıskanıyorum. Aslında çok güzel bir şey ama içten içe keşke benim babam da böyle olsaydı diyorum. Kalbim sızlıyor. 24 yaşındayım ama hala video sitelerinden babaları ile oynayan kız çocuklarının videolarını izleyip mutlu oluyorum.
Şunu merak ediyorum, aranızda baba sevgisi görmemiş olup, buna özlem duyan var mı?

Babasından sevgi görmeden kendini yetiştirebilen her kız çocuğu Amazon gibidir..

Onlar öyle olur olmaz şımarıklık yapamazlar.
İstediklerini yere tepine tepine elde edemeyeceklerini bilirler.
Onlar bilirler ki istediklerini ancak kendileri tırnaklarını kazıya kazıya elde edeceklerdir.
Başına kötü bişey gelse arkadalarında dağ gibi duran babalarını hissetmezler.
Bilirler ki ben o duruma düşersem kendi kendime bu durumdan çıkabilirim, çıkamayacağını düşündüğü yerlerde ağlamak yerine akıllarını kullanır girmezler.
Bu hayata 1-0 yenik başlasalar da giderek daha güçlü olurlar.
Hayatla mücadele etmeyi öğrenirler.
Kötüyle tek başına mücadele etmeyi öğrenirler.
Tek başına ayakta durmayı hatta yetmedi annesini ailesini ayakta tutmayı da öğrenirler.
Küçük şeylerle mutlu olmayı bilirler.
İleride sorumluluk sahibi evine düşkün bir adamla evlendiklerinde o adamın değerini de bilirler.

trombosit · 20 Temmuz 2017

2KediAnnesi .!.:
Ben de kıskanıyorum baba kız videolarını ne yalan söyleyeyim
Benim öz babam ben 6 aylıkken ölmüş
Üvey babamı öz babam bildim 12 yasıma kadar
Sağolsun hiç kendi evlatlarından ayırmadı hatta daha cok üstüme titrerdi
Ama bilmiyorum ki yanlış anlaşılır diye mi, çekindiğinden mi öyle sarıp sarmalama durumlarımız olmadı hiç
Yine de sevgisinden sevdiğinden süphem yok
Biraz yüzümü asık görse gece uyuyamaz nesi var diye annemin basının etini yer, bana da soramaz
Kurban olurum ben de babamı düşündükçe burnumun direği sızlar ağlarım hep.
Sarılıp öpemese de uzaktan sevmesi de yeter.
Sağlıklı, uzun ömürleri olsun babalarımızın.

Ne kadar güzel. Allah o babadan da razı olsun.

trombosit · 20 Temmuz 2017

Mkrtl .!.:
Ben nefret ediyorum ben suan 22 yasindayim ve ozamanlar 7-8 yasinda falandim benim babam kumar oynardi calismazdi evde asla 1 gram ekmek yemek olmazdi buz dolap bile yoktu ben geceleri pazarlarda yere atilanlari toplardim annem sevinsin diye evimizde sadece bi yatak bide soba vardi ama odun yoktu arka sokakta firin vardi odun kirarlardi bende tozlarini toplardim amcalarimdan ekmek parasi isterdim ozamanlar 10 krs tu ekmek surekli sizle mi ugrascaz diyip yuzume kapatiyolardi evde elektrik su hic bisey yok mum bile yok annemle korkmamak icin camdan bakar sarki soylerdik annemi hergun doverdi gece uykudan kaldirip bile doverdi ve sonra ben 9 yasina geldim anneme artik dayanamiyorm ayril dedom ayrildi hayatimoz biraz olsun duzeldi ve suanda kardesim 16 yasinda kiz evden gitti ve gelmiyo esrar bagimlisi oldu o bize sahip ciksaydo boyle mi olirdu onu asla affetmicem insallah döner diye hergun dua wdiyorum ama bosuna cok ozledim kardesimi aglamaktan goz yaslarim bile kurudu

Benim babam da eve para getirmezdi ama annem çalıştığı için böyle durumlarla karşılaşmadık. Gerçekten çok zor zamanlar yaşamışsınız. Şuan okuyor musunuz? Bir kadın mutlaka okumalı, kendini kurtarmalı. Umarım kardeşiniz mantıklı düşünür ve gelir. Polise gittiniz mi? Kayıp ilanı verdiniz mi? En azından tedavi görüp hayatına devam edebilir o çocuk.

Baba sevgisi görmeyenler

Nirvana

the eyes, Chico they never lie

Üye

Yeni Üye

Popüler Üye

Baş 69,guncel66.5,ilk hedef 65,son hedef 60

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Allah bize yeter.O, ne güzel vekildir.

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Allah bize yeter.O, ne güzel vekildir.

Üye

Üye

Benzer Konular